สำหรับเรางานจะเยอะแค่ไหนไม่เกี่ยง เราทำเราสบายใจก็มีความสุขได้ แต่มันก็ต้องขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมด้วยนะ งั้นเรามาเข้าเรื่องกันเลยละกันนะค่ะ
เราทำงานโรงพยาบาลชุมชนขนาดเล็ก 30 เตียงใน จ.ที่มีภูเขาล้อมรอบค่ะ เป็น รพ ที่ยุกันแบบชาวบ้านแต่ไม่น่ารักเลย เถื่อนมากกว่านะ เรามาทำงานที่นี้โดยไม่เต็มใจค่ะ เราถูกส่งตัวจาก สสจ (สาธารณสุขจังหวัด) เราไม่เข้าใจนะ ทำไมสาขาอื่นเลือกที่ลงได้ แต่เราทำไมเลือกไม่ได้ ความยุติธรรมยุไหน เราต้องหัดขับรถจากบ้านก็ 40 โล กว่าจะถึง รพ ไปกลับก็ 80 โล แบบนี้ทุกวัน ในการที่เราต้องขับรถไกลๆทุกวันเราก็ท้ออยู่แล้ว มาเจอสภาะสังคมของคนที่นี้เรารับไม่ได้ หรือว่าเราคุณหนูก็ไม่ใช่ แต่เราว่าคนส่วนมากคงอยู่กันไม่ได้แน่ๆค่ะ
1.รพ เรา ในตำแหน่งเรา ไม่มี OT ในนะ(ข้อนี้เราไม่เป็นไร เราชอบทำงานชิลๆเหนื่อยก็พัก เราไม่อยากเอาเวลาที่เราพักไปทำงาน)
2.เวรเปลชอบมาทุบโต๊ะซึ่งเรากำลังทำงาน เยอะมาก อันนี้เรียกไม่มีมารยาทนะ และรำคาญมาก
3.ปกติคนที่เขามาใหม่จะได้โต๊ะ เก้าอี่ คอม ใหม่หมดนะจ้า แต่เราเอาชอบเหลือไปใช้จ้า โต๊ะไม้ เก้าอี้ คอม คือของเมื่อ 10 ปีที่แล้วค่ะ โต๊ะไม้ก็ล๊อคไม่ได้แล้วด้วย
4.ทุกๆเช้าในลิ้นชักโต๊ะทำงานเราจะมีถุงใส่กับข้าว เช่น ส้มตำ ลาบ น้ำตก แถมมีผักแถมมาด้วยข้าวเหนียวอีก คือพวกมันนั่ง-ข้าวกันบนโต๊ะทำงานฉันเลยจ้าตอนเวรดึก บอกหัวหน้าหัวหน้าก็บอกว่า โต๊ะนั้นมันที่กินข้าวของพวกพี่เขานะ คือเข้าข้างพวกนั้นเฉยเลย แต่บ้างวันนะมีจาน ชาม ช้อนส้ม แก้ว ถ้วยกาแฟซึ่งไม่ใช่ของเราแน่เพราะว่าเรานั้นพกขวดน้ำมาทุกวัน กินแต่น้ำเปล่า มีดยังมีนะ เห็นแล้วเพลีย
5.ในเมื่อโต๊ะไม้เราล๊อคไม่ได้ ของในลิ้นชักเราเลยหายจ้า ปากกาเอ่ย เข็ม to be number 1 เอ่ย(เราต้องติดทุกวันพุธด้วยนะ ยังไม่ทันติดเลย) เราเลยไปเอาอะไรไว้ในโต๊ะ หอบกลับบ้านหมดจ้า
6.ในวันแรกที่เรามาทำงาน เราได้รับการตอนรับดีมากจ้า คือ เจ้พยาบาลผ้าที่ไหนมะรู้ เดินมาด่าเราจ้า ทำไมไม่ทำงานละ มาใหม่นิ คือเรารอหัวหน้ายุนะ จะให้เราไปแตะอะไรยะ 2-3 วันต่อมา มีโทรศัพท์สายในโทรมาจ้า เราก็ต้องรับเพระาคุงพี่ๆสมาชิกในห้องบัตรบอกว่า เป็นย้องใหม่มีหน้าที่รับโทรศัพท์ เราก็ไม่ว่าไรหรอกก็รับๆไป มีเจ้คนนึงซึ่งเราไม่รู้ว่าใครจนถึงปัจุบันโทรมาถามข้อมูล เหมือนลองความรู้ เราก็ตอบนะ ถูกนะ แต่กลับถูกด่าแบบเสียหายมากเลย "ที่เรียนมาอะรู้เรื่องบ้างปะ จบมาได้ไง" คือเรางงอะ ช๊อคเลยเราตอบถูกนะวุ้ย ไปถามเพื่อนๆก็บอกว่าถูก คืองงอะ
