ปั่นจักรยานไปเจอเจ้าเหมียวน้อยลูกแมวผอมหิวโซระหว่างทางครับ

ผมย้ายจากกรุงเทพมาอยู่ที่ลพบุรีได้สามเดือนแล้ว เพื่อพักฟื้นจากการโดนรถชน
และซ้อมปั่นจักรยานเพื่อฝึกปั่นแขนเดียวและเรียกกำลังขาเดิมกลับมาให้ได้ครับ

ส่วนใหญ่ก็ใช้เวลานั่งทำงานที่บ้านตกเย็นแดดร่มๆแล้วก็ออกไปปั่นจักรยาน

และเหมือนทุกๆวันครับ วันนี้ทำเวลาได้ดีขึ้น เส้นทางสี่สิบกิโลไปกลับแปดสิบ
เป็นเส้นทางขึ้นเนินแบบนิ่มๆไม่ชันขึ้นยาวๆร่วมสี่สิบโล แต่ชอบครับเพราะวิวสวยดี
หลายๆครั้งก็มีหัวลากเป้นน้องวัวนำทางด้วย

และอยู่ๆผมก็ได้ยินเสียงร้องแบบใกล้หมดแรง "เมี๊ยววววว"