สามก๊กฉบับคำกลอน

ขบวนที่ ๒

บทที่ ๘ โชคของเล่าปี่ (๓)

๒๗๒จิวยี่สั่งทหารซุ่มล้อมวัด
ถ้ารู้ชัดว่าสาวไม่ชอบ เล่าปี่
ให้จับตัวขังไว้ก่อนพิธี
เป็นตัวประกันนี้แลกกับเมือง
จูล่ง ไม่กลัวใครอยู่ใกล้นาย
จะรักษาหน้าที่ไว้ให้ลือเลื่อง
ฝ่าทัพหมื่นมาไม่ระคายเคือง
งอก๊กไท่ รู้เรื่องยิ่งนิยม

๒๗๓.ฝ่ายเจ้าสาวให้สัญญาณว่าไม่ปัด
ง่อก๊กไท่ จึงจัดเลี้ยงให้สม
ได้ลูกเขยพระเจ้าอาน่าชื่นชม
เล่าปี่ ผสมเรื่องร้ายกลายเป็นดี
ครั้นส่งตัวเจ้าบ่าวไปเข้าหอ
ต่างรั้งรอแต่ไม่บิดไม่เบือนหนี
ทั้งสองฝ่ายครองรักด้วยภักดี
จนเวลาผ่านขวบปี เล่าปี่ หลง

๒๗๔.ซุนกวน นั้นปรนเปรอไม่มีขาด
จน เล่าปี่ ลืมญาติพี่น้องส่ง
ติดสุรานารีเลิกพะวง
บ้านเมืองคงอยู่กันได้ไม่มีห่วง
จูล่ง อึดอัดใจสุดจะกล่าว
จึงแจ้งข่าวจากเกงจิ๋วมีศึกหน่วง
จาก ขงเบ้ง ส่งมาให้ล่อลวง
หลุดจากบ่วงเสน่หาจนตามัว

๒๗๕.เล่าปี่ จึงได้คิดผิดไปแล้ว
บอกฮูหยินน้องแก้วพี่นี้ชั่ว
ถึงปีใหม่ไม่ไปไหว้พ่อแม่ตัว
ขอให้ผัวไปทำตามประเพณี
ซุนฮูหยิน ขอติดตามไปด้วย
แล้วก็ช่วยบอกลามารดานี่
จูล่ง นำรถพาไปทันที
ขงเบ้ง เอาเรือรี่มาคอยรับ