วันหนึ่งในหน้าร้อนของปี 1989 ตรงกับเทศกาลสงกรานต์ของบ้านเรา

อีกฟากหนึ่งของโลกกำลังสนุกกับเทศกาลเฉลิมฉลองประจำชาติที่ปีหนึ่งจะมีซักครั้ง

ส่วนอีกฟากทาง 6,000 ไมล์ทางตะวันตกแม้ว่าพวกเขาจะไม่มีเทศกาลอะไรแบบนี้แต่มันก็มีเรื่องน่าตื่นเต้นรอคอยอยู่

โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเป็นเป็นแฟนฟุตบอลของสโมสร ลิเวอร์พูล เอฟซี ทีมหมายเลขหนึ่งของอังกฤษในเวลานั้น

คุณคงจะไม่เสียเวลาคิดแม้แต่นิดเดียวถ้าทีมของคุณเข้าถึงรอบรองชนะเลิศของเอฟเอคัพในเวลานั้น

การชนะเลิศถ้วยใบนี้มันยิ่งทวีความสำคัญมากขึ้นไปอีก เพราะในเวลานั้นทีมจากอังกฤษถูกยูฟ่าห้ามลงเล่นในฟุตบอลยุโรปจากคดีที่เฮย์เซล ก็…สาเหตุมาจากพวกเขาเองนั่นแหล่ะ

ผู้คนเรือนหมื่นหลั่งไหลของออกจากบ้านของพวกเขาเพื่อไปดูทีมขวัญใจมหาชนยอดนิยมป็อปปูล่าร์ที่สุดในเวลานั้นลงทำการแข่งขัน

หายนะและโศกนาฏกรรมเป็นสิ่งสุดท้ายที่คุณจะนึกถึงในเวลานั้น

มันช่างน่าเศร้าที่การก้าวพ้นประตูบ้านในบ่ายวันนั้นมันกลับเป็นครั้งสุดท้ายของคนถึง 96 ชีวิต

พวกเขาไม่มีวันได้กลับมาอีกเลย  

ทิ้งรอยแผลอันเต็มไปด้วยความเจ็บปวดอันยากจะลืมเลือนให้กับคนใกล้ชิด แฟนบอล สโมสรลิเวอร์พูล และบุคคลทั่วไป

วันที่สิ่งสำคัญไม่มีวันได้กลับมาอีก

ในความทรงจำอันแสนเจ็บปวดแห่ง “หายนะแห่งฮิลส์โบโร่”

ชื่อที่เปรียบเสมือนฝันร้ายตลอดกาลของสโมสรลิเวอร์พูล เอฟซี และชาวเดอะ ค็อปทั้งหมดทั้งมวล