แอบชอบรุ่นพี่ ครับ

เรื่องมีอยู่ว่า ผมชื่อ เอ  นามสมมุติเป็นคนชอบอ่านหนังสืออ่านได้ทุกประเภท ผมเดินเข้าไปที่ร้านซีเอ็ดเพื่อไปเลือกหนังสือ ผมก็ได้หนังสือที่ต้องการเเล้วกำลังจะกลับผมเจอผู้หญิงคนนึงกะลังเดินเข้ามาในร้าน เธอมากกับเพื่อน เธอตัวเล็กเเลดูน่ารักส่วนสูงคงจะ สัก 150 กว่า ได้มั้ง มันทำให้ผมชอบเธอตั้งเเต่เเรกเห็นเเต่ก็ปล่อยผ่านไป เพราะมันก็คงเป็นเเค่อารมชั่ววูบ ผมจะจบม.3 เเต่ต้องสอบเข้าม.4 มันสอบเข้ายากมากเลยเพราะเป็นโรงเรียนประจำจังหวัดสอบรอบเเรกมันรอบนักเรียนโควต้า ซึ้งผมก็สอบผ่านละเเต่ว่า มันไม่ได้สายที่ต้องการ ผมยากได้ศิลสาระสนเทศ เเต่ดันได้ สายวิท สะงั้น ขอย้ายก็ไม่ได้เต็มเเล้วเหลือเเต่รอบปกติผมเลยไปสอบต่อในรอบปกติซึ่งมันยากกว่ารอบโควต้ามากเพราะคนที่มาสอบเยอะมากเเล้วเข้ารับน้อยเพราะมีนักเรียนโควต้าอยู่เเล้ว เเต่ผมก็สอบผ่านอยู่ดีนั้นละเเต่คลาวนี้ได้ ศิลคณิต ก็อย่างที่บอกย้ายไม่ได้ ผมเลยตัดสินใจเข้า เทคนิคเลย เเละเพราะผมเข้าเทคนิคนั้นละทำให้ผม ได้เจอเธออีกครั้ง เธอเป็นรุ่นพี่ผมสองปี ซึ่งดูจากรูปร้างภายนอกอย่างกับเด็กม.ต้น ตอนนั้นมันทำให้ผมอึ่งไปเลย นี้หรือที่เรียกว่าพรมลิขิต จากนั้น ผมก็ถามคนนู้นคนนั้นว่า พี่เข้าชื่อ ว่าอะไร ผมขอใช้นามสมมุตินะคับ พี่เข้าชื่อว่า บี  อยู่เเผนกเดียวกัน(พรมลิขิตอะไรมันจะขนาดนั้น) ผมอีกเป็นคนที่จีบยากมากไม่ว่าผู้ชายคนไหนมาจีบก็มาจีบได้ไม่นาน ผมเลยหาเฟสบุ๊คพี่บีมาเเล้วก็เริ่มคุยกะพี่เข้า ตอนเเรกก็ยากเหมือนที่คนอื่นบอกละครับ พีบี นั้นชอบคุยคำสั้นๆเบบว่าดูเย็นชาเเต่ความจริงเเล้วเฟรนรี่มากเลยเขาคงไม่รู้จะพูดไรมั้ง พอนานๆเข้าผมก็เริ่มหาเรื่องมาคุยซึ่งพี่บีนั้น เป็นคนที่ชอบอ่านการ์ตูนนิยาย จากที่ผมชอบอ่านหนังสือด้วย มันจึงเข้าทางผมพอดี(อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น)ผมเลยชวนพี่เข้าคุยไปเรื่อยๆจนตอนนี้เวลาผ่านมา3ปีกว่าเเล้วเเต่ผมก็ยังไม่ได้บอกความรู้สึกออกไป คงเป็นเพราะผมกลัวละมั้ง เพื่อนๆคิดว่าผมควรบอกความรู้สึกไปเลยดีมั้ย