ปกติมีที่ขายประจำอยู่แล้วตรงซ.ตรงข้ามวัดแขก เวลาเช้าเสาร์-อาทิตย์ สินค้าของเราจะเป็นพวกผักออแกร์นิกต่างๆ รวมถึงสลัดกล่องด้วย
แต่ช่วงนี้ลูกปิดเทอมเลยพอมีเวลาช่วงเช้าวันธรรมบ้าง เลยลองหาที่ขายดู เราสนใจอยู่ที่หนึ่ง เราเล็งตรงนี้มานานและ
เป็นหน้าร้านบุฟเฟ่อาหารญี่ปุ่นเจ้าดังแถวๆสีลม ตอนเช้าๆถึงสายเค้ายังไม่เปิด
ปกติจะมีร้านข้าวเหนี่ยวหมูกับร้านกาแฟตั้งอยู่ แต่มันเหลือที่ระหว่าง 2 ร้านนี้อยู่ดูแล้วน่าจะพอดี 1 โต๊ะหลวมๆ
เรากับครอบครัวเป็นลูกค้าประจำที่นั้น แต่คือนานๆไปที(บุฟเฟ่อะนะ) แต่ก็ไปประจำนะไปกันทีละไม่ต่ำกว่า 5 คน เรียกว่าใครอยากกินก็ยกขบวนกันไปกิน
ปกติร้านเค้าเปิดสายๆ ตอนสายๆ 10-11 โมงจะมีก้างปลาแซลม่อนทอดวางขายด้วยตรงหน้าร้านตำแหน่งนั้นพอดี อันนี้ก็ซื้อบ่อย ชอบกันทั้งบ้านครับ
ล่าสุดนี่ก็เพิ่งไปอุดหนุนบุฟเฟ่กันมา ระหว่างกำลังกิน ได้จังหวะ เลยถามกับคนที่เป็นเหมือนเถ้าแก่ดูเป็นคนญี่ปุ่นพูดไทยได้
บอกความประสงค์ชองเรา เค้าบอกว่า ได้ ตกลงเรื่องค่าใช้จ่ายกันเรียบรัอย
สรุปว่าจะมาเริ่มขายวันที่ 7/4/2015 ครับ
พอถึงวันดังกล่าว เราก็พาแฟนไปขาย วันนั่น ร้านกาแฟหยุด ที่หน้าร้านติดป้ายว่าจะมาขายอีกทีวันที่ 9/4/2015
นั้นแปลว่าเราจะยังไม่เจอเค้า 2 วันเลย แต่ร้านข้าวเหนี่ยวหมูอยู่นะ ขายไป 2 วันก็ไม่มีปัญหาอะไร
ตอนแรกตกลงว่าจะขายตั้งแต่ 6-10 โมงแต่เอาเข้าจริง 9-9:30 ของก็หมดและ ดังนั้นจะไม่กระเทือนกับร้านอาหารญี่ปุ่นแน่นอน
เข้าวันที่ 3 ดูเหมือนจะไม่มีอะไร แต่วันนี้เป็นวันที่กาแฟจะมาขาย ก่อนออกจากบ้านเจอแมวดำนอนตายอยู่หน้ารถด้วย
ใจคอไม่ดีเลยแฮะ สัพเพสัพตากันไป
ผมไปส่งแฟนและจัดของเสร็จก็กลับมานอนต่อเหมือนทุกวัน ยังไม่ทันจะได้ล้มตัวลงนอน ตอนนั่นประมาณ 7 โมง
แฟนโทรมาบอก ร้านกาแฟ เค้าไม่ให้ขายนะ แฟนเล่าว่าบอกไปแล้วว่าคุยกับคุณเจ้าของร้านแล้ว เค้าบอกว่าตั้งขายได้
คุณร้านกาแฟเค้าบอกว่าเจ้าของร้านเป็นแฟนกับเค้าเองแหละ และเค้าให้ตั้งขายไม่ได้ ประมาณว่าเค้าอ้างว่ามันไม่มีทางเดิน
น้ำเสียงไม่ดีเท่าไหร่ เหวียงๆ เอาไงดีละ ของก็เตรียมมาแล้วด้วย สลัด 60 กล่อง ไม่ได้ขาย ของก็เสีย ทุนก็ลงไปแล้ว
แต่ทำไงได้ คนที่เหมือนจะเป็นเมียเจ้าของร้านเค้าไม่ให้ขาย ผมเลยขับรถไปรับแฟนกลับมา ตอนไปเก็บของก็อายนะครับสงสารแฟนด้วย
