สวัสดีครับ ชาวพันทิป ทุกท่าน
เรื่องราวต่อไปนี้ที่ผมจะเล่าให้ฟัง เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับชีวิตของผม
เริ่มเลยนะครับ ผมเป็นผู้ชายธรรมดาๆคนนึงที่ พื้นฐานชีวิตไม่ได้สวยหรูนัก ดิ้นรนต่อสู้มาตั้งแต่เด็ก ลำบากหาเงินเรียนไป จนจบ อาชีวะ พอเริ่มเข้ามหาลัย ผมก็เริ่มมีความรัก (โดยความรักของผมแต่ละครั้งนั้น ผมไม่เคยจีบผู้หญิงทั่วไปเลย ส่วนมากก็จีบเพื่อนมาเป็นแฟนทั้งนั้นแหละ) ผมก็ได้ไปเจอเพื่อนเก่าตั้งแต่สมัยเรียนอาชีวะมาด้วยกัน เล่นวิ่งไล่เตะกันประจำ มาในวันนี้ผมก็ได้จีบเธอมาเป็นแฟน นิสัยส่วนตัวของเราสองคนจะออกห่ามๆ ไม่ค่อยมีอารมณ์หวานใส่กันซักเท่าไหร่ เราคบกันมาได้ซักประมาณปีครึ่ง แฟนผมก็เกิดท้องขึ้นมา ซึ่งผมรับผิดชอบด้วยลูกผู้ชาย และก็ไม่ได้คิดว่าจะเอาออกเลย ส่วนทางบ้านของแฟนก็ไม่ได้ว่าอะไรผมมากนัก เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา ทางบ้านเค้าจะรู้ว่าผมไม่ได้เป็นคนเกเร ทำมาหากินสุจริต ทางบ้านของแฟน ก็จัดงานแต่งงานให้เสร็จสรรพทุกอย่าง และทางแม่ของแฟนก็อยากให้ผมและแฟนไปอยู่กับเค้าที่ต่างจังหวัด มาถึงตรงนี้ ผมก็ยินดีที่จะไปไม่ขัดขืนอะไร เพราะส่วนนึง เราเป็นคนผิด ก็ไม่อยากจะไปดื้อกับผู้ใหญ่ หลังจากที่แต่งงานเสร็จหนึ่งวัน ผมก็เดินทางไปอยู่ที่ต่างจังหวัดในทันที อารมณ์ในตอนนั้น หดหู่ เศร้าที่จะต้องไปอยู่ต่างจังหวัด แต่ก็ยังมีความรู้สึกดีดี ที่จะได้ไปเริ่มสังคมใหม่ๆ ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ เพราะชีวิตที่ผ่านมา ผ่านมรสุมมามากมาย
ผมขอข้ามในส่วนของรายละเอียดไปนะครับ แต่โดยรวมแล้วก็ มีทั้งสุขและทุกข์ ปนเปกันไป โดยผมทุกอย่างตั้งอยู่บนความรักที่มีให้ต่อกัน
หลังจากที่ ลูกผมเกิด ผมได้มีโอกาสอยู่กับลูกแค่หกเดือน เพราะ แฟนผมจะต้องกลับมาอยู่กรุงเทพ กลับมาดูแลคนป่วยที่บ้าน เหลือ ผมกับแม่ยายอยู่กันสองคน แต่ปีนึงผมจะได้กลับมากรุงเทพ ประมาณครั้งหรือสองครั้ง ตามแต่วันหยุดที่ลาได้ ตลอดเวลา ผมไม่เคยนอกใจแฟนผมเลย อาจจะมีแซวคนนั้นที่คนโน้นที อาจจะเป็นเพราะผมเป็นคนนิสัยชอบพูดคุย ขี้เล่น แต่ก็ไม่เคยนอกใจ(เอาจริงๆแล้ว ผมจีบผู้หญิงไม่เป็น) วันเวลาผ่านไปสามปี แม่ยายผมก็อยากให้ผมกลับมาอยู่กรุงเทพ เพื่อกลับมาอยู่กันเป็นครอบครัว ผมคิดถึงแฟนผมและลูกมาก สุดท้ายผมก็ได้กลับมาอยู่กรุงเทพเหมือนเดิม (แม่ยายผม ดีกับผมมาก ผมอธิบายไม่ถูกเลยความดีที่แกมีให้กับผม มันเท่าไหนหรือเท่าไหร่ แกไม่เคยโกรธหรือรังเกียจผมเลย ถึงแม้ว่าผมจะจน)
