ใครมีทางแก้สำหรับคนที่มีเนื้อคู่ตกสมบัติเข็ญใจบ้างครับ?

เรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่า....ผมได้คบหากับผู้หญิงคนหนึ่ง  เราทั้งคู่เรียนมาด้วยกัน เธอน่ารักและเป็นที่หมายปองของคนเกือบทั้งโรงเรียน  แต่ก็เป็นผมที่ได้หัวใจเธอมาครอบครอบ เรารักกันดีเป็นที่อิจฉาของเพื่อนๆ ความหวานจาก ม. ปลาย จนจบมหาวิทยาลัย  สตอรี่เรื่องนี้พูดทั้งปีก็ไม่จบครับ.... จนผมพาเธอไปบ้านบอกกับแม่ว่าเราจะแต่งงานกัน แม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรสอบถามข้อมูลนู่นนั่นนี่ต่างๆนาๆ ผมก็เล่าเรื่องให้แม่ฟัง...เล่าไปแม่ก็ยิ้มไปหัวเราะไป  นานแค่ไหนไม่อาจรู้ได้ แต่ผมจำได้แค่ว่านี่เป็นครั้งเดียวที่แม่ฟังผมพูดได้นานมากๆ...ระหว่างนั้นมันก็ดึกมากแล้วแม่ขอวันเดือนปีเกิดของเธอไป ผมจดให้แม่ แม่รับไว้แล้วก็บอกให้ผมไปนอนพัก หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงแม่ไหว้พระสวดมนต์จนหลับไป ... ตื่นเช้ามาผมก็ทำกิจกรรมตามประสาผม สักพักแม่ก็เรียกผมมาคุย ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด แม่ถามผมว่าคิดดีแล้วหรือจะแต่งงาน...??? ผมไม่ได้เอะใจกับคำถามของแม่เลยสักนิด... ผมตอบแม่ไปว่า แน่นอน เราคบหากันมานานแล้ว คนนี้ผมมั่นใจ  แม่นิ่งและเงียบไปสักพัก แล้วแม่ก็บอกว่า แม่มีอะไรจะเล่าให้ฟัง.... แม่บอกว่าแม่ดูวันเดือนปีเกิดของผมกับแฟนให้แล้ว ผมกับเขาไม่ใช่เนื้อคู่กัน...ถ้าไม่ใช่เนื้อคู่กันผมไม่คบกับเขานานขนาดนี้หรอกแม่....ผมโต้แย้งแม่ทันที แม่บอกว่าแค่พูดให้ฟัง แล้วนอกจากจะไม่ใช่เนื้อคู่กันถ้าอยู่ด้วยกันไปก็จะตกสมบัติเข็ญใจ .... สมบัติเข็ญใจคืออะไรครับแม่... แม่บอกว่าแม่อธิบายไม่ถูกแต่มันจะทรมารมาก... ผมบอกแม่ว่าผมไม่เชื่อเรื่องพวกนี้หรอก ถ้าเรารักกันแล้วตั้งใจช่วยกันทำมาหากิน มันจะไมีรวยหรือมันจะอยู่ด้วยกันไม่ได้ก็ให้มันรู้กันไป ด้วยเหตุผลต่างๆนานับประการ.... เราได้แต่งงานกัน และอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข.....

                .....................แต่มันไม่ใช่ตอนจบครับ มันคือจุดเริ่มต้น...........

ผมคบกับแฟนตอนปี 2540 เธอมาเรียนมัธยมปลายที่โรงเรียน เราเรียนห้องเดียวกัน เธอจบมหาวิทยาลัยปี 2548  เธอทำงานได้สามปี เราก็แต่งงานกัน วันแต่งงานแม่อวยพรสารพัดทุกอย่างที่ดีๆให้ แม่บอกว่าแม่สวดมนต์ให้ผมเสมอๆ หลังจากนั้นสองปีเรามีลูกชาย 1 คน น้ำหนักแรกคลอด 3.97 ก.ก เลยทีเดียว จนปัจุบันวันนี้ ปี2558 เราก็ยังอยู่ด้วยกัน เราอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขและทรมารตามคำที่แม่เคยพูดไว้.....พูดแล้วขนลุกเมื่อผมนึกถึงวันนั้น....วันที่แม่คุยกันผม เรื่อง "สมบัติเข็ญใจ เมื่อมองย้อนกลับไปเรื่องสมบัติเข็ญใจจะมาขยี้ใจตลอด ขอออกตัวว่าเราไม่เคยทะเลาะกันทุบตีกันเลยนะครับ เรายังคงพูดจากันไพเราะเหมือนตอนที่เรียนมาเลย ผมใช้คำแทนตัวว่าเขาและเรียกเธอว่าเธอ "ไม่มีคำว่ากู-เหมือนเรียกเพื่อนคนอื่นๆ" แต่เรื่องที่มีเหตุเข้ามาจะเป็นเรื่องเงินครับ เราทำงานกันสองคนรายรับต่อเดือนอยู่ที่ ประมาณ 60,000 บาท... ถึงกระนั้นก็ยังมีเรื่องให้มีค่าใช้จ่ายออกอยู่ตลอดเวลา... ญาติมีเรื่องมั่งมาเอาตังค์ไป ที่บ้านใช้ตัวค์บ้าง หลานมาพักอยู่ด้วย .... ค่าใช้จ่ายทั้งนั้น.... งานกลางวันไม่พอต้องหารายได้เสริม เปิดร้านขายของตอนกลางคืนเพิ่มซะเลย... เหมือนทุกอย่างจะไปได้ด้วยดี ค้าขายฝืดเคือง ตัดสินใจเอาเงินเก็บที่มี รวมกับของที่บ้านเปิดบริษัทค้าขายมันซะเลย เริ่มต้นไปได้ดี ผ่านไปปีกว่าล้มพับไม่เป็นท่า มากับหนี้สินกองใหญ่ ต้องเข้าวังวนมนุษย์เงินเดือนอีกครั้ง รายได้สองคน 70,000 กว่าๆ ไล่ปิดหนี้กองโต จนวันนี้ยังไม่จบสิ้น ผมนั่งคิดคำแม่ขึ้นได้แล้วน้ำตาจะไหล หาทางแก้ใน กูเกิ้ลก็ไม่มี จะมีก็แต่ตำราที่บอกว่าสมพงษ์ไม่สมพงษ์ ยิ่งมานั่งทำตามตำราแล้วยิ่งขนลุก  เราตกนาคคนละตัว เธอหัวฉันหางบ่งบอกว่า เราไม่ใช่เนื้อคู่กัน เราปีระกาด้วยกัน ตกสมบัติเข็ญใจ  แต่เราก็อยู่กันมาได้ถึง18 ปี ครับ


คำถามคือ
1.มันเกี่ยวกันไหมครับกับดวงสมพงษ์เลือกคู่ครองเนี่ยะครับ
2.ถ้ามันเกี่ยวกันมีทางออกหรือทางแก้ไขอย่างไรครับ