จุดเริ่มต้นของการกลับมาทำ DIY ของผมมาจากเจ้าเหมียวตัวนี้ครับ



ชื่อเจ้าส้ม หรือบางครั้งก็เรียกมันว่า ไอ้ตูดหมา

เป็นแมวจรจัดที่อาศัยอยู่ที่หอที่ผมอยู่ ซึ่งผมก็คอยให้ข้าวให้น้ำกินเสมอๆ และมีห้องอื่นให้ข้าวกินด้วยครับ
ป้าเจ้าของหอก็โอเคที่จะให้เจ้าส้มอยู่ด้วยเป็นหนึ่งในสมาชิกในหอคนนึง  ตกเย็นเจ้าส้มก็มักมาร้องเมี๊ยวๆ
หน้าห้องขอข้าวกินประจำ

ทีนี้ช่วงนี้อากาศมันร้อนมากครับ ผมเหล่ๆดูแล้วห้องอื่นวางแต่อาหารแต่ไม่มีน้ำเลย และบางทีผมก็ติดงาน
อาจจะมีไม่ได้กลับมาบ้านหลายๆวัน ห่วงแมวครับมันร้องบอกใครไม่ได้ด้วยว่าเอาอะไรกันแน่
ก็วางจานใส่อาหารเม็ดและน้ำให้ แต่ทดลองจับเวลาดูเจอว่าถ้วยที่ใส่น้ำให้เจ้าส้ม เวลาแค่ 6-8 ชั่วโมงน้ำก็ระเหย
ไปเยอะมากเหลือติดก้นถ้วยนิดหน่อย อารมณ์ห่วงแมวกำเริบว่าถ้าผมต้องลงไปทำงานกรุงเทพสามสี่วันนี่มันไม่อดน้ำตาย
เลยเหรอ เลยนึกถึงที่ให้น้ำแมวที่วางขายๆกัน

แต่พอนั่งดูโครงสร้างแล้วคิดในใจเฮ้ยนี่เราก็ทำได้นี่หว่า
เลยเกิดโปรเจค DIY กากๆ ขึ้นมาเพื่อกระตุ้นให้คนหันมาสนใจการนำของเหลือใช้ในชีวิตประจำวัน
มารีไซเคิล และปลูกฝังแนวคิดการเป็นนักประดิษฐ์ให้กับเยาวชนด้วย  แทนที่จะซื้อเค้าอย่างเดียว
ลองทำเล่นๆง่ายๆ บ้างก็สนุกนะ

ว่างๆแวะไปทักทายที่เพจ DIY กากๆ ได้ครับ
https://www.facebook.com/lowcost.diy