หลังจากที่ผมกลับมาอยู่กรุงเทพ ก็ได้มาเปิดร้านขายอาหารตามสั่ง โดยทุนส่วนนึงมาจากแม่ยายและอีกส่วนมาจากแม่ของผม ผมและแฟนก็ช่วยกันทำ ในตอนนั้น อายุ ผมและแฟนก็ประมาณ 23-24 รุ่นเดียวกัน แฟนผมเค้าเป็นคนทำอะไรไม่ค่อยได้นาน เค้าจึงแยก สวัสดีครับ ชาวพันทิป ทุกท่าน
เรื่องราวต่อไปนี้ที่ผมจะเล่าให้ฟัง เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับชีวิตของผม
หลังจากที่ผมกลับมาอยู่กรุงเทพ ก็ได้มาเปิดร้านขายอาหารตามสั่ง โดยทุนส่วนนึงมาจากแม่ยายและอีกส่วนมาจากแม่ของผม ผมและแฟนก็ช่วยกันทำ ร้านอาหารที่ผมเปิด เป็นไปได้สวย ขายดีมาก ดีจนไม่มีเวลากินข้าวเลย ในตอนนั้น อายุ ผมและแฟนก็ประมาณ 23-24 รุ่นเดียวกัน แฟนผมเค้าเป็นคนทำอะไรไม่ค่อยได้นานประมาณ 6-7 เดือน เค้าจึงแยกออกไปทำงานของป้าเค้า ส่วนตัวผมก็ทำต่อไปเรื่อยๆ จนกระทั่งวันนึง ผมเริ่มรู้สึกว่าอยากทำงานออฟฟิศ ผมรู้สึกว่า ไฟในการทำงานของผมมันมีมากมายเหลือเกิน อาจจะเป็นเพราะ ที่ผ่านมา ผมเคยแต่ทำงาน พอมาทำตรงนี้ อาจจะไม่ชอบ ผมเลยยกร้านทั้งหมดให้แม่ทำกับน้าต่อไป แล้วผมก็ออกไปหางานทำ และนี่คือจุดเริ่มต้น.......
ผมได้งานแห่งนึงเป็นงานเกี่ยวกับ สินเชื่อส่วนบุคคล ตำแหน่งก็คือ หาลูกค้า พบปะลูกค้า เรื่อยเปื่อย ตัวผมเอง ประจำอยู่สาขา ไม่ได้อยู่ที่ สนญ นานๆครั้งหรือมีประชุมครั้งนึง ก็จะได้เข้าไปที่ สนญ และในวันนั้นเอง ผมได้เจอกับผู้หญิงคนนึง เธอ ทำงานที่ สนญ ผมเกิดความรู้สึกอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ผมเริ่มทำความรู้จักกับเธอคนนั้น อย่างผิวเผิน แค่รู้จัก ว่าชื่ออะไร อยู่ฝ่ายไหน โดยผ่าน วอทแอพ โดยในทุกๆครั้งที่ผมไป สนญ ผมจะพยายามเดินผ่านเธอ เหมือนกับว่าแค่รู้ส฿กอยากเห็นหน้าก็เท่านั้น อ่อ ลืมบอกไป เธออายุเยอะกว่าผม หลายปี หลังจากนั้น เวลาผ่านไปหลายเดือน ผมไม่ได้สนใจอะไรมากมาย ไม่ได้ไปตามจีบหรืออะไร แต่ก็รู้สึกปลื้มปริ่ม อยู่ไกลๆ ความสัมพันธ์ ของผมกํบแฟนในตอนนั้น ก็ ดีบ้างไม่ดีบ้างแต่ โดยรวม ก็ถือว่ายังโอเคอยู่ ในช่วงนึง งานที่ผมทำมันต้องไปประสานกับเธอคนนั้น มันทำให้ผมได้ยิ่งใกล้ชิดเธอมากขึ้น จากความรู้สึกปลื้มปริ่ม กลับกลายเป็นความชอบแล้ว
