หากคุณ(คนนั้น)ได้อ่านกระทู้นี้.... ช่วยติดต่อผมกลับมาทีนะ

สวัสดีครับ....
        นี่เป็นกระทู้แรกในชีวิตของผมเลยก็ว่าได้นะครับ(คือจริงๆตั้งใจจะมาโพสต์กระทู้นี้ไว้นานแล้วครับ) แต่ด้วยเหตุผล(ส่วนตัว)ทำให้ผมคิดว่าการตั้งกระทู้ " ตามหาใครซักคน " มันคงจะไม่ค่อยได้ผลเท่าไหร่นัก มันก็เลยทำให้ผมล้มเลิกความคิดที่จะมาตั้งกระทู้ในพันทิป แล้วเลือกที่จะตามหาด้วยตัวผมเอง แต่ด้วยความที่ผมไม่มีหลักฐานในการตามหาอะไรเลย ทั้งรูปถ่าย ทั้งที่อยู่ ชื่อ-นามสกุล บลาๆ ๆ ที่พึ่งสุดท้ายที่ผมนึกออกตอนนี้ก็คงจะเป็นที่นี่... ที่พันทิปนี่แหละครับ หลายคนคงจะเข้าใจต้นสายปลายเหตุของกระทู้นี้กันบ้างแล้วนะครับ ก็ไปเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า (ปล. เรื่องราวอาจเกิดขึ้นมาแล้วนานไปหน่อย บางช่วงอาจลืมๆเลือนๆ แต่ผมเชื่อว่า " เค้าคนนั้น " จำได้แน่นอน)
       
