รู้หรือไม่ว่า สยามเมื่อปี พ.ศ. ๒๔๖๐ เคยมีถึง ๑๘ มณฑล รวม ๘๐ จังหวัด
(ยังไม่นับ เขตพระนคร กรุงเทพฯ) และจากการสำมะโนประชากรปี พ.ศ. ๒๔๕๙
มณฑลที่มีประชากรมากที่สุด ๓ อันดับแรก คือ
๑. มณฑลอุบล — ๙๑๙,๓๒๕ คน
๒.มณฑลอุดร — ๗๘๐,๑๗๘ คน
๓. มณฑลพายัพ — ๗๗๘,๐๓๒ คน
ต่อมาเมื่อ พ.ศ. ๒๔๗๖ มีการเลิกระบบมณฑลทั่วประเทศ
และปรับโครงสร้างการปกครองใหม่ เหลือเพียง จังหวัดขึ้นตรงกระทรวงมหาดไทย
ส่งผลให้หลายจังหวัดถูกยุบลงเป็นอำเภอ และจัดรวมกับจังหวัดใกล้เคียง ซึ่งมีหลายแห่งที่เราอาจคาดไม่ถึง…
จังหวัดที่เคยมีจริง ก่อนถูกยุบและกลายเป็น “อำเภอ” ในเวลาต่อมา
๑. จังหวัดกาฬสินธุ์ → ยุบรวมกับ มหาสารคาม (ก่อนจะแยกตั้งเป็นจังหวัดใหม่อีกครั้งปี ๒๔๙๐)
๒. จังหวัดหล่มศักดิ์ → ขึ้นกับ เพชรบูรณ์
๓. จังหวัดกระบินทร์บุรี → ขึ้นกับ ปราจีนบุรี
๔. มีนบุรี และ ธนบุรี → รวมกับพระนคร จนเป็น กรุงเทพมหานคร พ.ศ. ๒๕๑๔
๕. จังหวัดธัญญะบุรี → ขึ้นกับ ปทุมธานี
๖. จังหวัดพระประแดง → ขึ้นกับ สมุทรปราการ
๗. จังหวัดหลังสวน → ขึ้นกับ ชุมพร
๘. จังหวัดตะกั่วป่า → ขึ้นกับ พังงา
๙. จังหวัดสายบุรี → ขึ้นกับ ปัตตานี
นอกจากการยุบจังหวัดแล้ว ช่วงเวลาดังกล่าวยังมีการ
[img]https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/tcd/1/16/25ab.png[/img] ปรับสถานะอำเภอเป็นตำบล
[img]https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/tcd/1/16/25ab.png[/img] ตั้งตำบลเป็นอำเภอ
[img]https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/tcd/1/16/25ab.png[/img] เปลี่ยนชื่ออำเภอไปมาอยู่หลายครั้ง
กระทั่ง ปี พ.ศ. ๒๔๘๒ ชื่อประเทศจาก "สยาม" เปลี่ยนเป็น "ประเทศไทย"
และรูปแบบจังหวัดก็เริ่มใกล้เคียงกับที่เราเห็นกันในปัจจุบันมากขึ้น
ประวัติศาสตร์การปกครองแผ่นดินไทยผ่านการเปลี่ยนแปลงมาหลายครั้ง
เมืองหลายเมืองที่เราเคยรู้จักในชื่อ “อำเภอ” ทุกวันนี้ แท้จริงเคยเป็น “จังหวัด” มาก่อน
สะท้อนถึงพัฒนาการการบริหารประเทศที่ต่อเนื่องยาวนานกว่า ๑๐๐ ปี
เชื่อไหม ประเทศไทย-สยามเมื่อปี พ.ศ. ๒๔๖๐ เคยมีถึง ๑๘ มณฑล รวม ๘๐ จังหวัด
(ยังไม่นับ เขตพระนคร กรุงเทพฯ) และจากการสำมะโนประชากรปี พ.ศ. ๒๔๕๙
มณฑลที่มีประชากรมากที่สุด ๓ อันดับแรก คือ
๑. มณฑลอุบล — ๙๑๙,๓๒๕ คน
๒.มณฑลอุดร — ๗๘๐,๑๗๘ คน
๓. มณฑลพายัพ — ๗๗๘,๐๓๒ คน
ต่อมาเมื่อ พ.ศ. ๒๔๗๖ มีการเลิกระบบมณฑลทั่วประเทศ
และปรับโครงสร้างการปกครองใหม่ เหลือเพียง จังหวัดขึ้นตรงกระทรวงมหาดไทย
ส่งผลให้หลายจังหวัดถูกยุบลงเป็นอำเภอ และจัดรวมกับจังหวัดใกล้เคียง ซึ่งมีหลายแห่งที่เราอาจคาดไม่ถึง…
จังหวัดที่เคยมีจริง ก่อนถูกยุบและกลายเป็น “อำเภอ” ในเวลาต่อมา
๑. จังหวัดกาฬสินธุ์ → ยุบรวมกับ มหาสารคาม (ก่อนจะแยกตั้งเป็นจังหวัดใหม่อีกครั้งปี ๒๔๙๐)
๒. จังหวัดหล่มศักดิ์ → ขึ้นกับ เพชรบูรณ์
๓. จังหวัดกระบินทร์บุรี → ขึ้นกับ ปราจีนบุรี
๔. มีนบุรี และ ธนบุรี → รวมกับพระนคร จนเป็น กรุงเทพมหานคร พ.ศ. ๒๕๑๔
๕. จังหวัดธัญญะบุรี → ขึ้นกับ ปทุมธานี
๖. จังหวัดพระประแดง → ขึ้นกับ สมุทรปราการ
๗. จังหวัดหลังสวน → ขึ้นกับ ชุมพร
๘. จังหวัดตะกั่วป่า → ขึ้นกับ พังงา
๙. จังหวัดสายบุรี → ขึ้นกับ ปัตตานี
นอกจากการยุบจังหวัดแล้ว ช่วงเวลาดังกล่าวยังมีการ
[img]https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/tcd/1/16/25ab.png[/img] ปรับสถานะอำเภอเป็นตำบล
[img]https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/tcd/1/16/25ab.png[/img] ตั้งตำบลเป็นอำเภอ
[img]https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/tcd/1/16/25ab.png[/img] เปลี่ยนชื่ออำเภอไปมาอยู่หลายครั้ง
กระทั่ง ปี พ.ศ. ๒๔๘๒ ชื่อประเทศจาก "สยาม" เปลี่ยนเป็น "ประเทศไทย"
และรูปแบบจังหวัดก็เริ่มใกล้เคียงกับที่เราเห็นกันในปัจจุบันมากขึ้น
ประวัติศาสตร์การปกครองแผ่นดินไทยผ่านการเปลี่ยนแปลงมาหลายครั้ง
เมืองหลายเมืองที่เราเคยรู้จักในชื่อ “อำเภอ” ทุกวันนี้ แท้จริงเคยเป็น “จังหวัด” มาก่อน
สะท้อนถึงพัฒนาการการบริหารประเทศที่ต่อเนื่องยาวนานกว่า ๑๐๐ ปี