มันก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ คนเป็นแฟนกันช่วงแรกๆมันก็ดีไปหมดซะทุกอย่างแหละ

เขาจะคอยเอาใจเราสารพัด แต่พอคบกันไปนานๆเขาก็ไม่ค่อยจะสนใจผมเลย

เธอไม่เอาใจผมเหมือนแต่ก่อน เธอไม่มีเวลาให้ผมเลย

รู้มั้ยครับช่วงแรกๆที่คบกันเธอทำให้ผมติดเธอมากแค่ไหน

ผมอยากอยู่ใกล้ๆกับเธอ อยากคุยกับเล่นกับเธอตลอดเวลา

แต่นานๆเข้าก็อย่างที่บอก แม้แต่คุยกันเธอยังไม่ค่อยว่างคุยกับผมเลย

เธอบอกว่าเธอต้องทำนั่นทำนี่ แต่สิ่งที่เธอทำอ่ะเมื่อก่อนเธอไม่เคยทำเลย

มันเหมือนเป็นข้ออ้าง นี่ขนาดแค่คุยกันยังไม่มีเวลาอย่าพูดถึงเรื่องไปไหนมาไหนด้วยกันเลย

แทบจะไม่มีแล้ว วันก่อนผมชวนไปเที่ยว เขาบอกว่าเขาไม่อยากไปอยากอยู่บ้าน

แต่พอเพื่อนเธอชวน เธอก็ตกลงกับเพื่อนทันที

ซึ่งที่ที่เพื่อนเธอชวนไปนั้นคือที่เดียวกับที่ผมชวนเธอไปเลย

แล้วเวลาทะเลาะกันนะครับไม่เคยทะเลาะเรื่องมือที่3เลย

จะทะเลาะกันเรื่องไม่เข้าใจกันเล็กน้อย แล้วเธอก็จะเปลี่ยนไปทุกครั้ง

ไม่ว่าเธอผิดหรือว่าผมผิด แต่ผมก็ยอมเธอง้อเธอตลอด ผมยอม

ผมเลยคิดว่าผมติดเธอเกินไปรึเปล่า คิดมากเกินไปรึเปล่า

หรือว่าเธอเบื่อผมกันแน่ ผมอยากรู้ความคิดทุกคนจริงๆ

ผมบอกเลยผมไม่ใช่ผชที่ดีอะไรครับ บางทีผมก็งี่เง่า

แต่ก็อย่างที่บอกครับ ผมผิดผมก็ง้อเธอตลอด ผมยอมรับ