สวัสดีทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้น่ะ คือเรามีเรื่องหนึ่งอยากจะระบายและข้อความคิดเห็นจากเพื่อนๆ เราเองก้ไม่กล้าจะไปปรึกษาให้ใครฟัง อยากให้เพื่อนๆได้อ่านกระทู้นี้มากเพื่อเป็นข้อคิด เราจะเล่าว่าเราืำอะไรก้ไม่สำเร็จเลย เริ่มเเรกเราเรียนอยู่ ม.1-ม.4 รรแห่งหนึ่งในต่างจังหวัด ปกรติเวลาปิดเทอมเรากับพี่สาวก็จะอบไปเรียน summer ที่อังกฤษหรืออเมริกา เเล้วพอขึ้น ม.4 เทอม2 เรามีความคิกที่ว่าเรียนต่างประเทศมันเท่ ดูดี มีอีโก้ เลยขอพ่อไปเรียนที่อังกฤษ พ่อเราเปนคนง่ายๆ เลยตกลง อีกอย่างเราไม่ค่อยอบสังคมไทยที่ว่าบอกคนอื่นเเต่ภายนอก ต้องมีเงิน มีอำนาจ .... ปีเเรกเราไปอยู๋ที่อังกิด ทุกอย่างมันดีมากๆๆ ทั้งเพื่อนๆ ครู โรงเรียน เเต่หลังจากนั้นเราก้ย้ายไปเรียนอีกที่นึง ซึ้งอารมเเบบเเตกต่างมันมากเลย เราไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าไร เวลาไปไหนก้ต้องไปคนเดียว บางครั้งก้ต้องกินข้าวคนเดียว จะบอกได้ว่าเราร้องไห้เกือบทุกวันเลย มันเป็นความรู้สึกที่เเย่มากๆ อีกอย่างเรายังถ฿กเพื่อนคนจีนรุมเเกล้ง โคตรซวยจิงๆ พอกลับไทยตอนปิดเทอมก้ติดใจไม่อยากกลับอังกิดเเหละ (เราเป็นคนเปลี่ยนใจง่าย) เลยคิดตั้งใจสอบมหาลัยทุกที่ที่ดังๆ พวก ฬ มธ muic พวกนี้ เราตั้งใจมาก พยายาม เเต่ก้ต้องยอมรับว่าบางครั้งเราก้ขี้เกลียจ พูดได้ว่าพ่อเราเสียเงินให้เป็นค่าพิเสด ค่าสอบก็หลายเเสนอยู่ เพราะเราต้องไปสอบที่ต่างประเทดด้วย (ลืมบอกค่ะว่าเราจะเข้าพวกอินเตอร) ผ่านมาเกือบ 6 เดือนแหละทั้งเเต่ที้เรากลับมา เราติดเเค่ เกษตรอินเตอร์ ส่วนที่เหลือสอบกี่ทีก้ไม่ติด ไม่กี่วันที่ผ่านมา ฬ ก็ประกาดผล เราก็ไม่ติด ตอนเเรกก็กะจะปลงแหละ เเต่เเบบพอเราไม่ดู ig ของเพื่อนๆที่เรียนพิเสดด้วยกัน ทุกคนก็โพสรูปใบรายื่อว่าตัวเองติด ย้ำว่าทุกคนจิงๆ ยกเว้นเรา มันเปนอารมที่เเบบเสียใจมาก น้อยใจตัวเอง ทำให้คนรอบข้างผิดหลัง เเต่เราไม่ได้อิจฉาเพื่อนเราเลยน่ะจิงๆ ก้ดีใจที่พวกมันติกัน เเต่ตอนนี้เราโคตรสับสนกะตัวเองเลยว่าจะทำไงดี เรียนที่อังกิดก้ไม่จบ กลับมาก่อน สอบที่ไหนก้ไม่ติด เราคิดว่าเราจะติดเพราะไปเรียนถึงเมืองนอก เเต่สุดท้ายก้ไม่ เพื่อนเราคนนึงมันบอกว่า '' ไปเรียนถึงเมืองนอกไม่โง่จัง ไม่เหนติดไรเลย '' ฟังเเค่นี้มันเจ็บจี๊ดๆมากๆ มีเเต่คนดูถูก อยากจะขอกำลังใจจากเพื่อนๆจิงวา่าจะทำไงดี เเละเตือนหลายๆคนว่าก่อนทำอะไรควรคิดให้รอบคอบก่อน วางแผนให้ดีๆ ไม่งั้นจะเป็นแบบเรา
สอบไม่ติดไหนเลย เครียดมาก