จขกท. จบโทและทำงานที่เดียวและที่เดิมมาเกือบแปดปี
ที่ทำงานมั่นคงและสามารถทำได้จนแก่ เพื่อนร่วมงาน+เจ้านายโอเค
รายได้ก็โอเค ไม่มีปัญหาการเงินเลย เรามีพอใช้ส่วนตัว (โสด) เหลือเก็บและให้พ่อแม่
ซึ่งคิดดูแล้ว เราก็โอเคกับตรงจุดนี้มาตลอด
จนกระทั่งสองสามปีที่ผ่านมา เราเริ่มมีความรู้สึกว่า ชีวิตเรามันนิ่งมากกกก เหมือนมันโหวง
นอกจากการไปท่องเที่ยวปีละทริปสองทริป เราเคยลองไปทำกิจกรรมต่างๆ เรียนโน่นนี่ คือมันก็เพลินและสนุกนะคะ
แต่มันไม่ตอบโจทย์เราว่า สุดท้ายทำไปเพื่ออะไร
คือด้วยอายุสามสิบกว่าๆ ความคิดเราเปลี่ยนจากตอนยี่สิบกว่าๆ แล้ว
คือเราไม่ได้ต้องการสิ่งที่ทำเพื่อพักผ่อน เปลี่ยนบรรยากาศ เพิ่มประสบการณ์เพียงอย่างเดียวเท่านั้น
แต่เรากำลังมองเลยไปถึงอะไรบางอย่างที่เป็นเป้าหมายใหม่ของชีวิตในอนาคตด้วย
ตอนนี้นอกจากการออกกำลังกายแล้ว เรายังหาเป้าหมายใหม่ที่ว่านั้นไม่เจออะค่ะ (- -!)
ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างมั้ยคะ แล้วมีวิธีจัดการยังไง อยากขอแชร์เป็นไอเดียค่ะ ^^
ปอลิง ขอผ่านเรื่องไปปฏิบัติธรรมนะคะ คือมันไม่ใช่ทางของเราจริงๆ
เคยเป็นมั้ยคะ รู้สึกว่าชีวิตตัวเองมันนิ่งมากจนต้องหาเป้าหมายใหม่ๆทำ แต่ก็ยังหาไม่เจอว่าเจ้าสิ่งนั้นคืออะไร
ที่ทำงานมั่นคงและสามารถทำได้จนแก่ เพื่อนร่วมงาน+เจ้านายโอเค
รายได้ก็โอเค ไม่มีปัญหาการเงินเลย เรามีพอใช้ส่วนตัว (โสด) เหลือเก็บและให้พ่อแม่
ซึ่งคิดดูแล้ว เราก็โอเคกับตรงจุดนี้มาตลอด
จนกระทั่งสองสามปีที่ผ่านมา เราเริ่มมีความรู้สึกว่า ชีวิตเรามันนิ่งมากกกก เหมือนมันโหวง
นอกจากการไปท่องเที่ยวปีละทริปสองทริป เราเคยลองไปทำกิจกรรมต่างๆ เรียนโน่นนี่ คือมันก็เพลินและสนุกนะคะ
แต่มันไม่ตอบโจทย์เราว่า สุดท้ายทำไปเพื่ออะไร
คือด้วยอายุสามสิบกว่าๆ ความคิดเราเปลี่ยนจากตอนยี่สิบกว่าๆ แล้ว
คือเราไม่ได้ต้องการสิ่งที่ทำเพื่อพักผ่อน เปลี่ยนบรรยากาศ เพิ่มประสบการณ์เพียงอย่างเดียวเท่านั้น
แต่เรากำลังมองเลยไปถึงอะไรบางอย่างที่เป็นเป้าหมายใหม่ของชีวิตในอนาคตด้วย
ตอนนี้นอกจากการออกกำลังกายแล้ว เรายังหาเป้าหมายใหม่ที่ว่านั้นไม่เจออะค่ะ (- -!)
ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างมั้ยคะ แล้วมีวิธีจัดการยังไง อยากขอแชร์เป็นไอเดียค่ะ ^^
ปอลิง ขอผ่านเรื่องไปปฏิบัติธรรมนะคะ คือมันไม่ใช่ทางของเราจริงๆ