หลายคนคงเคยเป็นใช่ไหม ที่ทุกครั้งที่ต้องอยู่คนเดียวความรู้สึกเก่าๆที่เคยมีต่อคนรักเก่าจะกลับมาวนเวียนในหัว ทั้งๆที่เราก็รู้คำตอบอยู่แล้วว่าเขาคงไม่กลับมา แต่ทำยังไงเราก็ลืมเขาไม่ได้อยู่ดี บางครั้งที่เห็นเขามีความสุขกับคนใหม่ของเขาเราก็แอบคิดนะว่าทำไมตรงนั้นมันไม่ใช่เราล่ะ ทำไมไม่เป็นเราที่เป็นคนอยู่ตรงนั้น ทุกครั้งที่คิดถึงอยากโทรไปหานะแต่ก็ไม่รู้ว่าจะคุยกันในฐานะอะไร ห่างกันมาตั้งขนาดนี้แล้วด้วยจะให้กลับไปคุยกันมันก็คงกูแปลกๆมั้ง จริงๆเราก็เข้าใจเขานะว่าความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้ ยังไงคนที่ไม่ใช่มันก็คงไม่ใช่ แต่ก็ทำไม่ได้ที่จะลืมเขา ทำไม่ได้ที่จะไม่คิดถึงเขาสักที
ตัดใจอย่างไรไม่ให้คิดถึง!!!