17 ปีที่รอคอย และการเริ่มต้นใหม่ของ ธงไชย แมคอินไตย์

พอดีไปเจอบทสัมภาษณ์ของพี่เบิร์ดในเว็บแพรวมา อยากมาแชร์ค่ะ พี่เบิร์ดพูดถึงการกลับมาเล่นละครอีกครั้ง
ลองอ่านดูค่ะ น่ารักนะ ให้ฟิลอารมณ์ดีของพี่เบิร์ดมาก

แน่นอนว่าชื่อของ ‘เบิร์ด- ธงไชย แมคอินไตย์’ ถูกจดจำในฐานะนักร้องซูเปอร์สตาร์ที่อยู่ในใจคนไทยทั้งประเทศ จากผลงานระดับเทพต่างๆ มากมาย แต่ใครจะรู้ว่าเบื้องหลังความสำเร็จต้องแลกมาซึ่งความเสียสละอะไรบ้าง และการกลับมาเล่นละครเรื่อง ‘กลกิโมโน’ หลังจากวางมือไปนานกว่า 17 ปี เขาต้องฝ่าฟันกับตัวเองอย่างหนักอย่างไร



ขออนุญาติถามถึงเหตุผลที่ทำให้พี่เบิร์ดกลับมาเล่นละครอีกครั้งค่ะ

พี่เบิร์ด : เหตุผลเดียวเลยคือ อยากกลับบ้าน เบิร์ดเกิดจากช่อง 3 หลังจากนั้นก็บินไปเรื่อย จนวันหนึ่งคิดถึงบ้าน คิดถึงชีวิตความเป็นอยู่ในกองถ่าย คิดถึงอาชีพนักแสดง คนเราพออายุประมาณหนึ่งก็เริ่มมองซ้ายมองขวา ถ้าไม่เห็นใครนี่เหงานะ ว่าแต่เบิร์ดเหงาเหรอ เปล่า ออกจะคึกซะด้วยซ้ำ เลยรู้สึกว่าอยู่บ้านเฉยๆ ไม่ได้แล้ว อีกอย่างคือเบิร์ดสังเกตตัวเองทุกครั้งที่ออกจากบ้าน ไม่ว่าจะไปถ่ายมิวสิควิดีโอ หรือถ่ายแฟชั่นกับแพรว ทำไมมีความสุขจัง ตั้งแต่เช้ายันเย็นไม่มีเหนื่อยเลย ทำให้อยากกลับมาเล่นละครอีก

สำคัญคือรู้สึกว่าทุกคนกำลังเฝ้ารอเราอยู่ ที่ผ่านมาเจอคำถามจากนักข่าวตลอดว่า เมื่อไหร่จะเล่นละครคะ ถามจนกระทั่งรู้สึกว่าไม่เล่นไม่ได้แล้วน่ะ เบิร์ดเลยคุยกับพี่น้อย (นกน้อย-พรพิชิต พัฒนถาบุตร) ว่าที่เราเหนื่อยมาเป็นสิบๆ ปีควรจะพอกันได้หรือยัง ถ้าพอ เบิร์ดจะพาพี่น้อยไปเที่ยว หรือถ้าอยากได้อะไรก็ซื้อ ให้เป็นรางวัลสำหรับความเหนื่อยยากที่เราบากบั่นร่วมกันมา พี่น้อยตอบกลับมาเลยว่า ‘พูดแมวๆ’ นั่นแสดงว่าพี่น้อยไม่อยากหยุดใช่ไหม โอเคงั้นเรามาเริ่มต้นนับหนึ่งกันใหม่ เริ่มจากรับละคร ออกอัลบั้ม ทัวร์คอนเสิร์ต วนใหม่เป็นเซอร์เคิล



ห่างหายจากจอแก้วไปนานกว่า 17 ปี พอกลับมาเล่นละครครั้งนี้รู้สึกอย่างไรบ้างคะ

พี่เบิร์ด : นอยด์มาก(ลากเสียงยาว) เพราะถึงบอกตัวเองว่าฉันจะนับหนึ่งแล้วนะ แต่เอาเข้าจริง อย่างช่วงก่อนที่จะตกลงรับเล่นละครเรื่องนี้ เบิร์ดถามคนรอบข้าง ตั้งแต่ผู้บริหารแกรมมี่ไปจนกระทั่งแม่บ้าน และหมอที่มานวดให้ประจำว่าเราจะเล่นดีไหม แล้วจะรอดหรือเปล่า ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าพี่เบิร์ดเล่นได้สบาย ซึ่งเบิร์ดเก็บเอาทุกคำพูดของทุกคนไปบอกตัวเองก่อนนอนว่า เราเล่นละครได้ ไม่ต้องกลัวนะ ละครดัง คือในใจเบิร์ดตอนนั้นมี 2 ฝั่ง หนึ่ง เชื่อมั่นมากว่าต้องเล่นได้อยู่แล้ว แต่อีกใจหนึ่งก็คอยแย้งขึ้นมาว่าแล้วถ้าเล่นผิดล่ะ เหมือนสองคนคุยกันอยู่ในตัวเอง

อาการนอยด์นี้สะสมมาจนถึงวันเปิดตัวละคร เพราะมีคำถามตลอดว่าจะออกมาดีไหม เขาปิดอะไรเราหรือเปล่า ยิ่งวันแรกที่เข้ากล้อง อารมณ์เหมือนกำลังประจัญบานกับความกลัวของตัวเอง เมื่อไหร่ที่ทีมงานนับ 5 4 3 2 1 เบิร์ดต้องรีบบอก… อย่าเพิ่งๆ! เพราะรู้สึกเสียวไปทั้งตัว เหมือนกำลังขึ้นชิงช้าสวรรค์ยังไงยังงั้น จนพี่น้อยต้องเตือนสติว่า เบิร์ดเป็นคนเล่นละครเก่งมากนะ เราก็ถามกลับไปว่าเก่งอย่างไร เพราะบางทีก็ต้องการมุมมองจากคนอื่นมาพูดถึงตัวเราบ้าง พี่น้อยบอก เบิร์ดได้รางวัลมาหมดแล้ว ก็จริง แต่ว่ามันผ่านมายาวไกลและนานมากแล้ว เราไม่รู้จะกลับไปสัมผัสกับความคิดความรู้สึกตรงนั้นได้ยังไง

แล้วในเรื่องเบิร์ดไม่ได้เล่นเป็นคน แต่เล่นเป็นเทพ ซึ่งเกิดมาเราไม่เคยเป็นเทพนะ ไปปรึกษาครูแอ๋ว(อรชุมา ยุทธวงศ์) ครูก็บอกว่าไม่ต้องคิดหรอกว่าเทพเป็นอย่างไร เพราะเราเป็นอยู่แล้ว ดูแต่ละอย่างที่เบิร์ดทำ ใครเขาทำแบบนี้กันได้บ้าง สมัยนี้เขาเรียกว่าเทพกันไม่ใช่เหรอ ขอบคุณมากนะครับครูแอ๋วสำหรับคำแนะนำ(หัวเราะ)

ส่วนชมพู่ อารยา รายนี้พอรู้เรื่องก็บอกเลยว่า ยูจะคิดอะไรมาก ยูชื่อ ธงไชย แมคอินไตย์ ต้องทำได้ทุกอย่าง โอ้… อยากจะหยิกปากชมพู่มาก เพราะพูดแบบนี้ด่ากันดีกว่า
(<< ชอบประโยคนี้ 55)



มีต่อนะคะ ลองไปอ่านที่ Link นี้ค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่