ก่อนอื่นขอออกตัวว่า เจ้าของกระทู้ไม่มีประสบการณ์เรื่องบัตรเครดิตมากพอจะมาสอนใครได้ (ไม่เคยมีบัตรเป็นของตัวเอง เคยเห็นแต่ผู้ปกครองใช้เท่านั้น) แต่เห็นเรื่องราวจริงๆของคนใกล้ตัว จึงอยากนำมาเล่าสู่กันฟัง
อนึ่ง (กรุณาอ่านตรงนี้) ก่อนด้วยนะคะ
1. ข้างล่างนี้เป็นตัวอย่างเท่านั้น
2. เนื้อหาเป็นเรื่องจริง 95% แต่เปลี่ยนเนื้อหาในส่วนที่ไม่เกี่ยวข้องบางส่วน เพื่อไม่ให้พาดพิงใครโดยตรง
3. เราไม่ขอเอ่ยชื่ออะไรต่างๆที่เกี่ยวข้องทั้งสิ้น (กรุณาอย่าสอบถามค่ะ)
4. ความคิดเห็นเป็นของเราเท่านั้น เราไม่ได้บังคับใครให้ทำตามหรือเชื่อเรา แล้วแต่คุณๆทั้งหลายจะพิจารณาเถอะ
5. ถ้าเราเข้าใจผิดอะไร กรุณาชี้แนะด้วยค่ะ
6. จากข้อ 5 เราเห็นเป็นตัวอย่างที่คนอื่นน่าจะเรียนรู้ได้ เลยนำมาบอกกล่าวเท่านั้น
งั้นเริ่มนะคะ
เรารู้จักคนที่ทำงานด้วยกันคนหนึ่ง เขาเป็นหนี้บัตรเครดิตถึงหลายใบ (มากกว่า 1 ใบ) ทั้งๆที่ทำงานได้ไม่นานมาก (ไม่ถึงปีและเพิ่งเรียนจบไม่นาน) แต่เพราะเขาสมัครบัตรทุกอย่างเมื่อผ่านโปรของที่ทำงาน (เนื่องจากเขากลัวว่า จะไม่ได้บัตรตอนสมัคร และดันได้ทุกใบที่สมัคร) จนทุกวันนี้เขามีหนี้เป็นแสนๆ เพราะซื้อของจำนวนมาก (ทั้งของตัวเองและของคนที่ฝากรูดแทน) และใช้จ่ายเยอะ แต่เพราะพ่อแม่จ่ายทบให้ตลอด (ไม่ทราบว่า ขั้นต่ำ หรือทั้งหมด แต่เราทราบว่า เขามีหนี้เยอะมาก) ทำให้เจ้าตัวไม่รู้จักการใช้บัตร (อย่างมาก เพราะคิดว่า เดี๋ยวพ่อแม่ก็จ่ายให้) แถมคนที่ยืมรูดซื้อของยังไม่จ่ายให้ทุกเดือน (เพราะเห็นว่าเป็นคนกันเอง จึงไม่ถือสาเสมอ) นอกจากนั้นยังเคยเอาบัตรไปกดเงินสด (เขาบอกว่า รีบใช้เงินด่วน แต่เราไม่เคยเห็นจำเป็นสักที ส่วนมากเห็นแต่เอาไปเที่ยวหรือซื้อของขวัญเท่านั้น)
แถมเขายังขอยืมเงินคนอื่นเสมอ โดยส่วนมากมักจะเป็นเราตอนแรกๆ จนคนที่ทำงานด้วยกันหลายคนเตือนเขาเรื่องการใช้บัตร และการยืมเงินคนอื่น (และแนะไม่ให้เราให้เขายืมอีก เพราะจะทำให้เขาเสียนิสัย) แต่เขาไม่ฟังหรอกนะจากที่เห็น เพราะเขายังใช้แบบสุรุ่ยสุร่ายต่อมา เงินเดือนไม่พอและไม่เคยมีเงินเก็บ (ที่เราเห็นว่ามาก เพราะเขาใช้เงินเหมือนไปต่างประเทศ ทั้งๆที่ไปแค่จังหวัดอื่น เช่น ไปเที่ยวไม่กี่วัน แต่ยอดกลับถึงหมื่นเป็นต้น --> ไม่นับค่าอื่นๆที่แชร์กับคนที่ไปด้วยกันก่อนหน้าแล้ว) เราเคยเตือนเขาและเขาไม่ฟัง ทำให้เรารู้สึกทั้งไม่ดีที่ไม่ให้เขายืมเงิน (เพราะเราไม่อยากให้เขาทำอีก