ผมอาจจะพูดเกินไป แต่อะไรๆก็ดูคล้ายจะเป็นแบบนั้น ผมมีความสงสัยในพื้นฐานนิสัยของคนไทยในหลายเรื่อง
คนไทยส่วนใหญ่ไม่ว่าจะทำงานอะไรก็ดูจะทำแบบเนือยๆ ไร้พลัง หรือความมุ่งมั่น เช่น พนง.ตามร้านค้า ห้างสรรพสินค้า พอสบโอกาสจะหยิบมือถือมาเล่น นั่งเฉยๆ
และคนไทยส่วนใหญ่ที่ทำงานบริการ ทำไมถึงมีสิทธิดูถูกลูกค้า หรือเค้าดูถูกอาชีพตัวเอง?
คนไทย สยาม เมืองยิ้ม? ทุกวันนี้ไม่ค่อยเจอคนยิ้มเลย ถ้าไม่ใช่เพื่อนหรือญาติ
ในความเห็นผม อาจจะร้ายไปหน่อย แต่คิดว่า สภาพสังคมไม่เอื้ออำนวย คนขาดการศึกษา ทำให้ขาดวุฒิภาวะและไม่มีเป้าหมาย ทำงานไปวันๆ
อีกทั้งตัวอย่างจากรุ่นก่อนๆ บรรพบุรุษไม่ขยัน ภาระจะตกที่ลูกหลานนะ
ผมอาจจะสงสัยมากไป แค่อยากให้อะไรๆมันดีขึ้นบ้าง แม้ไม่ใช่ตอนนี้ก็คงเป็นรุ่นลูก หวังว่าสักวัน เราจะเห็นสังคมที่ดีขึ้น และแอคทีฟมากขึ้น
ปล.ขออนุญาติแท็กห้องสยาม เพื่อให้วัยรุ่นได้อ่าน ส่วนปัญหาสังคม ตรงเรื่องแล้วมั้ง
ทำไมคนไทยเฉื่อยชา หรือเป็นแค่ที่สังคมผม
คนไทยส่วนใหญ่ไม่ว่าจะทำงานอะไรก็ดูจะทำแบบเนือยๆ ไร้พลัง หรือความมุ่งมั่น เช่น พนง.ตามร้านค้า ห้างสรรพสินค้า พอสบโอกาสจะหยิบมือถือมาเล่น นั่งเฉยๆ
และคนไทยส่วนใหญ่ที่ทำงานบริการ ทำไมถึงมีสิทธิดูถูกลูกค้า หรือเค้าดูถูกอาชีพตัวเอง?
คนไทย สยาม เมืองยิ้ม? ทุกวันนี้ไม่ค่อยเจอคนยิ้มเลย ถ้าไม่ใช่เพื่อนหรือญาติ
ในความเห็นผม อาจจะร้ายไปหน่อย แต่คิดว่า สภาพสังคมไม่เอื้ออำนวย คนขาดการศึกษา ทำให้ขาดวุฒิภาวะและไม่มีเป้าหมาย ทำงานไปวันๆ
อีกทั้งตัวอย่างจากรุ่นก่อนๆ บรรพบุรุษไม่ขยัน ภาระจะตกที่ลูกหลานนะ
ผมอาจจะสงสัยมากไป แค่อยากให้อะไรๆมันดีขึ้นบ้าง แม้ไม่ใช่ตอนนี้ก็คงเป็นรุ่นลูก หวังว่าสักวัน เราจะเห็นสังคมที่ดีขึ้น และแอคทีฟมากขึ้น
ปล.ขออนุญาติแท็กห้องสยาม เพื่อให้วัยรุ่นได้อ่าน ส่วนปัญหาสังคม ตรงเรื่องแล้วมั้ง