เห็นหลายคนสงสัยว่าทำไมภัทรินถึงแค้นหมอหมอณนต์ขนาดนั้น เราจึงอยากมาตั้งกระทู้ไขข้อสงสัย และจะลองมาชวนทุกคนมองผ่านมุมของนางดู

- เริ่มตั้งแต่ต้นเรื่อง ชีวิตนางก็พังเพราะโดนธนาฒน์หลอก หนี้สินท้วมตัว
- พอต้องหนีกลับดอย เพื่อมาตั้งหลักชีวิตใหม่ ก็ได้พบกับหมอณนต์
- เมื่อรู้จักกันเรื่อยๆ ทุกคนจะสังเกตุได้ว่าหมอณนต์จะเป็นคนเข้าหาเธอก่อน ไม่ว่าคราวทุกข์หรือสุข หมอจะโผล่มาอยู่ข้างเสมอ
- เรื่องแต่งงาน หมอณนต์ก็เริ่มก่อน พยายามบังคับเกลี้ยกล่อมให้นางแต่งให้ได้ แล้วทุกคนลืมไปแล้วหรอ ว่าสิ่งที่อยู่ในใจหมอตอนนั้นคือการสืบเรื่องทุจริต หมอเข้าหาภัทรด้วยเจตนาไม่ดีตั้งแต่ต้นนะคะ
- แต่งเสร็จภัทรินจะเตือนหมอและตัวเองตลอดว่าอย่ารักจริง เพราะมันเป็นการแต่งหลอกๆ มีแต่หมอที่หยอดเช้าหยอดเย็น และเริ่มจะน้อยใจเพราะเริ่มรักเขาจริงๆ
- แต่งเสร็จ ก็ขอมีอะไรกัน เพราะรัก อันนี้หมอก็เริ่มก่อนเช่นกันด้วยความที่รักเขาเต็มๆแล้ว
- ภัทรบอกหมอแล้วว่าตนกลัวที่จะรักใครอีก ตนไม่อยากจะเจ็บอีกแล้ว พีคคคคคคสุดคือหมอสัญญาค่า ผมสัญญาว่าจะไม่ทำให้คุณเสียใจ ดังนั้นภัทรินจึงยอมให้หมอได้ทั้งตัวและหัวใจ
- แต่.......กรรมเอ๋ยกรรม.... คุณหมอทำลายคำสัญญาของตัวเองวันรุ่งขึ้นเลยค่า ทะเลาะกับภัทรเรื่องอัณณา หมอไม่ยอมจะอธิบายอะไร บอกแต่ว่าคุณเชื่อใจผมๆๆๆ ถามคุณผู้หญิงทุกคนว่าคุณจะทำใจให้เชื่อใจคุณสามีได้อย่างไรในเมื่อเขาไม่เคยบอกอะไรคุณเลย ทั้งเรื่องมีแฝด เรื่องเป็นลูกของGLS
- แล้วหมอก็ทำตามแผนอัณณา ภัทรินตกใจและช็อกที่รู้ข่าวหมอบาดเจ็บสาหัส
- เธอเสียใจรู้สึกผิด (ทั้งๆที่ไม่ใช่ความผิดของเธอเลย !!!!!) และตามมาหาหมอที่กรุงเทพ
- ภัทรยังไปขอโทษพ่อหมออีกว่าตนเป็นต้นเหตุ หมอก็เห็น แต่ไม่รู้ว่าสะเทือนใจบ้างรึเปล่า เพราะช่วงแรกๆคุณหมอในคราบพี่ปราณยังคงพูดจะกระทบกระเทียบว่านางเป็นต้นเหตุให้น้องป่วย คือเลือดเย็นมาบอกเลย
- ภัทริน ยังต้องอกหักซ้ำสาม (ครั้งแรกจากธนาฒน์ สองจากหมอกอดอัณณาบนดอย) ที่ต้องยอมรับว่า หมอ(ตัวปลอม)จำเธอไม่ได้ และเขาไม่ได้รักเธอเลยเพราะเขารักอัณณาคนเดียว สิ่งที่ปราณแสดงออกในคราบน้องชายนั้น ทำร้ายจิตใจนางเอกมากกกกกนะคะ แต่นางก็ทน จนสุดท้ายก็ยอมแพ้และจะกลับดอย
- เมื่อคิดว่าไม่มีใครต้องการ ก็กลับไปหาแม่ รักษาอาการอกหักซ้ำซ้อนดีกว่า แต่ทว่า กลับไม่ได้อีก เพราะคุณสามีไม่ยอมค่าาา
- ดังนั้นภัทรินจึงยอมอยู่ต่อ เพื่อช่วยครอบครัวหมอเรื่องบริษัท และถูกใช้เป็นหมากในเกมต่อไป
- หมอปลอมตัว แต่เก็บอาการไม่ค่อยจะอยู่ บทจะร้ายก็ร้ายเกินจำเป็น พูดจา-ดันใส่ บทจะเป็นห่วงก็ทำเกินหน้าที่บทบาทพี่ชายที่ตนเป็นอยู่ จนมาพีคที่ฉากเรือนแพ
- ที่เรือนแพ หมอทำเกินหน้าที่อย่างไม่ยับยั้งอารมณ์ตัวเองและไม่สนสิ่งที่จะตามมาเลย เพราะหลังจากนั้นภัทรินก็หวั่นไหว "ทำไม ฉันถึงหวันไหวกับพี่ชายสามี" มันเป็นความรู้สึกที่น่าขยะแขยงและผิดบาปมาก หมออาจจะทรมาณที่รักแต่แสดงออกไม่ได้ แต่หมอเคยคิดบางไหมว่าการที่ทำให้ภัทรินต้องรู้สึกแย่กับตัวเอง ด้วยความคิดที่ผิดศีลธรรม มันก็เลวร้ายสุดๆไปเลยนะ
- และเราว่าชนวนสุดท้ายที่ทำให้นางปรี้ดแตก คือการที่คุณหมอพูดกับพี่ปราณหลังจากถูกเตือนว่าจะเสียภัทรินไป คุณหมอปากดีตอบว่า ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็ยังรักษาบริษัทได้  ลองคิดดูนะคะ ความรู้สึกของคุณที่เป็นภรรยา มาฟังคนที่เป็นสามีพูดแบบนี้ เหมือนเราไม่มีตัวตน ไม่มีหัวใจ คิดว่าจะจี้ดขนาดไหน
- สุดท้าย ภัทรินก็ถามหมออีกครั้งเพื่อยืนยัน ก่อนทำตามแผนตัวเอง แล้วหมอก็ตอบมาอย่างหน้าตายว่าไม่มีอะไรปิดบัง เราว่านั่นหละ คือฟางเส้นสุดท้าย

