ปรบมือดังๆให้กับ "เล่ห์รตี"

ขออนุญาตออกตัวนิดนึงว่า ด้วยความที่ทางบ้านผู้ถือครองรีโมทนั้นจะเป็นขุ่นแม่เป็นส่วนใหญ่ตั้งแต่เด็ก ดังนั้นเกิดและโตมากับช่องไอทีวี สาม ห้า เจ็ด เก้าเป็นแน่นอน ยิ่งขุ่นแม่นี่ดูแต่ช่องสาม ไม่ใช่อะไร แม่บอก มันชินมือ กดมันช่องเดียวเนี่ยแหละเป็นสิบๆปี จนปัจจุบันกาลเวลาเปลี่ยนไป ทีวีดิจิตอลเข้ามา ช่องที่มันฟรีๆก็มีหลายช่องมากขึ้น ก็ยังอยู่ช่องเดิม แต่หนึ่งในช่องคุณภาพแห่งความบันเทิงที่จะไม่พูดถึงไม่ได้เลยคือช่อง ONE นั่นเองค่ะ

ตัว จขกท. เองมีคุณบอย ถกลเกียรติ วีรวรรณเป็นศาสดา เพราะชอบศาสตร์ละครเวทีมาก ยิ่งคุณบอยย้ายออกมาทำช่องวันเต็มตัวแล้วยิ่งกรีดร้อง เพราะลงถึงมือคุณบอยแล้ว คงมิแคล้วจะได้ชื่นชมความบันเทิงที่คุณบอยได้รังสรรค์ในอีกศาสตร์นึงที่ต่างออกไปนั่นคือละครนั่นเอง

ช่องวันละครหลายเรื่องสนุกมากกกกกกกกก แต่อย่างที่บอกว่าขุ่นแม่เป็นผู้ถือรีโมท น้อยครั้งนักที่ จขกท. จะตีรันฟันแทงแล้วถือชัยชนะจนสามารถได้ดูละครช่องวันได้ จึงต้องดูย้อนหลังเอา ตั้งกระทู้ไม่ทันชาวบ้านอีก เพราะกว่าจะได้เริ่มดูย้อนหลัง ละครก็ออนแอร์จบไปแล้วด้วยซ้ำ เม่าฝนตก

แต่ว่ากระแสในพันทิปเรื่องนี้มาแรงมาก มากจนไม่ไหวแล้ว ต้องดูให้ได้ ต้องดูสดด้วย ไม่งั้นเมาท์ไม่มันส์ เมื่อวาน จขกท. ก็กล้องหนึ่งบอกขุ่นแม่ว่า แม่จ๋า เค้าว่าเรื่องนี้สนุกมากเลยนะ เดี๋ยวหนูจะดูย้อนหลัง มาดูด้วยกันนะ วันหยุดพอดีขุ่นแม่ไม่มีอะไรทำก็ตอบตกลงมา จขกท. ก็ได้แต่หันหน้าไปอีกทาง กล้องสองด้วยการแสยะยิ้มเบาๆ หัวเราะหึหึ เพราะหากแผนนี้สำเร็จ การที่จะขอเปลี่ยนช่องมาดูช่องวันบ้าง คงจะไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป เจ้าคิกคักเจ้าคิกคัก และการเนียนเปิดไปดูช่องอื่นก็จะตามมาด้วย

แน่นอนค่ะ พอเปิดยูทูปช่องวัน กดเพลย์ลิสละคร เล่ห์รตี EP.1 แล้วก็ต่อคอมกับจอทีวีเท่านั้นแหละ
ผลลัพท์ที่ออกมาคือ เมื่อวานพ่อ แม่ และตัว จขกท. เอง ไม่ได้ไปไหนเลยยยยยยยยยยย !!

ไม่ได้ไปไหนนี่คือไม่ใช่ไม่ออกบ้านนะคะ คือแต่ละคนไม่ลุกจากเก้าอี้เอนของตัวเองเลย ตาจ้องทีวีไม่กระพริบ ใครจะไปห้องน้ำตะโกน "พอส!" แล้ววิ่งไปเข้าห้องน้ำ แล้วค่อยกลับมาเพลย์ต่อ คือบ้าบอคอแตก ไม่ได้ติดละครทั้งครอบครัวแบบนี้มาชาติบ่ายๆแล้วค่ะ คือละครสนุกมากจริงๆ

