ปัญหาซ้ำแล้วซ้ำอีกอยากรบกวนเพื่อนๆช่วยให้คำแนะนำค่ะ

สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกเลย ยังเล่นไม่ค่อยเป็นเท่าไหร่

อยากจะเล่าปัญหาของเราให้ฟังเพื่อขอคำแนะนำจากเพื่อนๆหน่อยค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่า เรากับแฟนค่อนข้างจะต่างกันทางฐานะทางบ้าน แต่ตัวเราเองไม่มีปัญหาอะไรกับเรื่องนี้
เพราะเค้าก็ไม่ได้ขี้เกียจและขยันทำมาหากินดี เพียงแต่บางทีเราจะรู้สึกว่าเค้ามีปมเรื่องคนมีฐานะมากๆ
(คือเค้าไม่ได้ยากจนนะคะ ฐานะธรรมดาเป็นคนบ้านๆทั่วไปทุกสิ่งที่มีตอนนี้คือเค้าสร้างเองหมด อายุก็เข้าเลข3แล้วค่ะ)
เช่นบางทีเค้าตั้งใจแต่งตัวไม่ดี ทำกริยาไม่ดีเวลาเข้าร้านดีๆหน่อย หรืออยู่ต่อหน้าแฟนเพื่อนที่ แต่งตัวโชว์ฐานะ เช่นอยู่ๆก็ยกขาขึ้นมานั่งขัดสมาธิ ซึ่งบางทีเราก็ทำค่ะแต่เราก้จะเลือกสถานที่ที่คนอื่นเข้าไม่คิดมากเรื่องแบบนี้ แต่เค้าจงใจทำในร้านอาหารในห้างใหญ่ ต่อหน้าเพื่อนเราและแฟนเค้า ซึ่งเราก้มาบอกเค้าทีหลังตอนอยู่กัน2คนว่า เราเข้าใจนะว่าจะทำเพื่อดูปฏิกริยาคนอื่นใช่มั้ย? แต่อย่าทำอีกได้มั้ย? เราไม่ได้รังเกียจแต่มันดูไม่มีกาละเทศะเราไม่ชอบ
หรือ เราพูดให้เค้าฟังว่า "เออพี่หนูว่านะผู้ชายที่ตักข้าวให้แฟนก่อนตัวเองนี่โคตรน่ารักเลยเนอะ"ร้องไห้คือเค้าไม่เคยตักอาหารให้เราเลยค่ะ แต่เราคิดว่าเพราะแม่เค้าไม่ได้สอนเรื่องพวกนี้(พวกตักอาหารหนือเปิดปิดประตูรถให้ผุ้หญิงหรืออะไรประมานนี้เพราะเราไม่เคยเห็นเค้าทำให้แม่เหมือนกัน แต่เค้ารักแม่เค้ามากนะคะ)ซึ่งเราก้ไม่ได้อะไรมากมายนะคะเพราะเราทำเองได้ เพียงแต่พอเห็นแฟนพี่ทำแล้วรุ้สึกว่าเค้าดูแคร์พี่เราดีเราเลยอยากมีอารมณ์นี้มั่งอยากให้เค้าดูแลเรามั้งไรงี้ พอเราพูดไปแบบนี้เค้าก้ถามว่าใครทำให้ใครหละ?
เราเลยเล่าให้ฟังว่าไปทานข้าวกับพี่กับแฟนพี่มา แฟนพี่ตักอาหารให้พี่ตักอาหารให้เราด้วยนะ เราว่าน่ารักดี อยากให้มีคนทำให้เรามั้งจัง
เค้าตอบเราว่า "พวกคนรวยทำอะไรก็ดูดีไปหมดเลยเนอะ...(เราก็งงเกี่ยวไรวะ) ตลกอะเฟคๆยังไงไม่รู้"....
เรางงมากค่ะว่าทำไมกลายเป็นงี้เหมอนเค้าคิดว่าเราเปรียบเทียบหรืออะไรงงมาก และก็ทะเลาะกันไปค่ะ

