ขอคำแนะนำสำหรับเหตุการณ์ความรักแบบนี้หน่อยครับ

มีเรื่องอยากจะระบายครับ ผมไม่ใช่คนดีอะไรมากนักหรอก แต่ผมก็ดันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมผมต้องดีกับเขาคนเดียว
กับคนนี้ผมไม่เคยที่จะคิดร้าย ไม่เคยคิดอะไรซักนิดที่ทำร้ายความรู้สึกเขา
ผมคุยกับเขามาเกือบปี ในระหว่างที่คุยก็มีเลิกคุยไปบ่อยมาก เพราะเขาไม่ได้รู้สึกกับเราแบบคนรักเลยซักนิด
เขาบอกว่าผมเป็นคนดี ใครๆก็อยากให้คบ แต่ระหว่างนั้นเขาก็ไม่เคยเลือกผมซักที
ปกติกับคนอื่น ผมไม่ได้รอมาเป็นปี เจ็บแล้วเจ็บเล่าแบบนี้นะครับ แต่กับเขาผมก็ไม่รู้ทำไม ต้องเป็นแค่เขาคนเดียว
ทั้งที่ผ่านมาก็ไม่เคยเห็นความสำคัญของผมเลย
พอเวลามันผ่านไปๆมาๆ อยู่ๆเขาก็มาขอผมเป็นแฟน ผมก็ตกลงเลยครับ เรื่องอะไรใครจะตอบไม่ รอมาเกือบปี รอจนรู้สึกรักเหมือนเป็นแฟนกันมานานแล้ว
แต่พอได้คบกัน แรกๆมันดี ทุกอย่างมันโอเคหมด เขาใช้คำว่ารักกับผม ผมสุขใจมาก
แต่เหมือนฝันมันต้องสลาย เมื่อเขาเริ่มรู้ตัวว่า ผมไม่ใช่คนแบบที่เขาต้องการ แต่ความรู้สึกผมมันหมดแล้ว มันหมดทั้งหัวใจแล้ว ไม่เคยเผื่อใจไว้เลย
แต่เหมือนว่าเขาก็แคร์ความรู้สึกผม บอกว่า ต้องอยู่กับสิ่งที่เลือกไม่ว่าจะรู้สึกยังไง
ผมเจ็บมากครับ เพราะคิดว่า ที่สำคัญกว่าหัวใจผมมันคือความรู้สึกของคนที่ผมรัก
ระยะเวลาที่คบกันมา เหมือนผมก็ต้องคอยประคองความรักคนเดียวอะครับ แต่ผมก็ยอมนะ เพราะผมรักมาก
ต่อจากนี้ผมควรจะทำยังไงดีครับ ผมทั้งรัก และไม่อยากให้เขาไป แต่ก็เหมือนจะฝืนใจเขามาก :'(