"うま味" umami as pleasant savory taste @japan

กระทู้สนทนา

เที่ยวต่างประเทศ Backpack อาหาร บันทึกนักเดินทาง

อันเนื่องมาจากการเขียน blog มันใช้เวลาเยอะกว่า
และนี่คือหัวข้อ ที่อยากเขียนมานานมากแล้ว
แต่ของเก่ายังไม่เสร็จเลย..
ทำไงดีล่ะ..

ทางออกคือ..
ลงรูป..
เขียนคำอธิบายสั้น..
และเป็นฤกษ์งามยามดีที่ได้จัดไฟล์รูปใหม่หมด

วิธีนี้น่าจะเป็นวิธีที่เร็วที่สุด
ในการเขียนสิ่งที่อยากเขียนมากนานละ..

ปล.1 หิวเลย
ปล.2 ยังใช้กล้องตัวเดิม canon compact สีม่วง จำชื่อรุ่นไม่ได้แล้ว
มีใหม่แล้ว เราเลยลืมเธออะ เราขอโทษ.
ปล.3 ขี้เกียจแต่งรูป จัดสี บางภาพก็เบลอ เอาเป็นว่าช่างมันเถอะ แค่อยากลงรูปอะ พอละ..

ราเมนที่ราคาถูกสุดในร้าน ตอนเที่ยงวัน
เนื่องจากหิวมากกกกกกกกกก
ก่อนที่จะเดินทางไกลกันต่อ
ปล. ร้านนี้เก้าอี้เตี้ยจัง
รู้สึกกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งเลย..
ปล.จำชื่อร้านไม่ได้ =="

ร้านเดียวกันนี้
จานนี้ของแม่
แม่อยากกินข้าวราดหน้าแบบนี้มานานละ
ถูกใจเขาล่ะ
ฟินเลย 555

ร้านซูชิปลาซาบะดอง ที่ โ ค ต ร อ ร่ อ ย !!!!!!!!
อยู่ตรงสามแยกศาลเจ้า Yasaka
เอาเป็นว่าตั้งแต่กินซาบะดองมา,
ยังไม่รู้สึกว่ามันอร่อยได้ขนาดนี้
ปกติแล้ว เมนูนี้ เราจะตัดทิ้งเป็นอันดับแรก
หากมีอยู่ในจานซูชิรวมละก็
อย่าหวังว่าฉันจะแตะเธอ
แต่ที่นี่..ทำให้.. เราเปลี่ยนใจ..

หน้าตาของปลาซาบะดอง
ที่ห่อมาด้วยสาหร่ายแข็งๆ
ซึ่งมันกินไม่ได้นะ..
เออ..จริงๆ ลองแล้ว.. แข็งชิบหา-
ของดีมันอยู่ข้างใน
อ่าาา..อร่อยยยยยย

เพื่อนแม่ที่เป็นชาวญี่ปุ่นที่มาด้วยกัน
ถึงกับสั่งกลับบ้านเลยทีเดียว

ออ.. จานที่ร้านนี้ใช้เป็นจานเซรามิคที่ทำมือ
แต่ละใบไม่เหมือนกัน แตกแล้ว แตกเลย
มันเลยยิ่งทำให้อาหารที่อยู่บนจาน
ดูมีคุณค่า น่ากินเข้าไปหลายเท่านัก..

ร้านนำ้ชาในวัด kinkakuji

อากาศร้อนมากในวันนั้น
แต่การชิมชาเขียวแบบถึงรสถึงใจ
ไม่เสียชาติเกิดชาเขียว
ก็เป็นอะไรที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
โชคดีที่เขามีห้องแอร์เย็นฉำ่
ก็เลยจัดไป..

ขนมหน้าตา minimal สีขาว
มีรูปนูนตำ่บนขนม
และแปะทองคำเปลวมาชวนให้นึกถึงขนมไทย
ว่าแล้วจะรอช้าทำไมละ...

คำแรก รู้เลย ขนมหวานมากกกก
ฉะนั้นชาเขียวช่วยคุณได้
และแล้วมันก็จากเราไป (อยู่ในท้อง) อย่างรวดเร็ว..

set ชาเขียว กับ ขนม minimal style.

ร้านนี้จำไม่ได้แล้วว่าที่ไหน
แต่เมนูนี้คือ ไก่คาราเกะ.

จานนี้ขอเรียกว่า "หมูบานในราเมน" .

ร้านขนมหวานริมคลองในเกียวโต
เป็นร้านขนมชื่อฝรั่งเศส
ขายพวกทาร์ตผลไม้หน้าต่างๆเป็นหลัก
และมีหน้าผลไม้ประจำฤดูกาลด้วย
ซึ่งตอนไป เป็นฤดูของพีช!!!!!!

แต่..หมด..อด..แหลก.. บายค่ะ

สุดท้าย มาลงเอยด้วยสิ่งนี้
เบสิคสุดในสามโลก

ทาร์ตสตอเบอรี่ (ฉันล่ะยี้เธอจริง ๆ..)

