็อันนี้เป็นกระทู้แรกที่ผมเขียนนะครับ ผิดถูกยังไงก็ขอโทษด้วยนะครับ ;)
คือตอนนี้ผมกับแฟน คบกันมาได้จะสองปีแล้ว ก็ไม่ค่อยมีเรื่องทะเลาะกันนะครับ ไม่เคยทะเลาะกันแรงเลย แค่เข้าใจไม่ตรงกันนิดหน่อย ตอนแรกผมก็คิดว่าดีนะ "เออดีเว้ย แฟนไม่งอแงเลย" แต่ลึกๆแล้วผมกลับคิดว่า ดูเหมือนเขาไม่สนใจเรา บางทีผมแกล้งทำนู่นทำนี่ให้เขาเห็นแล้วคิดว่าเขาจะงอน แต่เขากลับทำตัวปกติ จนผมคิดว่าเขาดูเหมือนไม่สนใจผมอ่ะ แต่ก็มารู้ทีหลังนะครับว่าเขาคิดแต่เขาไม่พูด เขากลัวผมรำคาญ (น่ารักเหมือนกันนะเนี่ย 555)
แต่เรื่องมันเกิดจากตรงนี้ครับ
ตอนม.6 ผมมีเพื่อนผู้หญิงคนนึงในห้อง (สมมติชื่อส้ม) ตอนแรกก็ไม่ได้สนิทอะไรหรอก แต่มันดูเงียบเรียบร้อย ผมก็รู้สึกหมั่นไส้มันไงจะเงียบไปไหนวะ เรียบร้อยเกิ๊น ผมก็เลยเข้าไปแกล้งมัน ตอนแรกก็กลัวมันด่านะ และมันก็ด่าจริงๆแหละ (ก็นะ นานๆทีจะมีคนไปแกล้ง) ตอนนั้นนี่สนุกเลย ทั้งแกล้งทั้งแซว 5555 แอบสะใจนิดๆได้แกล้งคนนี้ คนที่ทั้งห้องกลัวโดนมันด่า 5555 ตอนนี้ผมก็ยังไม่ได้คิดอะไรนะ ก็เพื่อนกัน แต่ผ่านไปซักพักนึง เพื่อนในห้องเริ่มละ เริ่มแซวผมเนี่ย "เห๊ยอ่ะ ชอบส้มใช่มั้ย" ผมนี่ตกใจเลย เห๊ยไมคิดงี้กันวะเพื่อนกันเว่ยย แต่เพื่อนบอกว่า "ทำไมต้องหน้าแดงล่ะหะ" ตอนนั้นผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่าทำไม แต่รู้สึกเลยว่า หน้านี่ร้อนมากก เลยเดินหนีพวกมันมา ส้มมันก็รู้นะว่าเพื่อนในห้องแซวเรา แต่ก็ทำตัวปกติอ่ะแหละ
มีบ้างที่ผมไปนั่งข้างส้ม ส้มเขาเรียนเก่ง ผมอ่ะชอบคุยเลยไม่ค่อยตั้งใจเรียน แต่พอไปนั่งเรียนกะเขาค่อยตั้งใจขึ้นมาหน่อย แต่ก็มีบ้างไปชวนมันคุยจนไม่ได้เรียน (แอบเลวนิดๆ555) ช่วงนี้เป็นช่วงที่รู้สึกดีมากๆ เพื่อนๆก็ยังแซวอยู่นะ แต่ไม่โกรธเพื่อนเลย ชอบมากกว่า >//<
และแล้ววันที่เราเรียนจบก็มาถึง ไวมากตั้งตัวไม่ทัน ยังไม่อยากจากลาเพื่อนๆและที่สำคัญคือไม่อยากจากส้ม คิดถึงเขา
ตั้งแต่เรียนจบผมกับส้มก็ไม่ได้เจอกันเลย เราอยู่คนละมหาลัยกัน นานๆทีก็มีทักไปคุยบ้าง พอถึงวันเกิดส้ม ผมเอาของขวัญไปเซอร์ไพรส์ส้มด้วยนะ ผมเคยได้ยินมาว่ามันชอบตุ๊กตาตัวนึงชื่อ...(ไม่ขอบอกนะครับ เดี๋ยวเผื่อเขามาอ่านละจะรู้ตัว) เลยซื้อไปให้เขา เขานี่ดีใจใหญ่เลย 5555 ผมก็ดีใจนะที่เขาชอบบ วันเกิดผมเขาก็เอาของมาเซอร์ไพรส์ผม ไม่คิดว่าเขาจะให้อ่ะ ดีใจมากก ของที่เขาให้ผมก็ยังใช้อยู่ถึงทุกวันนี้ ><
