ดัดนิสัยที่เเย่มากยังไงดีคะ

ตอนเด็กๆเราก็เป็นคนเรียบร้อยดีนะ ขนาดคำว่า ตีน เรายังไม่กล้าพูดเลย เเต่ไม่รู้เพราะสภาพเเวดล้อมที่เราอยู่ด้วยรึป่าว ตั้งเเต่เด็ก เราเห็นเเม่กับเเฟนเเม่ทะเลาะกันบ่อยมากกก ด่ากัน ตบตีทำร้ายร่างกาย เเล้วก็เลิกกัน เเล้วเเม่ก็มีเเฟนใหม่  ที่บ้านเราก็ใช้คำหยาบกัน ด่ากันทุกวัน ทะเลาะกัน กินเหล้า  เเบบอะไรไม่ได้อย่างใจก็กระทืบเท้า ทำลายข้าวของ โวยวาย คือบ้านเราจะไม่มีคำว่าบ่น เเค่ไม่ล้างจาน ก็จะโดนด่าเเบบหยาบคายเลเวล10++อ่ะ. เราก็ทน ทนมาเรื่อยๆ เเบบบางทีเราไม่ผิดเราก็ทน ไม่เถียงกลับ จนเราขึ้นม.ต้น เราเริ่มทนไม่ไหว เราเลยเถียงกลับ เเต่ไม่ใช้คำหยาบนะ นั่นเเหละจุดเริ่มต้น  ตอนเเรกเราตั้งใจจะไม่ทำอีก เเต่ทุกครั้งที่เเม่ด่า มันเริ่มเเรง ว่าเราไม่รักดีบ้าง ไปหาผู้ชายบ้าง เเต่เราไม่เคยทำเลย กระทืบเรา ขนาดวันสอบยังกระทืบเราจนเราช้ำใน เเม่จะไม่ตีที่หน้า เพราะคนอื่นจะเห็น เเต่ตีหนักไปบนหัว เราเลยเก็บกด จนมันระเบิดออกมา เราเริ่มก้าวร้าวกลับ เราเริ่มเถียงเเบบใช้คำหยาบ หยาบขึ้นเรื่อยๆ เริ่มขึ้นกู เริ่มสู้กลับ เเต่ไม่ใช่ตีเเม่กลับนะ เราไม่เคยตีเเม่ เราเเค่ป้องกันตัว เอามือมาบีบเเขนเเม่ออกจากตัวเรา เอาขายันไว้เวลาเเม่จะค่อมตีเรา. จนเเม่เริ่มสู้เเรงเราไม่ไหวเลยไม่กระทืบเราอีก เเต่จะท้าเราทุกครั้งที่ทะเลาะกัน (ทะเลาะเเทบทุกวัน)  ว่าให้ออกไปนอกห้องเเม่จะกระทืบให้ตาย เเต่เราไม่ออกไป เพราะเราไม่อยากทำร้ายเเม่ ไม่อยากปดล็อคความเลวของนิสัยตัวเองไปอีกขั้น. นั่นเเหละค่ะ ทั้งหมดที่เราเจอมา มันทำให้เราเป็นคนอารมณ์ร้อน ใช้คำหยาบจนเป็นนิสัย ทำลายข้าวของ ไม่พอใจจะกระทืบเท้าตลอด โกรธเวลาคนอื่นมาขัดใจจนพาลไปทั่ว. เราไม่ชอบนิสัยตัวเอง พยายามดัดนิสัยตัวเองหลายครั้งเเล้ว เเต่ไม่ได้ผลเลย เราไม่อยากไปทำอย่างนี้ในสังคมข้างนอก หรือถ้าวันนึงเรามีลูก. เราไม่อยากให้ลูกต้องมาเจอเราทำนิสัยเสียเเบบนี้ใส่. ใครมีวิธีดัดนิสัยเเบบเด็ดขาดเลย ช่วยเเนะนำด้วยค่ะ