7.การที่คนใน รพ มายุ่งเรื่องของเรามากเกินไปหรือเรียนกสั้นๆ บ้านๆว่า
ค่ะ คืออิเวรเปลคนเดิมนี้แหละค่ะ มันมาถามว่าแนนกลับไง แนนบอกขับรถมาเอง มันบอกว่าเอาพี่ A กลับด้วยละกัน คืองงอะ ถามกูปะว่ากูว่างไปส่งไหม กูอยากพาไปไหม คือจะให้ใครกลับกับเราทำไมไม่ถามกันก่อน มายัดๆๆให้กลับด้วยอะ คือไม่ได้แล้งน้ำใจนะ คุณกรุณาถามกูก่อนนะค่ะ เบื่อนะที่ต้องมาเป็น Taxi ของคนทั้ง รพ บางอารมอยากกลับบ้านคนเดียวนะ เราชอบพูดๆๆคนเดียวในรถอะเหมือนระบายความอึดอัดที่มีต่อ รพ อันเป็นที่รัก (ไม่ได้บ้านะจ้า 555) ขอโลกส่วนตัวบ้างเหอะ
8.เบื่อพวกที่เอาลูกมาทำงานด้วยแล้วอาบน้ำให้ลูกในห้องน้ำที่ทำงาน คืออยากถามว่า บ้านน้ำไม่ไหลหรือไม่ได้จ่ายค่าน้ำค่าไฟอ่อยะ อาบทีเป็น ชม คนก็ต่อคิวเข้าห้องน้ำไปสิจ้า
9.คือเวลากินข้าวเรากินคนเดียวนะ ห่อมากินแล้วทำไม คนบางคนมันต้องชะโงกหน้าเข้ามาดม อาหารเราด้วยฟะ เป็นหมาไง ไม่เคยเห็นข้าวไง เวลาส่วนตัวนะยะ
10.คือเราทำงานมายุดีๆนี้แหละค่ะ เราจะได้บรรจุเป็น ข้าราชการละ แต่มีรุ่นพี่เลวๆมาแย่งไปค่ะ ความซวยมาจ้า แย่งตำแหน่งบรรจุไปไม่พอนะ ยังแย่โต๊ะทำงานคอม หมดทุกอย่างเลย เราต้องไปใช้โต๊ะที่ไว้ตั้งคอมแคบๆ เล็กๆแทน ตอนนี้คือไม่มีที่เก็บกระเป๋าเลยจ้า หัวหน้าก็ชอบเพราะมีของไปเส้นให้หัวหน้าตลอด เราบอกไปว่าแนนขอก่อนนะ พี่ Y อะ ยังไงก็ได้บรรจุอีกปีอาจได้บรรจุที่เดิมก็ได้มันไม่ยอมจ้า มันบอกอย่ามาไร้สาระ หน้าด้านจะเอามีไรปะ เราเลิกนับถือเป็นพี่เลยจ้า เลวๆแบบนี้วรนุชยังแพ้ค่ะ
11.เมื่ออี Y มันมาเอาตำแหน่งทุกอย่างที่แย่ยุแล้วมันแย่หนักกว่าเดิมอีกเพราะมันทำให้คนใน รพ เกลียดจ้า จะบ้าตาย ตอนนี้เราเครียดหนักกว่าเดิมเลย อยากลาออกไปช่วยแม่ขายของดีกว่า เบื่อๆๆๆ
12.เนื่องจากเราไม่มีที่วางกระเป๋า หนังสือคู่มือก็ต้องว่างตู้ข้างๆซึ่งพอว่าได้ยุแต่มีอีกพี่เลวๆคนนึงมันเอาของเราออกเอาของมันว่างแทนทั้งที่เราอยู่ตรงนั้นและรู้ว่านั้นมันของเรา เอาออกแบบหน้าตาเฉยเลย ด้านแท้