ถ้าไม่นับเรื่องของธนาฒน์ในตอนต้น ทีเหลือชีวิตของนางต้องทนทุกข์กับการหลอกลวงของหมอและครอบครัวมาตลอด หลอกแล้วหลอกอีก จนเธอรู้สึก
1. เสียใจรู้สึดผิด ที่คิดว่าตนทำให้หมอป่วย
2. อกหัก เพราะเข้าใจว่าสามีไม่เคยรัก (เพราะปราณในคราบหมอแสดงออกสุดโด่งว่ารักอัณคนเดียว)
3. ขยะแขยงตัวเอง ที่เกือบเผลอตัวให้พี่ชายสามี (เรื่อนแพ)
เอาจริง ถ้าเราเจอแค่ข้อเดียวแล้วมารู้ความจริงก็ว่าแย่แล้วนะ แต่นี่คิดดูว่านางเจอมาทั้งหมดสามข้อ แล้วมารู้ว่าเห้ยยยย ที่ผ่านมา ที่เศร้าร้องไห้จะเป็นจะตายนี่มันไม่ใช่เรื่องจริงเลยยย ความรู้สึกจะขนาดไหน
การแก้ไขปัญหาของบริษัทนั้นสำคัญจริงค่ะ แต่การมาทำร้ายชิวิตและความรู้สึกของคนบริสุทธิ์คนนึงอย่างไม่นึกถึงจิตใจเขา ก็เป็นสิ่งที่ไม่พึงกระทำนัก