เมื่อวันและเวลาผ่านไป หลายๆคนที่ทำงานของผมก็เริ่มรู้ว่าผมแอบชอบ ผู้หญิงคนนี้ มากกขึ้นเรื่อยๆ จากไกลๆเริ่มขยับเข้าไปใกล้ขึ้น จนเริ่มที่จะโทรคุยกันในช่วงดึกๆ มากขึ้น มากขึ้นๆเรื่อยๆ ตอนนั้นผมจะcapture รูปโปรไฟล์ของผู้หญิงคนนี้ไว้เกือบทุกรูปเลยครับ เสร็จแล้วก็จะใช้โปรแกรมล๊อคในโทรศัพท์ เผื่อว่าแฟนผมเค้าจะเช๊คโทรศัพท์(โดยปกติแล้วแฟนผมเค้าจะไม่ค่อยมายุ่งเรื่องโทรศัพท์ของผมเลย) ผมทำงาน จ-ส ซึ่งวันเสาร์จะเป็นวันที่เลิกงานเร็วมาก คือเร็วกว่าเวลาปกติ หลังจากที่เริ่มคุยกับผู้หญิงคนนี้มากกขึ้น ก็เริ่มชวนกันเที่ยวแล้วครับ ผมเริ่มที่จะกลับบ้านดึกมากในวันเสาร์ หรือบางทีไม่กลับเลย โดยโกหกแฟนว่า ทำงาน งานยุ่ง ไปกินข้าวกับลูกค้าบ้าง โน่นนี่นั่น แฟนผมเค้าก็เริ่มสงสัยแต่เป็นช่วงที่เริ่มระแคะระคาย แต่ก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น
จนวันนั้นเกิดขึ้น วันนั้นผมจำได้ว่า ผมสามารถยอดใหญ่ได้ ซึ่งผมรู้สึกดีใจมาก ผู้หญิงคนนั้นเค้าก็รู้ว่าผมดีใจ เค้าเลยชวนผมไปกินข้าวและก็ดื่มกันต่อ และเลยเถิดไปจบกันบนเตียง นั่นเป็นครั้งแรก และในเมื่อมันมีครั้งแรกแล้ว ครั้งที่ 2 3 4 มันก็คงไม่ใช่เรื่องยาก เรื่องมันก็ดำเนินมาถึงในวันที่ แฟนผมจับได้ว่าผมแอบคุยกับผู้หญิงคนอื่น โดยแฟนผมเค้าก็ยังให้อภัยโดยการ ให้เลิกยุ่งกันซะตอนนี้ เค้าจะยังไม่บอก แม่ผม และแม่เค้า แต่ผมก็ยังไม่หยุด แต่แค่เบาลงบ้าง ระวังตัวมากขึ้น ซึ่งความรู้สึกของผมกับผู้หญิงคนนั้น ผมตกอยู่ในอาการของคนหลงไปแล้ว(ซึ่งเพื่อนหลายๆคนบอกผมอย่างนั้น)มันเลยทำให้ผม กลับตัวก็ไม่ได้ ให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง
และในวันที่แตกหักมาถึง ผู้หญิงคนนั้น ยื่นข้อเสนอมาให้ผมคือ ให้ผมเลือกว่าจะเลือกใคร ถ้าผมไม่เลือก เค้าจะเลือกให้ โอ่ยซึ่งตอนนั้น ผมนิ งง มาก เพราะไม่เคยตกอยู่ใน สภาวะแบบนี้
คุณที่อ่านมาถึงบรรทัดนี้ คุณคิดว่าผมจะเลือกใคร?