ของก็ยังแทบไม่ได้ขายเลย งงด้วย ก็ขออนุญาติแล้วนี่หว่า ไม่ได้ถือวิสาสะมาตั้งเองซะหน่อย งง งง งง
ระหว่างนั่งรถกลับนึกได้ว่า มีอีกที่นึงเคยติดต่อไว้ตรงนราธิวาส ซ.1 แต่ตอนนั่นเค้าบอกไม่ให้ขายสลัด
เพราะมันจะไปชนกับอีกเจ้าที่ขายผักม้วนๆเป็นคำๆ แต่ผมเชื่อว่าของมันไม่เหมือนกัน
ของเค้ามันเป็นสแนก ของผมมันอาหารจานหลัก(คิดเข้าข้างตัวเองสุดๆ555+) เลยตัดสินใจลองโทรไปอีกที
คราวนี้เค้าบอกได้ เลยรีบตรงดิ่งไปตั้งเลยครับ ตอนนั่นกำลังจะแปดโมงแล้ว สลัดกล่องที่เตรียมมายังเหลือเต็มเปี่ยม
ต้องเก็บ 10 โมง เพราะมีอีกเจ้าจะมาลงต่อ ตอนแรกก็คิดสงสัยจะขายไม่ทัน เพราะที่เก่าเหมือนทำเลจะดีกว่า ยังขายยากเลย
แต่เอาเข้าจริง แม่เจ้า เก้าโมงขายหมด ชั่งโมงกว่าเองแฮะ ดีกว่าที่เก่าอีก พอขายหมดอารมณ์โกรธ งง อายเมื่อกี้มันก็หายไปเลยครับ
ขอบอกเลยว่า ผมงงและอายมากๆ จริงๆมาบอกดีๆก็ได้ ไม่น่าไล่กันแบบนี้เลย อโหสิให้ครับ ทำแบบนี้ไม่ใช่แค่เสียคนเช่าหน้าร้านไป
คุณยังเสียลูกค้าอาหารญี่ปุ่นและก้างปลาแซลม่อนทอดด้วย ไม่กล้ากลับไปเหยียบแล้วครับ อาย+กลัว เมียเจ้าที่ดุ
แต่ไม่แน่ถ้ามีใครอยากก็อาจไป 555+
สุดท้ายขอบพระคุณคุณเมียนะครับที่ไล่พวกเรา ที่ใหม่ไฉไลกว่าเยอะเลย 555+
แชร์ประสบการณ์โดนไล่ที่ขายของ ครั้งแรก งง+อาย แต่ก็ขอบพระคุณ
แต่ช่วงนี้ลูกปิดเทอมเลยพอมีเวลาช่วงเช้าวันธรรมบ้าง เลยลองหาที่ขายดู เราสนใจอยู่ที่หนึ่ง เราเล็งตรงนี้มานานและ
เป็นหน้าร้านบุฟเฟ่อาหารญี่ปุ่นเจ้าดังแถวๆสีลม ตอนเช้าๆถึงสายเค้ายังไม่เปิด
ปกติจะมีร้านข้าวเหนี่ยวหมูกับร้านกาแฟตั้งอยู่ แต่มันเหลือที่ระหว่าง 2 ร้านนี้อยู่ดูแล้วน่าจะพอดี 1 โต๊ะหลวมๆ
เรากับครอบครัวเป็นลูกค้าประจำที่นั้น แต่คือนานๆไปที(บุฟเฟ่อะนะ) แต่ก็ไปประจำนะไปกันทีละไม่ต่ำกว่า 5 คน เรียกว่าใครอยากกินก็ยกขบวนกันไปกิน
ปกติร้านเค้าเปิดสายๆ ตอนสายๆ 10-11 โมงจะมีก้างปลาแซลม่อนทอดวางขายด้วยตรงหน้าร้านตำแหน่งนั้นพอดี อันนี้ก็ซื้อบ่อย ชอบกันทั้งบ้านครับ
ล่าสุดนี่ก็เพิ่งไปอุดหนุนบุฟเฟ่กันมา ระหว่างกำลังกิน ได้จังหวะ เลยถามกับคนที่เป็นเหมือนเถ้าแก่ดูเป็นคนญี่ปุ่นพูดไทยได้
บอกความประสงค์ชองเรา เค้าบอกว่า ได้ ตกลงเรื่องค่าใช้จ่ายกันเรียบรัอย
สรุปว่าจะมาเริ่มขายวันที่ 7/4/2015 ครับ
พอถึงวันดังกล่าว เราก็พาแฟนไปขาย วันนั่น ร้านกาแฟหยุด ที่หน้าร้านติดป้ายว่าจะมาขายอีกทีวันที่ 9/4/2015