      ผมชื่อ นัท ปัจจุบันกำลังศึกษาอยู่ในระดับอุดมศึกษาในมหาลัยแถบภาคตะวันออก ตอนนี้ผมกำลังตามหาคนๆนึง ซึ่งครั้งสุดท้ายที่ผมสามารถติดต่อเค้าได้ก็คือ เมื่อประมาณ 7-8 ปีที่แล้ว สมัยที่ผมยังเรียนอยู่ ม. 3 ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดอุบลฯ จริงๆแล้วเราไม่เคยพบหน้ากันมาก่อนเลยครับ เนื่องจากผมกับเค้าอยู่คนละจังหวัดกัน(ผมอยู่อุบล,เค้าอยู่ร้อยเอ็ด) อ่ออออ... ผมลืมบอกไปครับ เค้าชื่อ " น้ำหวาน " หรือที่เค้าชอบเรียกตัวเองสั้นๆ ว่า " หวาน " ถ้าจำไม่ผิดหวานน่าจะเป็นรุ่นน้องผมปีนึง ผมรู้จักเค้าจากเพื่อนสนิทผมคนนึง(เดียร์)ซึ่งก็รู้จักต่อๆกันมาอีกที จนผมและหวานได้เริ่มคุยโทรศัพท์กัน(แบบเอาจริงเอาจังผ่านเบอร์โทรศัพท์เดิมของผม 086-5844xxx) จนเราได้คบกัน(มั้ง) โดยที่ผมและหวานไม่เคยเห็นหน้าซึ่งกันและกัน (อย่าตกใจไปนะครับว่าทำไมไม่ส่งรูปให้กันผ่านมือถือหรือคอมพิวเตอร์ เพราะสมัยนั้นการติดต่อสื่อสารมันยังไม่ได้สะดวกสบายเหมือนในปัจจุบัน) แต่เราก็คุยกันแบบมีความสุขดีนะครับ ไม่ได้สนใจว่าอีกฝ่ายจะหน้าตาเป็นยังไง เราก็คุยกันไปเรื่อยๆจนผ่านไปๆเกือบ7-8 เดือนมั้งครับ มันก็มีเรื่องมากมายเกิดขึ้นและสุดท้ายก็ทำให้เราเลิกกัน(เรื่องนี้ขอไม่เล่าถึงนะครับ อิอิ) ซึ่ง ณ ตอนนั้นทั้งผมและหวานก็ยังไม่มีใครได้เห็นหน้าค่าตาของอีกฝ่ายเลย
      จนเวลาผ่านไป... หลังจากเราเลิกรากันไปเกือบปี อยู่ดีๆคืนนึงก็มีเบอร์โทรศัพท์แปลกๆโทรมาหาผม ทันทีที่ผมรับ... ผมจำน้ำเสียง จำความรู้สึกของปลายสายได้ดี และนั่นก็เป็นอย่างที่คิด " หวาน " โทรมาหาผม เท่าที่จำได้ครั้งนั้น เธอโทรมาถามสารทุกข์สุกดิบของผม แล้วก็เรื่องราวทั่วๆไปในชีวิต พร้อมกับเล่าให้ผมฟังว่า... เธอได้ย้ายออกจากร้อยเอ็ดและเดินทางมาเรียนต่อที่กรุงเทพฯ (ถ้าผมจำไม่ผิดน่าจะเป็นโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งซึ่งผมก็จำชื่อโรงเรียนไม่ได้ แต่อยู่ในเขตมีนบุรีแน่นอน ผมจำได้ดี) ส่วนเนื้อหาที่คุยกันหลังจากนั้นผมลืมไปหมดแล้วว่าคุยอะไรบ้าง (ก็ตั้ง 7-8 ปีที่แล้วนี่เนอะ)
      หลังจากนั้น 1 ปี ผมก็ต้องย้ายมาเรียนในกรุงเทพฯ เรื่องของ " หวาน " ก็ค่อยๆหายไปจากสมองของผม แต่ทุกครั้งที่นึกขึ้นได้ผมก็พยายามตามหาเค้าอยู่ตลอด แต่ด้วยความที่ผมไม่มีข้อมูลอะไรที่เป็นประโยชน์ในการตามหาเค้า ผลสรุปของมันก็เลยมักจะจบลงที่ " คว้าน้ำเหลว " และก็ต้องทำใจพับมันลงใส่กล่องแห่งความสงสัยตามเดิม
      จนทุกวันนี้... ความสงสัยนั้นก็ยังไม่ได้หายไปจากความคิดของผมเลย ผมยังอยากเจอหวานซักครั้ง ถึงแม้ผมจะไม่เคยเห็นหน้าค่าตาของเธอมาก่อนเลยก็ตาม และนี่ก็คือเหตุผลที่ผมเข้ามาโพสต์กระทู้ครั้งนี้ โดยมีความหวังเล็กๆว่า เพื่อนๆพี่ๆลุงป้าน้าอาในพันทิปที่รู้จัก " คนๆนี้ " จะเอาข้อความเหล่านี้ไปบอกเค้าให้รับรู้และติดต่อผมกลับมาบ้าง
     สุดท้าย...หาก " คุณ " ได้เข้ามาอ่านกระทู้นี้ ขอให้คุณได้รู้ว่า " ผมไม่ได้ต้องการอะไร... ผมก็แค่อยากพบคุณซักครั้งแค่นั้นเอง "  
*** ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกๆท่านที่ช่วยแชร์กระทู้นี้ออกไป ถึงผมจะได้เจอเค้าคนนั้นหรือไม่ก็ตาม ผมก็ขอขอบคุณทุกคนมากๆครับ

ปล. สรุปข้อมูลคร่าวๆนะครับ หากใครขี้เกียจอ่านยืดยาว
     " ผมชื่อ " นัท " บ้านอยู่อุบล ตามหาคนชื่อ " น้ำหวาน " บ้านอยู่อำเภอเสลภูมิ จ.ร้อยเอ็ด ก่อนย้ายเข้าไปเรียนต่อที่เขตมีนบุรี ในกรุงเทพฯ รู้จักกันผ่านเพื่อนสนิทผมชื่อ " เดียร์ " เมื่อตอนที่ " หวานอยู่ ม.2 และผมอยู่ ม.3" หรือเมื่อประมาณ 7-8 ปีที่แล้ว คุยโทรศัพท์กันผ่านหมายเลข 086-5844xxx ของเครือข่ายสีฟ้าๆ สโลแกนว่า " Feel Good " หวานอาศัยอยู่กับแม่แค่คนเดียว (พ่อไปไหนไม่รู้จำไม่ได้) และย้ายเข้ามาอยู่กับน้าหรืออา(มั้ง)ที่เขตมีนบุรี ตอนขึ้น ม. 3 และหลังจากนี้ผมก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย  
ปล. 2 การเรียบเรียงคำพูดอาจเข้าใจยาก เนื้อหาบางช่วงอาจตกหล่นหน่อยนะครับ กระทู้แรกจริงๆ