ปรึกษาหน่อยค่ะ ลูกชาย 4 ขวบ ยังพูดไม่เป็นประโยค โรงเรียนก็ไม่รับ

ขอแชร์ปสก.นะคะ ลูกสาว2ขวบ5เดือน เป็นแบบลูกคุณทุกอย่างเลย เพราะดูไอแพดค่ะ จิงๆมีคนทักว่าเค้าแปลกๆตั้งแต่2ขวบแล้วแต่แม่ดื้อค่ะ อยากเขกหัวตัวเองมาก ตอนแรกคิดว่าคงไม่เป็นไร เพราะเห็นท่องa-zได้ ก-ฮ 1-100ได้ทั้งไทยและอังกฤษ สีรูปทรงตอบได้หมดเลยค่ะ สัตว์ต่างๆแต่รู้เป็นภาษาอังกฤษหมดนะคะ แต่ตอบโต้ไม่ได้คือถ้าถามคำถามที่เป็นmemoryจะตอบค่ะ แต่การสื่อสารในชีวิตประจำวันไม่ได้เลย ไม่สบตาคน เรียกไม่หัน ไม่สนใจสิ่งแวดล้อมใครจะไปจะมา เหมือนอยู่ในโลกส่วนตัว และจะคุยกับเมมโมรี่ตัวเองตลอดเวลา เด๋วก็ท่องabcเด๋วก็ร้องเพลง ย่าเป็นคนเลี้ยงมาตลอดค่ะ ก็ให้ดูไอแพดนั่นแหละ แล้วก็หลงติดว่าหลานฉลาดค่ะ จนกระทั่งเราทนไม่ไหว เลยพาลูกไปศูนย์พัฒนาการเด็กเล็กค่ะ ให้เค้าประเมินพัฒนาการ ปรากฏว่าลูกสาวมีอาการบางอย่างของออทิสติกค่ะ แต่จะเทียมหรือแท้นั้นตอบไม่ได้ เพราะต้องลองบำบัดและปรับพฤติกรรมการเลี้ยงดูก่อนน่ะค่ะ ถ้าเป็นออแท้จะไม่หายขาดค่ะ แต่ถ้าเป็นเทียมคือเกิดจากการเลี้ยงดูจะหายขาดค่ะ และมีประสาทการรับรู้ทางตาและหูที่ไวมาก คือจะถูกดึงดูดทางตาได้ง่ายมาก ทำให้เค้าวอกแวก มีอาการสมาธิสั้นร่วมด้วย นี่ก็เกิดจากการดูไอแพดค่ะ พอได้รับสิ่งเร้ามากๆสมองเค้าจะเริ่มประมวลผลไม่ทัน เค้าจะเริ่มรวนค่ะ โดยแสดงพฤติกรรมออกมาโดยการวิ่งพล่านโวยวายเสียงดัง หรือ
เลือกที่ตัดการรับรู้ไปเลย ไม่รับรู้สิ่งรอบข้างเพราะสมองมันประมวลผลไม่ทันค่ะ เค้าเลยแสดงออกมาในลักษณะของการที่ดูเหมือนเค้าไม่สนใจสิ่งแวดล้อม และอยู่ในโลกส่วนตัวค่ะ คนปกติจะสามารถตัดสิ่งเร้าที่ไม่จำเป็นออกได้และมีความสามารถที่จะเลือกให้ความสำคัญได้ถูกว่าวิ่งเร้าอันไหนสำคัญอันไหนไม่สำคัญ ยกตัวอย่างเช่น สมมติเรากำลังนั่งคุยกันอยู่ในห้อง จิงๆมันไม่ได้มีแค่เสียงเรา2คน มันยังมีเสียงแอร์ เสียงนกร้อง เสียงรถ เสียงคนเปิดปิดประตู ฯลฯ คนปกติจะเลือกที่จะไม่สนใจในเสียงที่อยู่ในสิ่งแวดล้อมได้ และมีสมาธิอยู่กับการคุยจนจบ แต่เค้าจะทำไม่ได้ค่ะ เค้าจะไม่สามารถคงสมาธิให้อยู่กับสิ่งเร้าที่สำคัญได้  บอกก่อนนะคะว่าเราไม่ได้พาไปหาหมอ เรามาที่ศูนย์เลย เพราะเราพอจะทราบอาการของน้องอยู่ค่ะ และรู้ว่าน้องจำเป็นต้องได้รับกาารฝึกกับนักกิจกรรมบำบัด ต่อให้ไปหาหมอ หมอจะทำหน้าที่แค่แนะนำให้ยา(ซึ่งเด็กอายุเท่านี้ยังให้ยาไม่ได้ค่ะ สุดท้ายก็ต้องส่งมาให้นักกิจกรรมบำบัดฝึกอยู่ดี
ที่ศูนย์ฝึกนั้นน้องต้องมาเรียนอาทิตย์ละ3วันค่ะ ครั้งละ1ชม.เรียนเดี่ยวนะคะ โดยที่คุณครูจะเป็นนักกิจกรรมบำบัดโดยตรง สิ่งที่คุณครูเน้นมากๆ คือผลสัมฤทธิ์นั้นจะช้าหรือเร็วขึ้นอยู่กับครู30%ที่บ้าน70% ดังนั้นต้องมีคนดูแลเค้าที่บ้านอย่างใกล้ชิดค่ะ และมีกฏเหล็กให้กลับมาทำหลายข้ออยู่
1.งดการดูจอทุกชนิดเด็ดขาด
2.งดการไปในที่ๆคนพลุกพล่านหรือคนเยอะ ที่ๆมีเสียงดังหรือมีแสงสีแว่บๆเยอะๆ เช่น ห้าง บ้านบอล รวมถึงของเล่นที่มีไฟแวบๆด้วย
3.จัดเก็บของเล่นไม่ให้เค้าเอาของเล่นมากองให้เล่นพร้อมกันเยอะๆ ควรหยิบของเล่นออกมาให้เค้าเล่นทีละชิ้น
4.ฝึกให้ทำกิจวัตรประจำวันเป็นเวลา กิน นอน ตื่นเป็นเวลา
5.มอบหมายหน้าที่ให้เค้าช่วยงานในบ้าน และฝึกให้เค้าช่วยเหลือตัวเองให้มากขึ้น
6.นวดDeep pressureตามข้อต่อตามร่างกาย ช่วยให้เค้าcalm downเวลาที่เค้าตื่ตัวมากๆค่ะ ทำให้self-controlเค้าดีขึ้น
7.ออกกำลังกายที่ช่วยเรื่องการรับรู้ข้อต่อเยอะๆเช่น กระโดด คลาน ปีนป่าย
8.เล่นกับเค้าเยอะๆ พูดกับเค้าเยอะๆเน้นไปที่การสอนพูดคำกริยาในชีวิตประจำวันเยอะๆค่ะ เมมโมรี่ที่เค้ามีในหัว มันใช้ไม่ได้จริงในการดำรงชีวิตนะคะ มันยังไม่มีประโยชน์ตอนนี้ สิ่งที่เราต้องฝึกลูกเพื่อให้เข้ารร.ได้คือเด็กต้องสามารถบอกความต้องการของตัวเอง และสื่อสารได้ค่ะ
9.อย่าปล่อยให้เค้าเล่นคนเดียวนะคะ พยายามชวนเค้าให้ออกมาจากโลกส่วนตัว
10.ทำHome programให้ลูกทุกวัน (อันนี้เฉพาะบุบบคลนะคะ )

