คือเรื่องมันเป็นแบบนี้ค่ะ เรากับแฟนคบกันมาเดือนนึง แล้วโดนบอกเลิกวันนี้

มันอาจจะเป็นเวลาที่ไม่นานเท่าไหร่น้า ก่อนหน้านี้เคยคุยกันค่ะ แต่ตอนที่ไม่คบมันแฮปปี้กว่านี้มากๆเลยค่ะ วันนึงเขามาขอเราคบค่ะ แต่เขาไม่เคยให้เรายุ่งกับโทรศัพท์เขาอ่า คือยังไงดี เขาบอกว่าเป็นของส่วนตัว แต่เราก็เชื่อใจเขานะ (แต่ก็คิดนะบางเวลาที่นางดึงโทรศัพท์ไปแล้วบอกอย่ายุ่งคือบางทีเป็นผู้หญิงอ่ะ ก็คิกบ้างว่าเอ่อ... มีใครอยู่ในนั้นวะ

) มันต้องมีที่ว่างส่วนตัวให้กันอ่าเนอะ ตอนที่บอกเลิกเขาบอกว่า เราไม่มีสิ่งที่เขาต้องการ เขาบอกว่าเขาชอบผู้หญิงที่อ่อนโยน ซึ่งโดยส่วนตัวแล้วเราไม่ใช่คนที่อ่อนโยนเลย เขาบอกว่าชอบเรียกแฟนว่าที่รักชอบให้แฟนพูดเพราะๆ คุยกับเขาเราก็คุยแบบว่ากูบางทีก็เค้ากับเอง ตอนแรกก็คิดว่าผิดที่เรา แต่ก็คิดไปคิดมา เขามาขอเราคบเองนี่หว่า คือเราไม่ใช่ผู้หญิงแต่งตัวอะไร เราสูง 160 หนัก 58 สวยก็ไม่สวย แต่เขาเคยบอกว่าชอบเรา เราเรียนคนละสายค่ะ เขาเรียนบริหารการตลาด ส่วนเราเรียนดนตรี แถมยังคนละม.อีก ซึ่งมันค่อนข้างที่เวลาคุยกันจะคุยไม่รู้เรื่องนิดนึง 5555 เขาบอกว่าเราไม่มีสิ่งที่เขาต้องการก็อย่างที่บอกไป และเขาก็เคยบอกว่าเราไม่ใช่สเป๊คเขาซึ่งเราก็นอยๆอยู่นะ เขาบอกว่าชอบคนตัวเล็กๆ ขาวๆ เราก็เสียใจนะ จริงๆมีเยอะกว่านี้ เรื่องนี้มันแบบว่าอยู่ที่ความเจ็บใจส่วนตัวของเราอ่า แต่เราก็พอรู้ เราทำใจไว้ ขนาดเราร้องไห้ เขายังไม่เคยง้อเราเลย เราก็ได้แต่บ่นว่า

เอ้ย แล้วก็ทำอะไรไม่ได้
มันคืออะไรเนี่ย



มันเป็นเวลาไม่นานอ่านะ แต่ว่าคำพูดเขามันทำให้เราเสียใจมาก แต่เราคิดว่าเราผ่านไปได้ เราเจ็บใจอ่า เพื่อนบอกว่าเปลี่ยนตัวเองสวยๆไปเลย เราก็อยากลองหัดแต่งตัวดูค่ะ 55555 มันน่าจะเป็นวิธีที่สบายใจที่สุด
แฟนบอกเลิกเพราะเราไม่มีสิ่งที่เขาต้องการ
มันคืออะไรเนี่ย