13.มีอยู่วันนึงเราไปถ่ายเอกสารสำคัญของคนไข้ 2 คนซึ่งเยอะมากก กว่าจะเสร็จก็เกือบเลิกงานเราก็รีบไปเอางานมาทำค่ะ พี่คนเดิมจ้า เดินมาแบบแมงดามากกบอกว่า รีบทำดิ จะรีบไปขายผัก ครั้งนั้นเราวิบมากอะ เราเลยพูดด้วยความโมโหไปจ้าว่า "ไปถ่ายเอกสารคนไข้มา" แบบตะคอกเสียงเลยจ้า บอกด้วยหางตาด้วย คือมันเกินจะทนแล้วจนทั้งห้องอึดไปเลย ชนะเลิศ 5555
14.พี่ที่ทำงานชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน จะไปไหนถามตลอดนะ ไปไหนๆๆ เอาคนนี้ไปด้วยสิ แฟนคนที่ไหน ชื่อไร ดูอะไรยุแล้วชะโงกหน้ามาดู บอกติ๊งต๊องอะ ไม่เห็นหนุกเลย (แล้ว
มาดูทำไมยะ)
15.ลาป่วย ลากิจหัก 100 บาทต่อวัน รพ ที่ไหนเขาทำกันฟะ คนป่วยจะตายเสียตังค่ายาต้องมาโดนหักตังอีกอ่อ เมื่อไรจะรวย หรือ รพ รวยแทนค่ะ
16.เงินเดือนเราตอนนี้มันต้องขึ้นเป็น 12000 นะค่ะ แต่ขึ้นได้แค่ เดือนเดียวจ้า แถมตกเบิก 2000 บาท หลังจากนั้นเงินเดือนลดลง เหลือ 9300 บาทค่ะซึ่งถ้าแกติ เราได้ 9900 บาท เราถามเพื่อน เพื่อนยังบอกเลยว่า เงินเดือนเราน้อยกว่ารุ่นน้องอีก TT
17.งานเราอะแยกกองเอาไว้ มีคนๆนึงมาจากไหนไม่รู้
เอางานเรามารวมกันเลยแล้วเอาของๆตัวเองว่าง คือ งง อะ เกลียดๆๆๆๆวุ้ย ไม่ช่วยมาทำงานเสียอีก
ฯลฯ มีอีกเยอะ วันนึงก็ไม่หมด เรานี้อยากลาออกไปเลยไม่อยากทำละอาชีพนี้คือเปลี่ยนอาชีพไปเลย แต่ไม่อยากทำเพราะงานมันหายาก แล้วต้องมีเงินตั้งตัวกว่าจะเก็บเงินได้เยอะๆแล้วค่อยลาออก
ขอบคุณนะค่ะ อาจจะยาวไปหน่อยแต่ก็ขอระบายนะค่ะ ขอบคุณที่รับฟังความอึดอัดต่อที่ทำงานชองเรานะ^^
ชีวิตดีหมด ทุกข์เรื่องเดียวเรื่องที่ทำงาน
เราทำงานโรงพยาบาลชุมชนขนาดเล็ก 30 เตียงใน จ.ที่มีภูเขาล้อมรอบค่ะ เป็น รพ ที่ยุกันแบบชาวบ้านแต่ไม่น่ารักเลย เถื่อนมากกว่านะ เรามาทำงานที่นี้โดยไม่เต็มใจค่ะ เราถูกส่งตัวจาก สสจ (สาธารณสุขจังหวัด) เราไม่เข้าใจนะ ทำไมสาขาอื่นเลือกที่ลงได้ แต่เราทำไมเลือกไม่ได้ ความยุติธรรมยุไหน เราต้องหัดขับรถจากบ้านก็ 40 โล กว่าจะถึง รพ ไปกลับก็ 80 โล แบบนี้ทุกวัน ในการที่เราต้องขับรถไกลๆทุกวันเราก็ท้ออยู่แล้ว มาเจอสภาะสังคมของคนที่นี้เรารับไม่ได้ หรือว่าเราคุณหนูก็ไม่ใช่ แต่เราว่าคนส่วนมากคงอยู่กันไม่ได้แน่ๆค่ะ
1.รพ เรา ในตำแหน่งเรา ไม่มี OT ในนะ(ข้อนี้เราไม่เป็นไร เราชอบทำงานชิลๆเหนื่อยก็พัก เราไม่อยากเอาเวลาที่เราพักไปทำงาน)