ตอนนี้เราลาออกจากงานมาเลี้ยงลูกเต็มตัวเลยค่ะ ใครจะมาดูแลลูกเราดีเท่าเรา เครียดมากค่ะตอนแรกๆ แต่เราต้องเข้มแข็งนะคะถ้าเรามัวแต่โทษตัวเองลูกเราจะไม่พัฒนาค่ะ อดีตแก้ไขไม่ได้ มองอนาคตดีกว่าค่ะ ตอนนี้ลูกสาวฝึกมาได้เดือนกว่าแล้วค่ะ พัฒนาการดีขึ้นแบบก้าวกระโดดเลย
เริ่มสบตาคนอื่น เรียกพ่อแม่ปู่ย่า สนใจสิ่งรอบข้าง ออกจากภวังค์แล้ว พูดมากเลยค่ะตอนนี้ พูดตามเป็นนกแก้วนกขุนทองเลยล่ะ ตอนนี้ก็อยู่ในช่วงสอนเค้าไปเรื่อยๆแหละค่ะ เรื่องการพูดบอกความต้องการต้องใช้เวลา แต่พอเห็นพัฒนาการเค้าเราก็มีกำลังใจมากแล้วค่ะ และเชื่อว่าเค้าจะต้องกลับมาเป็นปกติได้แน่นอน

