สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 2
เกษียณอายุ 50 เศษแล้วเมือ 2 ปีก่อน ตอนแรกก็หวั่นใจเหมือนกันเพราะเงินเก็บในกองทุนหุ้น+ตราสารมีแค่ล้านเศษ
ได้ปันผลเดือนละหมื่นกว่า และจะได้บำนาญจากประกันสังคมปีหน้า ผ่านไป 2 ปี จึงรู้ว่าอยู่ได้ เพราะจริง ๆ แล้วชีวิตเรา หลัก ๆ
ก็มีแต่ค่าอาหาร ซึ่งก็กินได้ไม่มากแล้ว เนื้อสัตว์ก็ต้องลด พอจ่ายตลาดมาทำอาหารใน 1 สัปดาห์แล้ว วันที่เหลือบางวันก็ไม่ได้ใช้เงินเลย
ไปเดินห้างวันธรรมดาบ้าง เพราะคนน้อยเดินได้ชิว ๆสบายใจเลย ทำธุรกรรมอะไรก็คนน้อย เป็นข้อดีของคนเกษียณแล้ว
ดูแลสุขภาพด้วยการวิ่งออกกำลังกาย เผื่อจะห่างจากโรคภัยไข้เจ็บ ปล่อยวางจากปัญหาและความทุกข์ให้มากที่สุด
ส่วนร่างกายก็บริจาคให้โรงพยาบาลได้เป็นอาจารย์ใหญ่ตอนหมดลม หมดห่วงละ ไม่ต้องเป็นภาระให้ลูกหลาน
ได้ปันผลเดือนละหมื่นกว่า และจะได้บำนาญจากประกันสังคมปีหน้า ผ่านไป 2 ปี จึงรู้ว่าอยู่ได้ เพราะจริง ๆ แล้วชีวิตเรา หลัก ๆ
ก็มีแต่ค่าอาหาร ซึ่งก็กินได้ไม่มากแล้ว เนื้อสัตว์ก็ต้องลด พอจ่ายตลาดมาทำอาหารใน 1 สัปดาห์แล้ว วันที่เหลือบางวันก็ไม่ได้ใช้เงินเลย
ไปเดินห้างวันธรรมดาบ้าง เพราะคนน้อยเดินได้ชิว ๆสบายใจเลย ทำธุรกรรมอะไรก็คนน้อย เป็นข้อดีของคนเกษียณแล้ว
ดูแลสุขภาพด้วยการวิ่งออกกำลังกาย เผื่อจะห่างจากโรคภัยไข้เจ็บ ปล่อยวางจากปัญหาและความทุกข์ให้มากที่สุด
ส่วนร่างกายก็บริจาคให้โรงพยาบาลได้เป็นอาจารย์ใหญ่ตอนหมดลม หมดห่วงละ ไม่ต้องเป็นภาระให้ลูกหลาน
ความคิดเห็นที่ 20
คนมีพันล้านยังทำงานหนักจนล้มป่วยก็มี คนมี 10 ล้านปล่อยวางอยู่แบบปู่เย็นก็มี คนอายุควรเกษียณแล้วยังติดลบอยู่ก็มี คนคาบช้อนทองเกิดมาปุ๊บก็เกษียณได้ปั๊บก็มี คนหาเช้ากินค่ำไปจนหมดลมก็มี คนเกษียณแล้วมีอยู่มีกินสบายๆแต่เครียดเหงาเฉาปางตายก็มี สรุปแล้วไม่มีอะไรสำเร็จรูปเลยนะผมว่า แต่มีอย่างนึงที่ควรถามตัวเราเองคือ สามารถอยู่กับความเป็นตัวเราและเป็นส่วนหนึ่งของสังคมได้อย่างพอเพียงแล้วหรือยัง
แสดงความคิดเห็น
ตอนนี้ใครเกษียณตัวเองแล้วบ้างครับ