แต่พอเห็นคนไม่มีเงินพอจะกลับบ้านแล้ว บางทีไม่ให้ยืมก็ไม่ได้) และอารมณ์เหมือนจะสอนก็ไม่ได้ เพราะเขาบอกว่า เขาจะต้องเข้าสังคม เขามีเพื่อน เวลาไปกินข้าว ไม่เลี้ยงเพื่อนบ้างมันจะดูไม่ดี หรือไม่ก็นานๆไปทีไม่เป็นไรหรอก เขาไม่ใช่แบบเราที่วันๆเอาแต่กลับบ้าน ไม่ยอมเที่ยวกลางคืน (อันนั้นเราว่าเป็นนิสัยมากกว่ากฎเกณฑ์ของการเข้าสังคมนะ) ดังนั้นเขาจึงเงินหมดจนต้องขอผู้ปกครองเขาใช้เพิ่มประจำ
ทำให้ตอนนี้
1. เป็นหนี้บัตรเครดิตหลายใบ
2. ยอดหนี้มากและไม่มีวี่แววว่าจะลดลง เพราะยังเข้าสังคม ไปเที่ยวเหมือนเดิม
3. เงินไม่พอใช้จ่าย และต้องขอที่บ้านเพิ่ม
4. ไม่มีเงินเก็บ เพราะเงินไม่เคยพอใช้
จึงขอให้เรื่องข้างบนเป็นอุทาหรณ์สำหรับคนที่คิดจะทำบัตรเครดิต โดยคิดว่า มีคนอื่นจ่ายแทน หรือยืมเงินคนอื่นได้ เพราะนอกจากจะเป็นหนี้ก้อนโตแล้ว อาจจะทำให้คนรอบข้างรู้สึกไม่ดีตามได้ เมื่อเห็นการใช้ชีวิตแบบนี้และเรากังวลถึงอนาคตของเขาแทนจริงๆค่ะ เพราะเป็นคนที่รู้จักกันดีและค่อนข้างนาน ทำให้เราไม่อยากให้ใครเป็นแบบนี้อีกคนจริงๆ (เพราะกรณีนี้คือ ไม่ได้ติดหนี้เพราะจำเป็น แต่เพราะความต้องการของเขาแทน)
ปล. ตอนแรกคิดว่า จะขอคำแนะนำคนอื่นๆ แต่คิดว่า เจ้าตัวเขาคงไม่ฟัง เลยคิดว่า ไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่านี้
อุทาหรณ์ของการใช้บัตรเครดิต (พร้อมตัวอย่างประกอบ)
อนึ่ง (กรุณาอ่านตรงนี้) ก่อนด้วยนะคะ
1. ข้างล่างนี้เป็นตัวอย่างเท่านั้น
2. เนื้อหาเป็นเรื่องจริง 95% แต่เปลี่ยนเนื้อหาในส่วนที่ไม่เกี่ยวข้องบางส่วน เพื่อไม่ให้พาดพิงใครโดยตรง
3. เราไม่ขอเอ่ยชื่ออะไรต่างๆที่เกี่ยวข้องทั้งสิ้น (กรุณาอย่าสอบถามค่ะ)
4. ความคิดเห็นเป็นของเราเท่านั้น เราไม่ได้บังคับใครให้ทำตามหรือเชื่อเรา แล้วแต่คุณๆทั้งหลายจะพิจารณาเถอะ
5. ถ้าเราเข้าใจผิดอะไร กรุณาชี้แนะด้วยค่ะ
6. จากข้อ 5 เราเห็นเป็นตัวอย่างที่คนอื่นน่าจะเรียนรู้ได้ เลยนำมาบอกกล่าวเท่านั้น
งั้นเริ่มนะคะ
เรารู้จักคนที่ทำงานด้วยกันคนหนึ่ง เขาเป็นหนี้บัตรเครดิตถึงหลายใบ (มากกว่า 1 ใบ) ทั้งๆที่ทำงานได้ไม่นานมาก (ไม่ถึงปีและเพิ่งเรียนจบไม่นาน) แต่เพราะเขาสมัครบัตรทุกอย่างเมื่อผ่านโปรของที่ทำงาน (เนื่องจากเขากลัวว่า จะไม่ได้บัตรตอนสมัคร และดันได้ทุกใบที่สมัคร) จนทุกวันนี้เขามีหนี้เป็นแสนๆ เพราะซื้อของจำนวนมาก (ทั้งของตัวเองและของคนที่ฝากรูดแทน) และใช้จ่ายเยอะ แต่เพราะพ่อแม่จ่ายทบให้ตลอด (ไม่ทราบว่า