เดี๋ยวมาต่อนะครับ อีกยาว ไปทำงานก่อนเดี๋ยวมาต่อ เรื่องนี้อีกยาว
เขาที่เพิ่งเจอกับเธอที่มาก่อน
เรื่องราวต่อไปนี้ที่ผมจะเล่าให้ฟัง เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับชีวิตของผม
เริ่มเลยนะครับ ผมเป็นผู้ชายธรรมดาๆคนนึงที่ พื้นฐานชีวิตไม่ได้สวยหรูนัก ดิ้นรนต่อสู้มาตั้งแต่เด็ก ลำบากหาเงินเรียนไป จนจบ อาชีวะ พอเริ่มเข้ามหาลัย ผมก็เริ่มมีความรัก (โดยความรักของผมแต่ละครั้งนั้น ผมไม่เคยจีบผู้หญิงทั่วไปเลย ส่วนมากก็จีบเพื่อนมาเป็นแฟนทั้งนั้นแหละ) ผมก็ได้ไปเจอเพื่อนเก่าตั้งแต่สมัยเรียนอาชีวะมาด้วยกัน เล่นวิ่งไล่เตะกันประจำ มาในวันนี้ผมก็ได้จีบเธอมาเป็นแฟน นิสัยส่วนตัวของเราสองคนจะออกห่ามๆ ไม่ค่อยมีอารมณ์หวานใส่กันซักเท่าไหร่ เราคบกันมาได้ซักประมาณปีครึ่ง แฟนผมก็เกิดท้องขึ้นมา ซึ่งผมรับผิดชอบด้วยลูกผู้ชาย และก็ไม่ได้คิดว่าจะเอาออกเลย ส่วนทางบ้านของแฟนก็ไม่ได้ว่าอะไรผมมากนัก เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา ทางบ้านเค้าจะรู้ว่าผมไม่ได้เป็นคนเกเร ทำมาหากินสุจริต ทางบ้านของแฟน ก็จัดงานแต่งงานให้เสร็จสรรพทุกอย่าง และทางแม่ของแฟนก็อยากให้ผมและแฟนไปอยู่กับเค้าที่ต่างจังหวัด มาถึงตรงนี้ ผมก็ยินดีที่จะไปไม่ขัดขืนอะไร เพราะส่วนนึง เราเป็นคนผิด ก็ไม่อยากจะไปดื้อกับผู้ใหญ่ หลังจากที่แต่งงานเสร็จหนึ่งวัน ผมก็เดินทางไปอยู่ที่ต่างจังหวัดในทันที อารมณ์ในตอนนั้น หดหู่ เศร้าที่จะต้องไปอยู่ต่างจังหวัด แต่ก็ยังมีความรู้สึกดีดี ที่จะได้ไปเริ่มสังคมใหม่ๆ ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ เพราะชีวิตที่ผ่านมา ผ่านมรสุมมามากมาย
ผมขอข้ามในส่วนของรายละเอียดไปนะครับ แต่โดยรวมแล้วก็ มีทั้งสุขและทุกข์ ปนเปกันไป โดยผมทุกอย่างตั้งอยู่บนความรักที่มีให้ต่อกัน
หลังจากที่ ลูกผมเกิด ผมได้มีโอกาสอยู่กับลูกแค่หกเดือน เพราะ แฟนผมจะต้องกลับมาอยู่กรุงเทพ กลับมาดูแลคนป่วยที่บ้าน เหลือ ผมกับแม่ยายอยู่กันสองคน แต่ปีนึงผมจะได้กลับมากรุงเทพ ประมาณครั้งหรือสองครั้ง ตามแต่วันหยุดที่ลาได้ ตลอดเวลา ผมไม่เคยนอกใจแฟนผมเลย อาจจะมีแซวคนนั้นที่คนโน้นที อาจจะเป็นเพราะผมเป็นคนนิสัยชอบพูดคุย ขี้เล่น แต่ก็ไม่เคยนอกใจ(เอาจริงๆแล้ว ผมจีบผู้หญิงไม่เป็น) วันเวลาผ่านไปสามปี แม่ยายผมก็อยากให้ผมกลับมาอยู่กรุงเทพ เพื่อกลับมาอยู่กันเป็นครอบครัว ผมคิดถึงแฟนผมและลูกมาก สุดท้ายผมก็ได้กลับมาอยู่กรุงเทพเหมือนเดิม (แม่ยายผม ดีกับผมมาก ผมอธิบายไม่ถูกเลยความดีที่แกมีให้กับผม มันเท่าไหนหรือเท่าไหร่ แกไม่เคยโกรธหรือรังเกียจผมเลย ถึงแม้ว่าผมจะจน)
