เเอบเหงา

ทำตัวตามสบายเหมือนเช่นทุกที ไม่มีทุกข์ร้อนอะไร
พอดนตรีบรรเลงเพลงที่คุ้นเคย เราเองก็ยังร้องไป
ถึงคล้ายๆไม่เป็นไรซักหน่อย แต่พอมองดูคนที่เขามีใคร
แม้ว่าผู้คนจะรายล้อมอยู่ ยังเผลอเหงาในใจ

* เมื่อไหร่จะมีใครๆสักคนที่เป็นของเรา เมื่อไหร่จะมีใครๆสักคนนะที่รักเรา
เท่านี้ที่ต้องการ ขอเกินไปตรงไหน
เมื่อไหร่จะมีใครๆสักคนที่เคียงข้างเรา แค่อยากจะมีคนที่ทำให้ใจไม่ต้องเหงา
ไม่รู้ต้องเมื่อไหร่ เหมือนมันยังห่างไกล

นาฬิกาเวลาพึ่งจะเที่ยงคืน ผู้คนก็มากมาย
พอดนตรีบรรเลงเพลงให้เต้นกัน ใครๆเขาก็เต้นไป
ยิ้มและทักทายกับคนรู้จัก แต่คงไม่มีใครนึกซึ้งใจเรา
ทั้งที่ผู้คนก็รายล้อมอยู่ ยังเผลอนึกเบาๆ