2.เวรเปลชอบมาทุบโต๊ะซึ่งเรากำลังทำงาน เยอะมาก อันนี้เรียกไม่มีมารยาทนะ และรำคาญมาก
3.ปกติคนที่เขามาใหม่จะได้โต๊ะ เก้าอี่ คอม ใหม่หมดนะจ้า แต่เราเอาชอบเหลือไปใช้จ้า โต๊ะไม้ เก้าอี้ คอม คือของเมื่อ 10 ปีที่แล้วค่ะ โต๊ะไม้ก็ล๊อคไม่ได้แล้วด้วย
4.ทุกๆเช้าในลิ้นชักโต๊ะทำงานเราจะมีถุงใส่กับข้าว เช่น ส้มตำ ลาบ น้ำตก แถมมีผักแถมมาด้วยข้าวเหนียวอีก คือพวกมันนั่ง-ข้าวกันบนโต๊ะทำงานฉันเลยจ้าตอนเวรดึก บอกหัวหน้าหัวหน้าก็บอกว่า โต๊ะนั้นมันที่กินข้าวของพวกพี่เขานะ คือเข้าข้างพวกนั้นเฉยเลย แต่บ้างวันนะมีจาน ชาม ช้อนส้ม แก้ว ถ้วยกาแฟซึ่งไม่ใช่ของเราแน่เพราะว่าเรานั้นพกขวดน้ำมาทุกวัน กินแต่น้ำเปล่า มีดยังมีนะ เห็นแล้วเพลีย
5.ในเมื่อโต๊ะไม้เราล๊อคไม่ได้ ของในลิ้นชักเราเลยหายจ้า ปากกาเอ่ย เข็ม to be number 1 เอ่ย(เราต้องติดทุกวันพุธด้วยนะ ยังไม่ทันติดเลย) เราเลยไปเอาอะไรไว้ในโต๊ะ หอบกลับบ้านหมดจ้า
6.ในวันแรกที่เรามาทำงาน เราได้รับการตอนรับดีมากจ้า คือ เจ้พยาบาลผ้าที่ไหนมะรู้ เดินมาด่าเราจ้า ทำไมไม่ทำงานละ มาใหม่นิ คือเรารอหัวหน้ายุนะ จะให้เราไปแตะอะไรยะ 2-3 วันต่อมา มีโทรศัพท์สายในโทรมาจ้า เราก็ต้องรับเพระาคุงพี่ๆสมาชิกในห้องบัตรบอกว่า เป็นย้องใหม่มีหน้าที่รับโทรศัพท์ เราก็ไม่ว่าไรหรอกก็รับๆไป มีเจ้คนนึงซึ่งเราไม่รู้ว่าใครจนถึงปัจุบันโทรมาถามข้อมูล เหมือนลองความรู้ เราก็ตอบนะ ถูกนะ แต่กลับถูกด่าแบบเสียหายมากเลย "ที่เรียนมาอะรู้เรื่องบ้างปะ จบมาได้ไง" คือเรางงอะ ช๊อคเลยเราตอบถูกนะวุ้ย ไปถามเพื่อนๆก็บอกว่าถูก คืองงอะ
7.การที่คนใน รพ มายุ่งเรื่องของเรามากเกินไปหรือเรียนกสั้นๆ บ้านๆว่า
8.เบื่อพวกที่เอาลูกมาทำงานด้วยแล้วอาบน้ำให้ลูกในห้องน้ำที่ทำงาน คืออยากถามว่า บ้านน้ำไม่ไหลหรือไม่ได้จ่ายค่าน้ำค่าไฟอ่อยะ อาบทีเป็น ชม คนก็ต่อคิวเข้าห้องน้ำไปสิจ้า
9.คือเวลากินข้าวเรากินคนเดียวนะ ห่อมากินแล้วทำไม คนบางคนมันต้องชะโงกหน้าเข้ามาดม อาหารเราด้วยฟะ เป็นหมาไง ไม่เคยเห็นข้าวไง เวลาส่วนตัวนะยะ
