เป็นคนเกิดมาอาภัพครับ หน้าตาผมกึ่งหื่นกึ่งโรคจิต อ้วน แถมเป็นคนยิ้มยาก คุยไม่เก่ง แต่อยากมีแฟน อยากมีคนมาคอยค้ำใจ ให้ตัวเองมีกำลังสู้ชีวิต แต่ให้ใจใครไปเค้าก็ทิ้งหมดครับ บางคนผมทำดีด้วย ไม่รู้ว่าเค้าคิดว่าผมจะจีบเค้ารึเปล่า กระโดดหนีเลย

เมื่อต้นปี ผมเรียนซ้ำเซ็คเดียวกับรุ่นน้อง สาวเเว่น วิชาที่เรียนมันเกี่ยวกับการออกแบบครับ และผมก็เห็นว่างานน้องเค้าดี ผมเลยเรียกเค้ามานั่งแล้วให้อุปกรณ์ที่ผมซื้อมาไป(ผมไม่เคยคุยกะเค้า ไม่เคยเข้ารับน้องด้วย) เพราะคิดว่าเค้าน่าจะใช้มันทำประโยชน์ได้มากกว่าผม ปรากฎเธอกลัวผมรึไงไม่รู้ครับ เห็นผมแล้วหน้าบึ้งใส่ แค่ผมทักไปเท่านั้น "เป็นไงทำงานไปถึงไหนแล้ว" ตากลอก ปากสั่น พูดไม่ออกเลยครับ เธอได้แต่เอามือทำท่าทาง(ขนาดมือยังสั่น) อะไรมันจะกลัวกรูขนาดนั้น

อยากไปทำศัลยกรรมให้รู้แล้วรอด คิดแล้วน้อยเนื้อต่ำใจ