1. บท
บทไปไวมาก ฉับ ฉับ ฉับ ไม่ยืดให้โมโหเหมือน ความลับของไวน์ เอ้ย! สงครามนางงาม เรื่องนี้สนุกนะ แรงดี แต่ยืดไปหน่อยยย แต่เล่ห์รตีนี่ไม่เลย บทมาเหนือ บทมาไว เปิดปมมา คลายปม เปิดปมใหม่ แก้ต่อ คือไม่ยืดเยื้อ ทันใจคนดูมาก บทเรื่องว่าเก๋แล้ว บทพูดเก๋กว่า ทำให้เห็นว่าละครไทยพัฒนาไปอีกขั้นแล้วจริงๆ

2.ตัวละคร
คือเอาแบบทางกายภาพคือ คู่เอก คู่รอง เคมีฟุ้งเป็นควันภาคเหนือเชียวค่ะ ดูคู่ไหนก็อิน ก็ลุ้น
พระเอกนางเอก นี่ไม่ต้องพูดถึง เอสเธอร์ผ่านโปรเจคยักษ์อย่างซีรีย์คุณชายมา ฝีไม้ลายมือเธอไม่ธรรมดานะคะ ยิ่งตอนนี้ได้รับโอกาสอันดีเป็นนางเอกเต็มตัว ขอบคุณคุณบอยที่เอาสปอตไลท์มาส่องนางค่ะ ลุ้นตั้งแต่ช่องสามไม่มีใครส่องนางเลย บอกเลยเรื่องนี้เอสเธอร์น่ารักมาก ร้องไห้แบบตัวโยน ตาแดง จมูกแดง น่าสงสารที่สุดเลยแม่คุ๊นน เม่าโศกเม่าโศก ส่วนพระเอก ยังต้องพัฒนาอีก ยังมีหน้าเดียวไปบ้าง แต่ยิ้มทีอิฉันนี่ให้อภัยแทบไม่ทัน แหม่ ตาหยีไปไหน น่ารักจริงๆ ว้ายยย เพี้ยนเพลีย ปรบมือสิคะ !!!!!

พระรองนางรอง ไม่พูดไม่ได้ โดยเฉพาะขุ่นแม่นี่ชอบน้องพระเอกมาก เพราะตัวละครตัวนี้ไม่ฟังความข้างเดียว ฉลาด เก็บข้อมูลตลอด มีเหตุมีผล คือตัวละครทุกตัวมีเหตุมีผล สีเทา ไม่ขาว ไม่ดำ อย่าว่างั้นงี้เลย เอาง่ายๆ พระเอกแต่งเมียยังไม่อย่า ก็มาชอบนางเอกละ แหม่ ==! ไหนจะพระรอง ปากบอกรักนางเอกนักหนา จะแต่งงานงั้นงี้ แล้วก็มาแอ๊วน้องพระเอกตลอดๆ คืออะไรคะ !?! แต่คือ มันมีเหตุผลให้แต่ละตัวละครมีความรู้สึกแบบนี้ หรือต้องทำแบบนี้มันไม่ได้เสนอแค่มุมๆเดียว แต่ก็เสนอในมุมที่ตัวละครแต่ละตัวก็รู้สึกผิด รู้สึกแย่กับการกระทำตัวเองเหมือนกัน และแต่ละคนก็พยายามหาทางออกแบบที่มนุษย์พึงจะเป็น เห็นแก่ตัวบ้าง เห็นแก่ส่วนรวมบ้าง ฉลาดบ้าง เท่าทันบ้าง โง่บ้าง พลาดบ้าง สลับกันไปอย่างมีเหตุและผล

ตัวประกอบ รึเปล่า?? คือจะเรียกว่าตัวประกอบเลยก็ไม่เชิง เพราะบทของครอบครัวทั้งฝั่งพระ ฝั่งนาง ทุกตัวละครมีส่วนเชื่อมโยงกันหมดจริงๆ ไม่ได้มาแบบ ประกอบเฉยๆ โดยเฉพาะคุณแม่นางเอก ที่เป็นคนที่โดนหนักมาก รับทุกสิ่งอย่าง แต่สิ่งที่เธอทำนั้นคือเข้มแข็งมาก แล้วบทพูดแต่ละบทมันก็เหมือนอ่านใจคนดูจริงๆ คือดูแล้วก็ได้แต่ปรบมืออะค่ะ อมยิ้ม17อมยิ้ม17 เยี่ยมมมม

2.มุมกล้อง
บอกเลยว่าใหม่ ! ใหม่จริงๆ สังเกตุดีๆเหอะค่ะ ละครไทยหลังๆมาไม่ใช่เฉพาะช่องวัน แต่ช่องอื่นๆก็เป็นคือมีการใส่ฟุตเทจแทรกมาเรื่อยๆ มีมุมกล้องใหม่ๆเข้ามา แต่เรื่องนี้ทำได้โดนเด่นลงตัวดี ชอบๆ โดยเฉพาะการเฟดกล้องไปยังคนอื่น ที่อื่น มุมมองอื่นหรืออีกสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นพร้อมกันๆ มันเก๋ มันแปลกใหม่ในทางที่ดี อย่างเช่น ฉากที่พระรองโมโหจูบน้องพระเอก พอเคลิ้ม ก็เลื่อนกล้องผ่านม่านออกมา เฮ้ยยยยยยยยยยย เก๋ กู๊ด เข้าใจว่าอะไรเกิดขึ้นต่อ คือปิดฉากได้เสร็จสมบูรณ์ ปรบมือค่ะ !!