10.คือเราทำงานมายุดีๆนี้แหละค่ะ เราจะได้บรรจุเป็น ข้าราชการละ แต่มีรุ่นพี่เลวๆมาแย่งไปค่ะ ความซวยมาจ้า แย่งตำแหน่งบรรจุไปไม่พอนะ ยังแย่โต๊ะทำงานคอม หมดทุกอย่างเลย เราต้องไปใช้โต๊ะที่ไว้ตั้งคอมแคบๆ เล็กๆแทน ตอนนี้คือไม่มีที่เก็บกระเป๋าเลยจ้า หัวหน้าก็ชอบเพราะมีของไปเส้นให้หัวหน้าตลอด เราบอกไปว่าแนนขอก่อนนะ พี่ Y อะ ยังไงก็ได้บรรจุอีกปีอาจได้บรรจุที่เดิมก็ได้มันไม่ยอมจ้า มันบอกอย่ามาไร้สาระ หน้าด้านจะเอามีไรปะ เราเลิกนับถือเป็นพี่เลยจ้า เลวๆแบบนี้วรนุชยังแพ้ค่ะ
11.เมื่ออี Y มันมาเอาตำแหน่งทุกอย่างที่แย่ยุแล้วมันแย่หนักกว่าเดิมอีกเพราะมันทำให้คนใน รพ เกลียดจ้า จะบ้าตาย ตอนนี้เราเครียดหนักกว่าเดิมเลย อยากลาออกไปช่วยแม่ขายของดีกว่า เบื่อๆๆๆ
12.เนื่องจากเราไม่มีที่วางกระเป๋า หนังสือคู่มือก็ต้องว่างตู้ข้างๆซึ่งพอว่าได้ยุแต่มีอีกพี่เลวๆคนนึงมันเอาของเราออกเอาของมันว่างแทนทั้งที่เราอยู่ตรงนั้นและรู้ว่านั้นมันของเรา เอาออกแบบหน้าตาเฉยเลย ด้านแท้
13.มีอยู่วันนึงเราไปถ่ายเอกสารสำคัญของคนไข้ 2 คนซึ่งเยอะมากก กว่าจะเสร็จก็เกือบเลิกงานเราก็รีบไปเอางานมาทำค่ะ พี่คนเดิมจ้า เดินมาแบบแมงดามากกบอกว่า รีบทำดิ จะรีบไปขายผัก ครั้งนั้นเราวิบมากอะ เราเลยพูดด้วยความโมโหไปจ้าว่า "ไปถ่ายเอกสารคนไข้มา" แบบตะคอกเสียงเลยจ้า บอกด้วยหางตาด้วย คือมันเกินจะทนแล้วจนทั้งห้องอึดไปเลย ชนะเลิศ 5555
14.พี่ที่ทำงานชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน จะไปไหนถามตลอดนะ ไปไหนๆๆ เอาคนนี้ไปด้วยสิ แฟนคนที่ไหน ชื่อไร ดูอะไรยุแล้วชะโงกหน้ามาดู บอกติ๊งต๊องอะ ไม่เห็นหนุกเลย (แล้ว
15.ลาป่วย ลากิจหัก 100 บาทต่อวัน รพ ที่ไหนเขาทำกันฟะ คนป่วยจะตายเสียตังค่ายาต้องมาโดนหักตังอีกอ่อ เมื่อไรจะรวย หรือ รพ รวยแทนค่ะ
16.เงินเดือนเราตอนนี้มันต้องขึ้นเป็น 12000 นะค่ะ แต่ขึ้นได้แค่ เดือนเดียวจ้า แถมตกเบิก 2000 บาท หลังจากนั้นเงินเดือนลดลง เหลือ 9300 บาทค่ะซึ่งถ้าแกติ เราได้ 9900 บาท เราถามเพื่อน เพื่อนยังบอกเลยว่า เงินเดือนเราน้อยกว่ารุ่นน้องอีก TT
17.งานเราอะแยกกองเอาไว้ มีคนๆนึงมาจากไหนไม่รู้
ฯลฯ มีอีกเยอะ วันนึงก็ไม่หมด เรานี้อยากลาออกไปเลยไม่อยากทำละอาชีพนี้คือเปลี่ยนอาชีพไปเลย แต่ไม่อยากทำเพราะงานมันหายาก แล้วต้องมีเงินตั้งตัวกว่าจะเก็บเงินได้เยอะๆแล้วค่อยลาออก
ขอบคุณนะค่ะ อาจจะยาวไปหน่อยแต่ก็ขอระบายนะค่ะ ขอบคุณที่รับฟังความอึดอัดต่อที่ทำงานชองเรานะ^^