ร้านทงคัตสึเจ้าดังอีกร้านนึงของญี่ปุ่น
ชื่อ katsukura
มีสาขามากมาย
แต่ที่มาเป็นสาขาในสถานี JR Kyoto
มันกรอบ อร่อยเหาะไปเลย
แต่รอนานหน่อยนะ

ร้านนี้เป็นร้านที่ประทับใจอีกร้านนึงในทริปโอซาก้า
คุณลุงเจ้าของร้านน่ารักมาก
มาถึงโอซาก้าทั้งที จะขาด "โอโคโนมิยากิ" ไปได้ไง
ว่าแล้ว เอาซะหน่อย

ยากิโซบะของลุง..อร่อยลำ้ไปเลยค่ะ

โอโคโนมิยากิที่รัก

ร้านโอโคโนมิยากิของลุงตกแต่งฝาผนัง
ด้วยแบงค์จากผู้มาเยือน
ที่ประทับใจในผลงานของลุงแก

ดูแล้วนะ ..
ถ้าวันใดแกเกิดขัดสนขึ้นมา
คิดว่า ฝาผนังร้านแก น่าจะช่วยแกได้
ไม่มากก็น้อยแหละงานนี้...

ขณะนั่งรถ เพื่อไปมหาวิทยาลัยที่แม่เรียนจบมา
ก็ปะทังชีวิตไปด้วยนมกล่องจากเต้านมวัวอย่างดี

เวลาไปเลือกพวกเครื่องดื่มในซูปเปอร์หรือมินิมาร์ตในญี่ปุ่น
คือความหรรษาอย่างนึง
คือ อ่านไม่ออก ลุ้นเอา เดาเอา ถูกบ้าง ผิดบ้าง
แต่หน้ากล่องส่วนใหญ่ ชวนให้ลิ้มลอง หลอกล่อเราทั้งนั้น
และที่สำคัญคือ มักจะอร่อย..
ฉะนั้น ..คุ้ม...โปรดลอง!!!!

ขนมพื้นบ้านของ kyoto เป็นแป้งเอาไปย่างแล้วทาซอสสีเข้ม รสเค็มๆ

ซอฟครีมมมม..จะพลาดได้ไงในหน้าร้อนแบบนี้

เดินขึ้นเขาที่ wakayama มาเหนื่อยมาก เจอตู้กดนำ้
เลยได้เจ้านี่มาครอง นมเปรี้ยวคล้ายๆ คาลพิส แลคโตะ

นมเปรี้ยวผสมว่านหางจระเข้
หลังจบข้าวกล่องอันแสนเร่งรีบ ใน JR Kyoto

กล่องข้าวปั้น ที่โดนหลอก
ด้วยการมโนของตัวเองว่า
สิ่งที่ห่ออยู่ในเต้าหูคือลูกชิ้นเนื้อปลา..
กัดไปคำแรก..

อี-่า..ข้าวล้วนจ้าาาาา สวัสดีค่ะ

ลูกชื้นแท่งไส้ปลาหมึกยักษ์จากทะเลญี่ปุ่น
ซึ่งละลายเป็นผงในแท่งนี้..
มันไม่มีเนื้อแบบเน้นๆเลยอะ
แต่รสชาติดี ก็พอจะให้อภัยได้

นมช็อค.

ข้าวห่อสาหร่ายรสอะไรก็ไม่รู้ ลืมละ
กินตอนกำลังรอรถไฟ
ข้อดีของการขึ้นรถไฟที่ญี่ปุ่น
คือจะกินน้ำ กินขนม กินข้าว กินอะไรก็ได้
คือ

ได้หมดเลย
แต่ก็ต้องระวังเรื่องกลิ่นนิดนึง
ไม่ใช่อะไรหรอก..เกรงใจคนอี่นเขาน่ะ

ช็อคปั่นที่อร่อยสั- ไม่เสียชาติเกิดช็อคโกแลต.

เคยได้ยินเรื่องร้านซูชิขั้นเทพ
ที่ในเมนูไม่มีราคาเขียนไว้
มีแค่รายการอาหารไม่กี่อย่าง
ด้วยที่ว่า อยากให้ลูกค้าลิ้มลองรสชาติของอาหาร
โดยที่ไม่ต้องสนใจราคา
แม่เจ้า!!!!

และวันนี้ก็มา วันที่ข้าพเจ้าได้มาเยือนร้านแบบนี้
เนื่องจากมากินฟรี ฮ่าาาา เปรมมมมมม..

จานแรกๆก็ฟินดีหรอก
แต่การประกาศตัวว่า
อันตัวข้านั้น ชอบแหลกปลาดิบยิ่งนัก
เท่ากับ การประกาศสงครามกับกระเพาะอาหาร
เพราะเหตุว่าชาวญี่ปุ่นที่มาด้วยนั้น
อยากให้เราเรียนรู้อาหารที่หลากหลายของประเทศเขา

พอจานที่ห้ามาวางตรงหน้า..

" ข้าน้อยขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะ
ปลามันว่ายมาที่คอละ.. "