นั้นแปลว่าเราจะยังไม่เจอเค้า 2 วันเลย แต่ร้านข้าวเหนี่ยวหมูอยู่นะ ขายไป 2 วันก็ไม่มีปัญหาอะไร
ตอนแรกตกลงว่าจะขายตั้งแต่ 6-10 โมงแต่เอาเข้าจริง 9-9:30 ของก็หมดและ ดังนั้นจะไม่กระเทือนกับร้านอาหารญี่ปุ่นแน่นอน
เข้าวันที่ 3 ดูเหมือนจะไม่มีอะไร แต่วันนี้เป็นวันที่กาแฟจะมาขาย ก่อนออกจากบ้านเจอแมวดำนอนตายอยู่หน้ารถด้วย
ใจคอไม่ดีเลยแฮะ สัพเพสัพตากันไป
ผมไปส่งแฟนและจัดของเสร็จก็กลับมานอนต่อเหมือนทุกวัน ยังไม่ทันจะได้ล้มตัวลงนอน ตอนนั่นประมาณ 7 โมง
แฟนโทรมาบอก ร้านกาแฟ เค้าไม่ให้ขายนะ แฟนเล่าว่าบอกไปแล้วว่าคุยกับคุณเจ้าของร้านแล้ว เค้าบอกว่าตั้งขายได้
คุณร้านกาแฟเค้าบอกว่าเจ้าของร้านเป็นแฟนกับเค้าเองแหละ และเค้าให้ตั้งขายไม่ได้ ประมาณว่าเค้าอ้างว่ามันไม่มีทางเดิน
น้ำเสียงไม่ดีเท่าไหร่ เหวียงๆ เอาไงดีละ ของก็เตรียมมาแล้วด้วย สลัด 60 กล่อง ไม่ได้ขาย ของก็เสีย ทุนก็ลงไปแล้ว
แต่ทำไงได้ คนที่เหมือนจะเป็นเมียเจ้าของร้านเค้าไม่ให้ขาย ผมเลยขับรถไปรับแฟนกลับมา ตอนไปเก็บของก็อายนะครับสงสารแฟนด้วย
ของก็ยังแทบไม่ได้ขายเลย งงด้วย ก็ขออนุญาติแล้วนี่หว่า ไม่ได้ถือวิสาสะมาตั้งเองซะหน่อย งง งง งง
ระหว่างนั่งรถกลับนึกได้ว่า มีอีกที่นึงเคยติดต่อไว้ตรงนราธิวาส ซ.1 แต่ตอนนั่นเค้าบอกไม่ให้ขายสลัด
เพราะมันจะไปชนกับอีกเจ้าที่ขายผักม้วนๆเป็นคำๆ แต่ผมเชื่อว่าของมันไม่เหมือนกัน
ของเค้ามันเป็นสแนก ของผมมันอาหารจานหลัก(คิดเข้าข้างตัวเองสุดๆ555+) เลยตัดสินใจลองโทรไปอีกที
คราวนี้เค้าบอกได้ เลยรีบตรงดิ่งไปตั้งเลยครับ ตอนนั่นกำลังจะแปดโมงแล้ว สลัดกล่องที่เตรียมมายังเหลือเต็มเปี่ยม
ต้องเก็บ 10 โมง เพราะมีอีกเจ้าจะมาลงต่อ ตอนแรกก็คิดสงสัยจะขายไม่ทัน เพราะที่เก่าเหมือนทำเลจะดีกว่า ยังขายยากเลย
แต่เอาเข้าจริง แม่เจ้า เก้าโมงขายหมด ชั่งโมงกว่าเองแฮะ ดีกว่าที่เก่าอีก พอขายหมดอารมณ์โกรธ งง อายเมื่อกี้มันก็หายไปเลยครับ
ขอบอกเลยว่า ผมงงและอายมากๆ จริงๆมาบอกดีๆก็ได้ ไม่น่าไล่กันแบบนี้เลย อโหสิให้ครับ ทำแบบนี้ไม่ใช่แค่เสียคนเช่าหน้าร้านไป
คุณยังเสียลูกค้าอาหารญี่ปุ่นและก้างปลาแซลม่อนทอดด้วย ไม่กล้ากลับไปเหยียบแล้วครับ อาย+กลัว เมียเจ้าที่ดุ
แต่ไม่แน่ถ้ามีใครอยากก็อาจไป 555+
สุดท้ายขอบพระคุณคุณเมียนะครับที่ไล่พวกเรา ที่ใหม่ไฉไลกว่าเยอะเลย 555+