ตอนนี้ผมกับแฟนผมก็ยังรักกันดี แต่สักพักผมก็เริ่มเปลี่ยนไป ผมรู้สึกอยากเลิกอ่ะ ไม่อยากมีแฟน ผมก็เลยเลิกกับเขา ผมรู้นะว่าเขาต้องเสียใจมากแน่ๆ แต่ตอนนั้นคืออยากเลิกจริงๆก็เลยเลิกไป แต่ที่เลิกนี่ไม่ใช่เพราะส้มเลยนะ เป็นความรู้สึกในตอนนั้นเอง ช่วงนั้นผมก็ไม่ได้มีใครหรือคุยกะใครเป็นพิเศษ แต่มีอยู่ช่วงนึงที่ไปคุยกับส้ม ผมคุยต่างจากเดิมนิดนึง ตรงที่มีหยอดบ้างอะไรบ้าง (เขินกันไปทั้งคู่ ฟิน~) ผมเคยเอาแชทที่คุยกันไปให้เพื่อนอีกคนอ่าน เพื่อนผมเขาก็บอกนะ ส้มชอบแน่ๆเลย ผมก็หวั่นไหวนะมากๆเลยแหละ แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันทำไมถึงไม่ไปบอกชอบเขา เราก็คุยกันไปคุยกันมา ผมรอให้เขาทัก เขาก็ไม่ทักผม ปกติเขาก็ไม่ทัก เวลาคุยนี่ชวนกันคุยนะครับไม่ใช่ถามคำตอบคำ ผมเลยลองหายเขาก็ไม่ทัก แต่เวลาผมลงรูปในโซเชี่ยลเขาก็มาเม้นนะ แต่เราก็ไม่ค่อยได้คุยกัน ละจู่ๆผมก็ได้กลับไปคุยกับแฟนที่เลิกกัน ตอนนั้นรู้สึกคิดถึงเขามาก ใจนึงก็อยากกลับไปคบอีกใจก็ไม่อยาก ช่วงนั้นสับสนมากๆ ผมคิดแล้วคิดอีก ลืมเรื่องทุกอย่าง ทำตามที่ใจต้องการ เลยกลับมาคบกันอีกครั้ง ก็คบกันดีนะครับ แต่ผมก็มีไปคุยกับส้มบ้างแต่ก็ไม่มาก คุยแบบเพื่อนที่ห่วงเพื่อนเพราะส้มต้องไปอยู่หออยู่กับเพื่อนใหม่ๆ คุยไปคุยมาผมหวั่นไหวอีกครั้งแล้ว
จุดที่ทำให้ผมคิดหนักอยู่ตรงนี้ครับ
ผมชอบผู้หญิงน่ารักใสๆบ้าๆบ๊องเขาทั้งคู่ก็เป็นแบบนี้นะ แต่ผมชอบคนเรียนเก่งนิดนึง แต่ไม่ต้องเก่งมาก อยากมีโมเม้นแบบว่ามานั่งติวกัน ซึ่งส้มเรียนดี แต่แฟนผมไม่อ่ะครับ
ตอนแรกผมก็ไม่ได้สนใจอะไรคิดว่าผมคงดึงๆช่วยเขาขึ้นมาได้บ้าง แต่เขาไม่รับสิ่งที่ผมจะให้ เขายังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าตัวเองชอบไรอยากเรียนอะไรผมก็ไม่รู้จะช่วยยังไงเขาแล้วอ่ะครับ ผมพยายามจะช่วยเขาทุกๆทางจนผมรู้สึกเหนื่อย ทำไมเขาต้องเป็นแบบนี้ แล้วอนาคตล่ะจะเป็นยังไง
ผมก็เล่าเรื่องแฟนให้แม่ผมฟังบ้างนะ แต่แม่ผมดูไม่ค่อยโอกับแฟนคนนี้อ่าครับ แต่แม่ก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่รู้สึกได้ว่าไม่ค่อยชอบ ผมก็รู้สึกนะว่าถ้าคบใครอ่ะก็อยากจะคบยาวๆพากันเรียนไปด้วยกัน แฟนที่ดูเหมือนเพื่อนอะไรแบบนี้อ่ะครับ
ตอนนี้ผมก็ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน สับสนไปหมด ไม่รู้จะทำไงดี T^T