มาเล่าทางฝั่งเรานะคะส่วนเราตั้งแต่เด็กๆก็มีพี่เลี้ยงมีแม่บ้านมาตลอด ไม่ต้องทำงานบ้านเอง แต่แม่เราไม่ได้เลี้ยงมาอย่างลูกคุณหนูค่ะ
แม่เราไม่ตามใจเลย แม่สอนให้เราหัดทำอะไรเองตลอดทุกๆเรื่อง โดยเฉพาะตอนนี้ทำงานแล้วแม่ไม่ช่วยทำอะไรเลยค่ะ บอกแค่ว่าต้องทำอย่างงี้ด้วยนะ ถ้าทำไม่เป็นก็ไปถามพนักงานเค้า ไม่มีใครทำเป็นตั้งแต่แรกหรอก
พอเราทำงานก็มาได้ซักพักเราก็ออกมาอยู่คอนโดแฟนเราก็มาอยู่ด้วย ตอนมาแรกเราก็บอกแฟนว่าถ้าจะมาอยู่ด้วยต้องช่วยกันทำความสะอาดนะ
เค้าก็ตกลงไปซื้อนู่นซื้อนี่มาใหญ่เลยค่ะเพื่อทำความสะอาด แต่ตัวแฟนเราเองก็ไม่เคยทำความสะอาดเลย
แม่เค้าโอ๋มากกกกกกกก ตามใจมากกกกกกกกก ตามใจสุดๆ
เช่นแบบ อยากกินอะไรบอกแม่ อยากได้อะไรบอกแม่ แม่จัดมาประเคนหมดค่ะ เช้ากลางวันเย็นอยากกินตอนไหนสั่งได้ตลอด เคยมีกินๆอยู่ตะโกนเรียกแม่ทิชชู่อยู่ไหน แม่ก็เดินไปหยิบมาให้ เรียกได้ว่าอยากได้อะไรแค่ส่งเสียงแม่ทำให้หมด เรียกว่าสบายกว่าเราที่มีแม่บ้านอีกค่ะ

ทีนี้เราก้บอกเค้าว่าถ้าจะมาอยู่ด้วยกันต้องช่วยกันทำความสะอาดนะ อยู่กับเราต้องช่วยกันนะแต่ถ้าอยากอยู่สบายก็กลับไปอยู่บ้าน
บอกเลยว่าเราทำให้ทุกอย่างแบบที่แม่เค้าทำให้ไม่ได้หรอกนะ
เค้าก็ยืนยันว่าจะอยู่กะเรา
และแล้ว ความกระตือรือร้นที่จะช่วยเราก็ค่อยๆหายไปเรื่อยแต่เราก้เข้าใจนะคะว่างานเค้ามากขึ้นเหมือนกัน
ทีนี้เราก้เริ่มไม่โอเคที่ไม่มีเวลาว่างให้เรา แต่นั้นไม่เท่าไหร่ เราจะหงุดหงิดมากกว่าที่เค้าไม่ช่วยทำความสะอาดเราทำห้องคนเดียวเราก้เหนืาอยเราก้เบื่อเพราะเราก้ไม่เคยต้องมาทำงานบ้าน มันเลยกลายเป็นว่าเราบ่นเค้าค่ะ บ่นบ่นบ่นเค้ากลับมาเหนื่อยๆ หลายๆทีเบี้ยวนัดกับเราเพราะงานเลท เราเซ็งเค้ากลับมาเราก้หน้าหงิกหน้างอ และก้พาลบ่นเรื่องทำงานบ้าน
ทีนี้เรารู้เลยค่ะเราบ่นบ่อยๆเรายังเบื่อยังรำคาญที่ต้องคอยบ่น นี่เค้ากลับมาเหนื่อยๆเจอเราหน้าหงิก บ่นและก้ทะเลาะกันเรื่อยไป
เรารู้เลยถ้าเป็นแบบนี้เดี๋ยวก็คนทนไม่ได้อาจจะต้องมีเลิกกันแน่ๆ
แต่เราเองก็ไม่อยากจะเป็นคนแสนดีเป็นน้ำเย็นไปตลอด เพราะเรารู้ว่าถ้าทำให้เค้าแล้วเค้าจะเคยตัวเหมือนที่แม่เค้าทำให้เค้า เราเลยยืนยันจะให้เค้าช่วยเราค่ะ แต่มันก้ไม่รู้ว่าจะพูดยังไงดีค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่