เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดกับเราเมื่อสิบกว่าปีก่อน สมัยมัธยมต้นขอยืนยันว่าเป็นเรื่องจริงทุกประการมีผู้ที่เห็นเหตุการณ์นี้สามคน...วันคริสมาสต์ เวลาประมาณ16.00น. แดดร้อนเปรี้ยง ฟ้าใส ไร้ฝน ลมเบาๆเราถือจานใส่มะม่วงและมีดปลอกผลไม้กำลังเดินมาโต๊ะม้าหินใต้ต้นไม้ แม่และน้องชายพูดคุยกันเรื่อง ซานตาครอสในวันคริสมาสต์เราได้ยินจึงโต้ตอบบทสนทนาด้วยคำพูดหยาบๆ ก้าวร้าว ท้าทายประมาณว่า โหยเรื่องหลอกเด็ก ไร้สาระ หลอกลวงเด็กทั้งโลกถ้ามันมีจริงคงเห็นไปแล้ว ศรัทธาเชื่อมาตลอดแล้วไง ฝันเห็นยังไม่เคยเลย (แต่น้ำเสียงฟังแล้วหยาบคายและก้าวร้าวกว่านี้) เล่านิดก่อนที่เราจะมีอารมณ์นี้ คือตั้งแต่เด็กเราเชื่อและจะเอาถุงเท้ามาแขวนหัวนอน คืออยากเจอลุงซานต้าจริงๆ ทำทุกปีตลกดูเวอร์ๆเนอะ แต่อารมณ์จินตนาการแบบเด็กๆ อยากเห็นอยากฝันถึงพอโตมาก็คิดว่าขอฝันถึงสักครั้งก็ยังดี ขนาดฝันยังไม่เคยเลยแล้วแอบน้อยใจเศร้าๆ แล้วพอได้ยินเค้าคุยกันก็เลยพูดโพล่งๆหยาบๆออกมาไม่ทันพูดจบ ทันใดนั้น!ก็มีสายฟ้าฟาดลงมาแรงมากลงบนจานสังกะสีที่อยู่ในมือ เราตกใจมากโยนจานกระเด็นตกลงพื้นดังลั่น เรายืนตัวสั่นถามแม่กับน้องว่า เห้ยอะไร เห็นมั้ย ทุกคนตกใจตอบว่าเห็น ลักษณะแสงเป็นลำแสงสว่างจ้ามากเหมือนจะเป็นแสงสีขาวคล้ายสายฟ้า เกิดขึ้นไวและดูมีพลังแรงมาก คือ ณ ตอนนั้น แดดจัดบ่ายสี่โมงเย็น ฟ้าใสไม่มีฝน ลมพัดเบาๆแล้วมันสายฟ้าหรืออะไรกัน คือใครพอทราบบ้างค่ะว่ามันคือปรากฏการณ์อะไร อยากทราบจริงๆไม่ได้มโนและตาฝาด เราสงสัยมาตลอด อยากขอความรู้จากท่านที่มีข้อมูลอธิบายเชิงวิทยาศาสตร์ด้วยค่ะ
คือปรากฏการณ์แบบนี้ มันเกิดได้ยังไง เรียกว่าอะไร