แอบชอบเพื่อน แต่มีแฟนอยู่แล้ว
คือตอนนี้ผมกับแฟน คบกันมาได้จะสองปีแล้ว ก็ไม่ค่อยมีเรื่องทะเลาะกันนะครับ ไม่เคยทะเลาะกันแรงเลย แค่เข้าใจไม่ตรงกันนิดหน่อย ตอนแรกผมก็คิดว่าดีนะ "เออดีเว้ย แฟนไม่งอแงเลย" แต่ลึกๆแล้วผมกลับคิดว่า ดูเหมือนเขาไม่สนใจเรา บางทีผมแกล้งทำนู่นทำนี่ให้เขาเห็นแล้วคิดว่าเขาจะงอน แต่เขากลับทำตัวปกติ จนผมคิดว่าเขาดูเหมือนไม่สนใจผมอ่ะ แต่ก็มารู้ทีหลังนะครับว่าเขาคิดแต่เขาไม่พูด เขากลัวผมรำคาญ (น่ารักเหมือนกันนะเนี่ย 555)
แต่เรื่องมันเกิดจากตรงนี้ครับ
ตอนม.6 ผมมีเพื่อนผู้หญิงคนนึงในห้อง (สมมติชื่อส้ม) ตอนแรกก็ไม่ได้สนิทอะไรหรอก แต่มันดูเงียบเรียบร้อย ผมก็รู้สึกหมั่นไส้มันไงจะเงียบไปไหนวะ เรียบร้อยเกิ๊น ผมก็เลยเข้าไปแกล้งมัน ตอนแรกก็กลัวมันด่านะ และมันก็ด่าจริงๆแหละ (ก็นะ นานๆทีจะมีคนไปแกล้ง) ตอนนั้นนี่สนุกเลย ทั้งแกล้งทั้งแซว 5555 แอบสะใจนิดๆได้แกล้งคนนี้ คนที่ทั้งห้องกลัวโดนมันด่า 5555 ตอนนี้ผมก็ยังไม่ได้คิดอะไรนะ ก็เพื่อนกัน แต่ผ่านไปซักพักนึง เพื่อนในห้องเริ่มละ เริ่มแซวผมเนี่ย "เห๊ยอ่ะ ชอบส้มใช่มั้ย" ผมนี่ตกใจเลย เห๊ยไมคิดงี้กันวะเพื่อนกันเว่ยย แต่เพื่อนบอกว่า "ทำไมต้องหน้าแดงล่ะหะ" ตอนนั้นผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่าทำไม แต่รู้สึกเลยว่า หน้านี่ร้อนมากก เลยเดินหนีพวกมันมา ส้มมันก็รู้นะว่าเพื่อนในห้องแซวเรา แต่ก็ทำตัวปกติอ่ะแหละ
มีบ้างที่ผมไปนั่งข้างส้ม ส้มเขาเรียนเก่ง ผมอ่ะชอบคุยเลยไม่ค่อยตั้งใจเรียน แต่พอไปนั่งเรียนกะเขาค่อยตั้งใจขึ้นมาหน่อย แต่ก็มีบ้างไปชวนมันคุยจนไม่ได้เรียน (แอบเลวนิดๆ555) ช่วงนี้เป็นช่วงที่รู้สึกดีมากๆ เพื่อนๆก็ยังแซวอยู่นะ แต่ไม่โกรธเพื่อนเลย ชอบมากกว่า >//<
และแล้ววันที่เราเรียนจบก็มาถึง ไวมากตั้งตัวไม่ทัน ยังไม่อยากจากลาเพื่อนๆและที่สำคัญคือไม่อยากจากส้ม คิดถึงเขา
ตั้งแต่เรียนจบผมกับส้มก็ไม่ได้เจอกันเลย เราอยู่คนละมหาลัยกัน นานๆทีก็มีทักไปคุยบ้าง พอถึงวันเกิดส้ม ผมเอาของขวัญไปเซอร์ไพรส์ส้มด้วยนะ ผมเคยได้ยินมาว่ามันชอบตุ๊กตาตัวนึงชื่อ...(ไม่ขอบอกนะครับ เดี๋ยวเผื่อเขามาอ่านละจะรู้ตัว) เลยซื้อไปให้เขา เขานี่ดีใจใหญ่เลย 5555 ผมก็ดีใจนะที่เขาชอบบ วันเกิดผมเขาก็เอาของมาเซอร์ไพรส์ผม ไม่คิดว่าเขาจะให้อ่ะ ดีใจมากก ของที่เขาให้ผมก็ยังใช้อยู่ถึงทุกวันนี้ ><