ขั้นต่ำ หรือทั้งหมด แต่เราทราบว่า เขามีหนี้เยอะมาก) ทำให้เจ้าตัวไม่รู้จักการใช้บัตร (อย่างมาก เพราะคิดว่า เดี๋ยวพ่อแม่ก็จ่ายให้) แถมคนที่ยืมรูดซื้อของยังไม่จ่ายให้ทุกเดือน (เพราะเห็นว่าเป็นคนกันเอง จึงไม่ถือสาเสมอ) นอกจากนั้นยังเคยเอาบัตรไปกดเงินสด (เขาบอกว่า รีบใช้เงินด่วน แต่เราไม่เคยเห็นจำเป็นสักที ส่วนมากเห็นแต่เอาไปเที่ยวหรือซื้อของขวัญเท่านั้น)
แถมเขายังขอยืมเงินคนอื่นเสมอ โดยส่วนมากมักจะเป็นเราตอนแรกๆ จนคนที่ทำงานด้วยกันหลายคนเตือนเขาเรื่องการใช้บัตร และการยืมเงินคนอื่น (และแนะไม่ให้เราให้เขายืมอีก เพราะจะทำให้เขาเสียนิสัย) แต่เขาไม่ฟังหรอกนะจากที่เห็น เพราะเขายังใช้แบบสุรุ่ยสุร่ายต่อมา เงินเดือนไม่พอและไม่เคยมีเงินเก็บ (ที่เราเห็นว่ามาก เพราะเขาใช้เงินเหมือนไปต่างประเทศ ทั้งๆที่ไปแค่จังหวัดอื่น เช่น ไปเที่ยวไม่กี่วัน แต่ยอดกลับถึงหมื่นเป็นต้น --> ไม่นับค่าอื่นๆที่แชร์กับคนที่ไปด้วยกันก่อนหน้าแล้ว) เราเคยเตือนเขาและเขาไม่ฟัง ทำให้เรารู้สึกทั้งไม่ดีที่ไม่ให้เขายืมเงิน (เพราะเราไม่อยากให้เขาทำอีก แต่พอเห็นคนไม่มีเงินพอจะกลับบ้านแล้ว บางทีไม่ให้ยืมก็ไม่ได้) และอารมณ์เหมือนจะสอนก็ไม่ได้ เพราะเขาบอกว่า เขาจะต้องเข้าสังคม เขามีเพื่อน เวลาไปกินข้าว ไม่เลี้ยงเพื่อนบ้างมันจะดูไม่ดี หรือไม่ก็นานๆไปทีไม่เป็นไรหรอก เขาไม่ใช่แบบเราที่วันๆเอาแต่กลับบ้าน ไม่ยอมเที่ยวกลางคืน (อันนั้นเราว่าเป็นนิสัยมากกว่ากฎเกณฑ์ของการเข้าสังคมนะ) ดังนั้นเขาจึงเงินหมดจนต้องขอผู้ปกครองเขาใช้เพิ่มประจำ
ทำให้ตอนนี้
1. เป็นหนี้บัตรเครดิตหลายใบ
2. ยอดหนี้มากและไม่มีวี่แววว่าจะลดลง เพราะยังเข้าสังคม ไปเที่ยวเหมือนเดิม
3. เงินไม่พอใช้จ่าย และต้องขอที่บ้านเพิ่ม
4. ไม่มีเงินเก็บ เพราะเงินไม่เคยพอใช้
จึงขอให้เรื่องข้างบนเป็นอุทาหรณ์สำหรับคนที่คิดจะทำบัตรเครดิต โดยคิดว่า มีคนอื่นจ่ายแทน หรือยืมเงินคนอื่นได้ เพราะนอกจากจะเป็นหนี้ก้อนโตแล้ว อาจจะทำให้คนรอบข้างรู้สึกไม่ดีตามได้ เมื่อเห็นการใช้ชีวิตแบบนี้และเรากังวลถึงอนาคตของเขาแทนจริงๆค่ะ เพราะเป็นคนที่รู้จักกันดีและค่อนข้างนาน ทำให้เราไม่อยากให้ใครเป็นแบบนี้อีกคนจริงๆ (เพราะกรณีนี้คือ ไม่ได้ติดหนี้เพราะจำเป็น แต่เพราะความต้องการของเขาแทน)
ปล. ตอนแรกคิดว่า จะขอคำแนะนำคนอื่นๆ แต่คิดว่า เจ้าตัวเขาคงไม่ฟัง เลยคิดว่า ไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่านี้