ภัทรินไม่ใช่คนนิสัยดีอะไร เธอเคยไม่แคร์แม่ เธอเคยวอนนาบี เธอเคยบ้าแฟนจนลืมระมัดระวังตัว เธอเป็นคนขึ้โวยวาย เอาแต่อารมณ์
แต่ถาม ว่าเธอเคยทำร้ายใครก่อนไหม? ไม่เลย
แล้วเธอผิดอะไรแค่ไหน ถึงต้องถูกลากมาอยู่ในเกมส์นี้ เสียทั้งตัว เสียทั้งใจ
แต่ครอบครัวของหมอ รวมถึงอัณณา ไม่ค่อยนึกถึงนางกันเลยนะคะ อะไรๆก็ GLS

ไม่รู้สินะ เราว่าพ่อของหมอณนต์และปราณมีอุดมการณ์ที่ดีจริงค่ะ "อยากช่วยเหลือผู้คน ให้ระบบการแพทย์เข้าถึงประชาชนให้ได้มากที่สุดอย่างทัดเทียมกัน"
แต่ไม่รู้ว่าทุกคนเห็นไหม ว่าอุดมการณ์นี้แหละ มันทำลายชีวิตและความรู้สึกของคนหลายคนเหมือนกัน
1. แม่หมอณนต์ตาย เพราะพ่อส่งยามาไม่ทัน เนื่องจากงานที่บริษัทยุ่งจนตัวเองไม่ทันใส่ใจ และละเลย
2. บังคับอัณณาให้แต่งงานกับปราณ ตอนต้นเรื่อง ได้ถามอัณณาหรือป่าวว่านางโอเคมั้ย เห็นมีแต่ข้อร้อง แล้วอัณณาจะปฏิเสทยังไง ก็บุญคุณมันท้วมหัว
3. หลอกภัทริน
4. (อันนี้ คหสต.) อาจจะเป็นแผนอัณณาแต่คุณพ่อก็เห็นดีงามด้วย การสลับตัวของฝาแฝด บังคับให้หมอใส่แหวนหมั้นอัณณา และอย่างอื่นอีกต่างๆนาๆทั้งที่เขาไม่ได้อยากทำ ก็รู้ว่าคือลูกแต่ทำขนาดนี้เราก็สงสารหมอเหมือนกัน กลายเป็นคนกลืนไม่เข้าคายไม่ออกไปเลย
เราว่าสิ่งถัทรที่ต่อว่าหมอด้วยถ้อยคำแรงๆ ความหมายก็คือ ฉันผิดอะไร ทำไมการที่จะช่วยบริษัทของพวกคุณถึงต้องทำร้ายฉันขนาดนี้ แล้วที่พูดถึงแม่ก็คงหมายถึงว่า หมอรู้จักและเคารพแม่ของเธอดีแต่ทำไมทำกับลูกเขาขนาดนี้ ถ้าใครมีลูกสาวถูกหลอกแบบนี้คงจะรับไม่ได้แน่ๆจริงไหม?

สุดท้าย เราคิดว่า ภัทรินไม่ได้แค้นหมอมากกว่ามากกว่าธนาฒน์หรอกค่ะ สิ่งที่เธอต้องการให้ธนาฒน์คือคุก แต่สิ่งที่เธอต้องการให้หมอคือความรู้สึกที่ถูกหักหลังเหมือนกัน นางคิดตั้งแต่แรกแล้วว่าจะเอาผิดคนโกงตัวจริง แต่อีกอันคือความแค้นส่วนตัวที่ต้องการให้หมอมารู้สึกบ้าง
เราชอบนางเอกแบบนี้นะ  ไม่เหมือนหลายเรื่องที่ถูกทรมาณทั้งกายใจแต่ยังให้อภัยได้ แล้วศักดิ์ศรีของตัวเองจะอยู่ไหนละแบบนั้น
ความรักอย่างเดียวมันอยู่ไม่ได้หรอก มันต้องมีการเคารพและไว้ใจซึ่งกันและกันด้วย ซึ่งคุณหมอได้บทเรียนราคาแพงเลย

ชอบเรื่องนี้ตรงที่ทุกคนมีส่วนดีและไม่ดีกันหมดทุกคน มันไม่แบ่งเป็นขาวดำ ดูอย่างสินทรที่ร้ายและแค้นพี่ชายขนาดนั้นก็เพราะโดนปฏิบัติอย่างไม่ค่อยดีนักตั้งแต่เด็กจนความรู้สึกมันค่อยๆสะสมมาเรื่อยๆ