ส่วนเรื่องรร.ไม่จำเป็นต้องซีเรียสหรอกค่ะ ฝึกพัฒนาการเค้าให้ดีก่อนค่อยส่งเข้ารร.ค่ะ ช้าหน่อยไม่เป็นไร ระดับอนุบาลไม่ใช่การศึกษาภาคบังคับนะคะ ไปเริ่มป.1เลยก็ได้ค่ะ อีกอย่างเราเดาว่ารร.ที่คุณตั้งใจให้ลูกเข้านั้นคงเป็นรร.สายวิชาการใช่มั้ยคะ เด็กแบบลูกเราที่มีแนวโน้มที่มีพัฒนาการช้า เราว่าควรเรียนรร.ทางเลือกจะดีกับเค้ามากกว่าค่ะ รร.สายวิชาการ เด็กปกติยังจะตายเลยค่ะ อีกอย่างรร.ทางเลือกส่วนใหญ่จะรับเด็กพิเศษเรียนร่วมนะคะ แต่จิงๆลูกเราก็ถือว่ายังไม่ถูกจัดอยู่ในกลุ่มเด็กพิเศษนะ แค่ว่าถ้ามีครูที่ถูกอบรมมาให้รับมือกับเด็กพิเศษมา เค้าก็สามารถดูแลเด็กที่มีเงื่อนไขไม่ปกติแบบลูกเราได้ค่ะ และควรเลือกรร.ที่มีจำนวนเด็กต่อครูไม่เยอะ เพื่อให้ครูสามารถดูแลเด็กได้อย่างทั่วถึงค่ะ
เรายังคุยกับสามีเลยว่าถ้าปีหน้าลูกเรายังไม่พร้อมจะเข้ารร.ก็คงยังไม่ให้เข้าค่ะ อยู่ฝึกที่ศูนย์ไปก่อนดีกว่า ถ้าไปรร.แล้วเจอครูที่ไม่เอาใจใส่ ลูกเราก็ไม่ได้พัฒนา อย่างน้อยอยู่บ้านแม่ดูแล ไปเรียนกับคุณครูที่ศูนย์ยังจะดีกว่าค่ะ เข้ารร.ช้าซักปี2ปีจะเป็นไรไป ดีซะอีกลูกเราจะได้นำเพื่อนๆชั้นเดียวกัน อิอิ

สุดท้ายนี้เป็นกำลังใจให้คุณแม่นะคะ เลี้ยงลูกแบบนี้ต้องอาศัยกำลังใจเยอะมากๆ ใจเย็นๆและเมตตากับลูกให้มากๆค่ะ อย่าดุอย่าด่าอย่าโมโหใส่เค้ามากนัก เพราะอีกหน่อยเด็กที่ไม่ปกติแบบลูกเรา จะถูกคนรอบข้างตำหนิดุด่าเค้ามากอยุ่แล้ว ด้วยความไม่เข้าใจ ขอให้เหลือแม่ไว้ซักคนที่เข้าใจและอดทนกับเค้านะคะ

ปล.ใครที่มีลูกมีอาการแบบนี้หลังไมค์มาแลกเปลี่ยนกันได้นะคะ ส่วนตัวอยากมีเพื่อนให้กำลังใจกันและกัน และแลกเปลี่ยนพัฒนาการลูกกันค่ะ
สู้ๆไปด้วยกัน