3.แสง สี
คือตอนสงครามนางงามรู้สึกว่าละครเรื่องเดียวกัน แต่แสงสีมันไม่เท่ากันเลยซักฉาก บางฉากมืด บางฉากสด คือเรื่องเดียวกัน แต่แสง สีต่างกันมีผลทำให้เราดูแล้วไม่คล้อยตามนะ จริงๆ แต่เรื่องนี้แสง สี เหมาะสมโทนเดียวกัน หรือแตกต่างตามสถาการณ์ของเรื่องได้อย่างเหมาะสม ปรบมืออีกค่ะ !

4.ดนตรี
คุณบอยนี่เล่นใหญ่เป็นละครเวทีตลอดๆ เพลงแบคกราวน์นี่เก๋ๆทั้งนั้น ใส่มาถูกที่ถูกเวลามาก ขอติงเรื่องเพลงร้องนิดนึง มีแค่เพลงเดียว "ร๊ากกก ไปโดยไม่มีเหตุผล" มาทุกเบรค คือ แอบเบื่อนิดนึงค่ะ แต่ในเนื้อเรื่องก็ไม่ได้ใช้ฟุ่มเฟือย ใส่มาถูกที่ถูกเวลา ไหวอยู่

5.ตัดต่อ
อย่างที่บอกว่าด้วยมุมกล้องมันดี มันใหม่ การตัดต่อก็เลยลื่นไหลมากขึ้น มันดูไม่มากไป ไม่น้อยไป ยิ่งตอนจบแต่ละตอนนี่เหมือนซีรีย์เกาหลีเลย มีตัดภาพนิ่งของช่วงๆนั้นๆ ใส่เพลง แล้วค่อยเข้าโฆษณา แปลกใหม่ดี ส่วนตัวเป็นคนชอบดูหนังกว่าละครอะค่ะ เพราะมุมกล้องการตัดต่อมันแอดวานซ์กว่า แต่ละครไทยหลังๆมาการตัดต่อดีขึ้นมากจริงๆ โดยเฉพาะช่องวันนี้ม้ามืด เพราะช่องใหม่ แต่อย่างว่า คุณบอยไม่ได้ใหม่นี่คะ แกเก็บอะไรไว้เยอะ ตอนนี้ถึงเวลาปล่อยของ ชอบอีกค่ะ ปรบมือ !!

สรุปรวมๆ เมื่อวานทั้งวัน บวกวันนี้ครึ่งบ่าย สามชีวิตมาราธอนกลับคลิปย้อนหลังตั้งแต่ EP.1 มาจนทันรอดูออนแอร์แล้วค่ะ !!
แม้ว่า จขกท. จะเข้างานกะบ่ายแล้วเลิกห้าทุ่ม ไม่ทันดูสด แต่ก็จะได้ดูย้อนหลังในระยะเวลาที่มันไม่นานเกินไปนัก แค่นี้ก็ปลื้มแล้วค่ะ T^T

ตอนนี้บอกเลยว่าพ่อแม่เริ่มเปลี่ยนสลับไปมาระหว่างช่องสามกับช่องวัน ชีวิตต่อไปนี้คงมีอะไรใหม่ๆมาอีก ต้องขอบคุณคุณบอยที่ทำละครสนุกๆแบบนี้มาให้ได้ดูนะคะ เรื่องนี้ใครไม่เคยดู รีบดูเลยค่ะ สนุกจริงๆ ไม่น้ำเน่า ไม่น่าเบื่อ คอนเฟิร์มอีกหนึ่งเสียง !!

ปล.กระทู้อาจจะดีเลย์จากตอนแรกไปมาก และก็ล่วงหน้าก่อนละครฉายตอนต่อไปอีกต่างหาก แต่ตัว จขกท. เองมาไม่ทันตอนออนแอร์จริงๆ ขออภัยนะคะ ><

เพื่อนๆชาวพันทิปว่ายังไงกันบ้างคะ ??
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่