ตอนนี้ผมกับแฟนผมก็ยังรักกันดี แต่สักพักผมก็เริ่มเปลี่ยนไป ผมรู้สึกอยากเลิกอ่ะ ไม่อยากมีแฟน ผมก็เลยเลิกกับเขา ผมรู้นะว่าเขาต้องเสียใจมากแน่ๆ แต่ตอนนั้นคืออยากเลิกจริงๆก็เลยเลิกไป แต่ที่เลิกนี่ไม่ใช่เพราะส้มเลยนะ เป็นความรู้สึกในตอนนั้นเอง ช่วงนั้นผมก็ไม่ได้มีใครหรือคุยกะใครเป็นพิเศษ แต่มีอยู่ช่วงนึงที่ไปคุยกับส้ม ผมคุยต่างจากเดิมนิดนึง ตรงที่มีหยอดบ้างอะไรบ้าง (เขินกันไปทั้งคู่ ฟิน~) ผมเคยเอาแชทที่คุยกันไปให้เพื่อนอีกคนอ่าน เพื่อนผมเขาก็บอกนะ ส้มชอบแน่ๆเลย ผมก็หวั่นไหวนะมากๆเลยแหละ แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันทำไมถึงไม่ไปบอกชอบเขา เราก็คุยกันไปคุยกันมา ผมรอให้เขาทัก เขาก็ไม่ทักผม ปกติเขาก็ไม่ทัก เวลาคุยนี่ชวนกันคุยนะครับไม่ใช่ถามคำตอบคำ ผมเลยลองหายเขาก็ไม่ทัก แต่เวลาผมลงรูปในโซเชี่ยลเขาก็มาเม้นนะ แต่เราก็ไม่ค่อยได้คุยกัน ละจู่ๆผมก็ได้กลับไปคุยกับแฟนที่เลิกกัน ตอนนั้นรู้สึกคิดถึงเขามาก ใจนึงก็อยากกลับไปคบอีกใจก็ไม่อยาก ช่วงนั้นสับสนมากๆ ผมคิดแล้วคิดอีก ลืมเรื่องทุกอย่าง ทำตามที่ใจต้องการ เลยกลับมาคบกันอีกครั้ง ก็คบกันดีนะครับ แต่ผมก็มีไปคุยกับส้มบ้างแต่ก็ไม่มาก คุยแบบเพื่อนที่ห่วงเพื่อนเพราะส้มต้องไปอยู่หออยู่กับเพื่อนใหม่ๆ คุยไปคุยมาผมหวั่นไหวอีกครั้งแล้ว
จุดที่ทำให้ผมคิดหนักอยู่ตรงนี้ครับ
ผมชอบผู้หญิงน่ารักใสๆบ้าๆบ๊องเขาทั้งคู่ก็เป็นแบบนี้นะ แต่ผมชอบคนเรียนเก่งนิดนึง แต่ไม่ต้องเก่งมาก อยากมีโมเม้นแบบว่ามานั่งติวกัน ซึ่งส้มเรียนดี แต่แฟนผมไม่อ่ะครับ
ตอนแรกผมก็ไม่ได้สนใจอะไรคิดว่าผมคงดึงๆช่วยเขาขึ้นมาได้บ้าง แต่เขาไม่รับสิ่งที่ผมจะให้ เขายังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าตัวเองชอบไรอยากเรียนอะไรผมก็ไม่รู้จะช่วยยังไงเขาแล้วอ่ะครับ ผมพยายามจะช่วยเขาทุกๆทางจนผมรู้สึกเหนื่อย ทำไมเขาต้องเป็นแบบนี้ แล้วอนาคตล่ะจะเป็นยังไง
ผมก็เล่าเรื่องแฟนให้แม่ผมฟังบ้างนะ แต่แม่ผมดูไม่ค่อยโอกับแฟนคนนี้อ่าครับ แต่แม่ก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่รู้สึกได้ว่าไม่ค่อยชอบ ผมก็รู้สึกนะว่าถ้าคบใครอ่ะก็อยากจะคบยาวๆพากันเรียนไปด้วยกัน แฟนที่ดูเหมือนเพื่อนอะไรแบบนี้อ่ะครับ
ตอนนี้ผมก็ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน สับสนไปหมด ไม่รู้จะทำไงดี T^T