เมื่อเทศกาลสิ้นสุดลง ถึงคราวต้องเดินทางจากตจว.กลับไปทำงานที่กรุงเทพอีกครั้ง เรารู้สึกเบื่อวัฎจักรนี้มากเลย T ^ T

คือ เราอยู่กับชีวิตที่ต้องเดินทางไปมาระหว่างบ้านเกิด (เชียงใหม่) กับกรุงเทพตั้งแต่เรียนจบแล้ว
มาคำนวณดูก็ประมาณเกือบ 7 ปีแล้วค่ะ ทั้งเรียน แล้วก็ทำงาน ได้กลับบ้านเฉพาะช่วงเทศกาล
กลับมาก็อยู่แต่บ้านเลย ไม่ได้ออกไปไหน ทำกับข้าว ทำกิจกรรมกับคนในบ้านซะเป็นส่วนใหญ่

มาช่วงหลังๆรู้สึกว่าคิดถึงบ้านมากขึ้นกว่าเดิม ไม่อยากกลับมาทำงานที่กรุงเทพแล้ว แต่พอใช้เหตุผลไตร่ตรองดู
ก็ตัดใจลาออกจากงานกลับมาอยู่ที่บ้านไม่ได้ซักที เคยทำงานที่เชียงใหม่นะคะแต่รู้สึกว่าความก้าวหน้ากับเงินเดือนไม่โอเค
เลยตัดสินใจไปเรียนต่อโทที่กรุงเทพ จากนั้นก็ทำงานต่ออยู่เรื่อยมาจนถึงทุกวันนี้ค่ะ
ตอนนี้ความรู้สึกเรามันขัดแย้งกันมากเลย  อยากก้าวหน้าในหน้าที่การงาน อยากได้ประสบการณ์เยอะๆจากงานที่ทำที่กรุงเทพ
แต่ก็อยากกลับมาอยู่บ้าน อยากกลับมาดูแลครอบครัว รู้สึกเหนื่อยกับสภาวะแข่งขันที่กรุงเทพมากๆ

เรามาตั้งกระทู้เหมือนมาระบายความอัดอั้นน่ะค่ะ  ใครมีความรู้สึกยังไงมาแบ่งปันกันได้นะคะ
จะได้ไม่รู้สึกว่าต้องเผชิญกับสถานการณ์+สภาวะอารมณ์แบบนี้คนเดียว T  T
นี่ตอนกอดลาสมาชิกในบ้านแทบกลั้นน้ำตาไม่อยู่ เป็นเอามากจริงๆ หนนี้

ตั้งกระทู้ก่อนขึ้นรถกลับกรุงเทพค่ะ รู้สึกเหงาๆ เศร้าๆ ตอนเก็บของเลยเข้ามาตั้งทู้ระบายความรู้สึกทันที แหะๆ

ขอบคุณค่ะ