หลังจากที่ผมกลับมาอยู่กรุงเทพ ก็ได้มาเปิดร้านขายอาหารตามสั่ง โดยทุนส่วนนึงมาจากแม่ยายและอีกส่วนมาจากแม่ของผม ผมและแฟนก็ช่วยกันทำ ในตอนนั้น อายุ ผมและแฟนก็ประมาณ 23-24 รุ่นเดียวกัน แฟนผมเค้าเป็นคนทำอะไรไม่ค่อยได้นาน เค้าจึงแยก สวัสดีครับ ชาวพันทิป ทุกท่าน
เรื่องราวต่อไปนี้ที่ผมจะเล่าให้ฟัง เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับชีวิตของผม
หลังจากที่ผมกลับมาอยู่กรุงเทพ ก็ได้มาเปิดร้านขายอาหารตามสั่ง โดยทุนส่วนนึงมาจากแม่ยายและอีกส่วนมาจากแม่ของผม ผมและแฟนก็ช่วยกันทำ ร้านอาหารที่ผมเปิด เป็นไปได้สวย ขายดีมาก ดีจนไม่มีเวลากินข้าวเลย ในตอนนั้น อายุ ผมและแฟนก็ประมาณ 23-24 รุ่นเดียวกัน แฟนผมเค้าเป็นคนทำอะไรไม่ค่อยได้นานประมาณ 6-7 เดือน เค้าจึงแยกออกไปทำงานของป้าเค้า ส่วนตัวผมก็ทำต่อไปเรื่อยๆ จนกระทั่งวันนึง ผมเริ่มรู้สึกว่าอยากทำงานออฟฟิศ ผมรู้สึกว่า ไฟในการทำงานของผมมันมีมากมายเหลือเกิน อาจจะเป็นเพราะ ที่ผ่านมา ผมเคยแต่ทำงาน พอมาทำตรงนี้ อาจจะไม่ชอบ ผมเลยยกร้านทั้งหมดให้แม่ทำกับน้าต่อไป แล้วผมก็ออกไปหางานทำ และนี่คือจุดเริ่มต้น.......
ผมได้งานแห่งนึงเป็นงานเกี่ยวกับ สินเชื่อส่วนบุคคล ตำแหน่งก็คือ หาลูกค้า พบปะลูกค้า เรื่อยเปื่อย ตัวผมเอง ประจำอยู่สาขา ไม่ได้อยู่ที่ สนญ นานๆครั้งหรือมีประชุมครั้งนึง ก็จะได้เข้าไปที่ สนญ และในวันนั้นเอง ผมได้เจอกับผู้หญิงคนนึง เธอ ทำงานที่ สนญ ผมเกิดความรู้สึกอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ผมเริ่มทำความรู้จักกับเธอคนนั้น อย่างผิวเผิน แค่รู้จัก ว่าชื่ออะไร อยู่ฝ่ายไหน โดยผ่าน วอทแอพ โดยในทุกๆครั้งที่ผมไป สนญ ผมจะพยายามเดินผ่านเธอ เหมือนกับว่าแค่รู้ส฿กอยากเห็นหน้าก็เท่านั้น อ่อ ลืมบอกไป เธออายุเยอะกว่าผม หลายปี หลังจากนั้น เวลาผ่านไปหลายเดือน ผมไม่ได้สนใจอะไรมากมาย ไม่ได้ไปตามจีบหรืออะไร แต่ก็รู้สึกปลื้มปริ่ม อยู่ไกลๆ ความสัมพันธ์ ของผมกํบแฟนในตอนนั้น ก็ ดีบ้างไม่ดีบ้างแต่ โดยรวม ก็ถือว่ายังโอเคอยู่ ในช่วงนึง งานที่ผมทำมันต้องไปประสานกับเธอคนนั้น มันทำให้ผมได้ยิ่งใกล้ชิดเธอมากขึ้น จากความรู้สึกปลื้มปริ่ม กลับกลายเป็นความชอบแล้ว
เมื่อวันและเวลาผ่านไป หลายๆคนที่ทำงานของผมก็เริ่มรู้ว่าผมแอบชอบ ผู้หญิงคนนี้ มากกขึ้นเรื่อยๆ จากไกลๆเริ่มขยับเข้าไปใกล้ขึ้น จนเริ่มที่จะโทรคุยกันในช่วงดึกๆ มากขึ้น มากขึ้นๆเรื่อยๆ ตอนนั้นผมจะcapture รูปโปรไฟล์ของผู้หญิงคนนี้ไว้เกือบทุกรูปเลยครับ เสร็จแล้วก็จะใช้โปรแกรมล๊อคในโทรศัพท์ เผื่อว่าแฟนผมเค้าจะเช๊คโทรศัพท์(โดยปกติแล้วแฟนผมเค้าจะไม่ค่อยมายุ่งเรื่องโทรศัพท์ของผมเลย) ผมทำงาน จ-ส ซึ่งวันเสาร์จะเป็นวันที่เลิกงานเร็วมาก คือเร็วกว่าเวลาปกติ หลังจากที่เริ่มคุยกับผู้หญิงคนนี้มากกขึ้น ก็เริ่มชวนกันเที่ยวแล้วครับ ผมเริ่มที่จะกลับบ้านดึกมากในวันเสาร์ หรือบางทีไม่กลับเลย โดยโกหกแฟนว่า ทำงาน งานยุ่ง ไปกินข้าวกับลูกค้าบ้าง โน่นนี่นั่น แฟนผมเค้าก็เริ่มสงสัยแต่เป็นช่วงที่เริ่มระแคะระคาย แต่ก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น
จนวันนั้นเกิดขึ้น วันนั้นผมจำได้ว่า ผมสามารถยอดใหญ่ได้ ซึ่งผมรู้สึกดีใจมาก ผู้หญิงคนนั้นเค้าก็รู้ว่าผมดีใจ เค้าเลยชวนผมไปกินข้าวและก็ดื่มกันต่อ และเลยเถิดไปจบกันบนเตียง นั่นเป็นครั้งแรก และในเมื่อมันมีครั้งแรกแล้ว ครั้งที่ 2 3 4 มันก็คงไม่ใช่เรื่องยาก เรื่องมันก็ดำเนินมาถึงในวันที่ แฟนผมจับได้ว่าผมแอบคุยกับผู้หญิงคนอื่น โดยแฟนผมเค้าก็ยังให้อภัยโดยการ ให้เลิกยุ่งกันซะตอนนี้ เค้าจะยังไม่บอก แม่ผม และแม่เค้า แต่ผมก็ยังไม่หยุด แต่แค่เบาลงบ้าง ระวังตัวมากขึ้น ซึ่งความรู้สึกของผมกับผู้หญิงคนนั้น ผมตกอยู่ในอาการของคนหลงไปแล้ว(ซึ่งเพื่อนหลายๆคนบอกผมอย่างนั้น)มันเลยทำให้ผม กลับตัวก็ไม่ได้ ให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง
และในวันที่แตกหักมาถึง ผู้หญิงคนนั้น ยื่นข้อเสนอมาให้ผมคือ ให้ผมเลือกว่าจะเลือกใคร ถ้าผมไม่เลือก เค้าจะเลือกให้ โอ่ยซึ่งตอนนั้น ผมนิ งง มาก เพราะไม่เคยตกอยู่ใน สภาวะแบบนี้
คุณที่อ่านมาถึงบรรทัดนี้ คุณคิดว่าผมจะเลือกใคร?
เดี๋ยวมาต่อนะครับ อีกยาว ไปทำงานก่อนเดี๋ยวมาต่อ เรื่องนี้อีกยาว