เราได้แอบชอบรุ่นพี่ที่โรงเรียนมาเป็นเวลา 3 ปีแล้ว ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเราชอบมากขนาดนี้ได้ยังไง (เรียกว่ารักเลยก็ได้)
ทั้ง ๆ ที่เราไม่เคยคุยกับพี่เขา และพี่เขาก็ไม่รู้จักเรา คือเป็นการแอบชอบที่แอบจริง ๆ อ่ะ พี่เขาไม่รู้ตัวเลย
เพราะเวลาท่ี่เราเดินผ่าน เราก็ทำเฉยเหมือนไม่มีอะไร แต่ในใจนั้นเบิกบานเหลือพรรณนา 55555555555
เพื่อนเราชอบบอกว่า เราทำได้ยังไง ใจแข็งมากเลย ทำตัวว่าไม่รู้สึก ทั้ง ๆ ที่ใจรู้สึก ถ้าเป็นเขาคงทำไม่ได้
เราชอบแอบฝากขนมไปให้ บางครั้งก็เป็นข้าวเช้า เพราะเราคิดว่าพี่เขามาโรงเรียนสายเป็นประจำน่าจะไม่ได้กินอะไรมาเลย
พอวันเกิดพี่เขาเราก็แอบฝากของขวัญวันเกิดไปให้ หรือวันอะไรต่าง ๆ เราก็จะฝากของไปให้
โดยที่เราเปลี่ยนคนฝากไปให้เรื่อย ๆ ไม่ซ้ำกัน แล้วก็ฝากหลาย ๆ ต่ออ่ะ เขาจะได้จำบุคคลิกของเราไม่ได้
และจะได้บอกพี่เขาไม่ถูก 5555555555555 เวลาพี่เขาอัพสเตตัสหรือเปลี่ยนรูปโปรไฟล์เราไม่เคยกดไลค์เลย
เราทำทุกอย่างแบบว่าเราไม่มีตัวตน เราได้แค่แอบมอง และแอบส่อง แต่พอเรามารู้ตัวอีกที เราก็รักพี่เขามากไปแล้วล่ะ
ในคอมเรามีรูปพี่เขาและคลิปหลุด ๆ พี่เขาไว้เยอะเลย แม้จะเป็นรูปที่มีแค่ส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายพี่เขาเราก็มี
ตอนนี้พี่เขาก็จบ ม.6 แล้วเป็นวันสุดท้ายที่เราจะได้เจอพี่เขา คือวันปัจฉิม..เราทำไดอารี่เล่มหนึ่ง(ทำมากนานมากก)
เกี่ยวกับพี่เขาทั้งหมดเลยไม่ว่าจะเป็นของที่เราฝากไปให้ หรือรูปแอบถ่าย แล้วก็เขียนบรรยาย นิดหน่อยใต้ภาพ
มีหลาย ๆ อย่างรวมอยู่ในไดอารี่เล่มนั้นและเราก็พับหัวใจ 100 ดวง พร้อมกับจดหมายบอกความรู้สึกของเรา
(แต่เราก็ไม่ได้บอกว่าเราเป็นใครอยู่ดี ) และของที่เราอยากจะให้พี่เขาเป็นชิ้นสุดท้าย รวมไปถึง..ความรักของเราด้วย
ลงในกล่องใบใหญ่ เราทำทั้งคืนไม่ได้นอนเลย และแน่นอนเราฝากคนอื่นไปให้พี่เขาในวันปัจฉิม ส่วนเราก็แอบมองห่าง ๆ
เราไม่กล้าที่จะเอาไปให้เอง เราได้แต่เดินวนไปวนมาแถว ๆ ที่พี่เขาอยู่ เดินอยู่อย่างนั้นทั้งวัน 555555555555 รู้สึกมีความสุข
แต่กลับบ้านมา ปวดข้อเท้ามากกกก 5555555555 ปีหน้าเราก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไง เราจะแอบมองใคร
เราจะมีกำลังใจไปโรงเรียนมั้ย เราเหมือนหมดสิ้นกำลังใจ ทุกคนคิดว่าจะเป็นไปได้มั้ย ที่เราจะรักพี่เขามากขนาดนี้
ความจริงมีอะไรอีกหลายอย่างมากมาย แต่เราไม่รู้จะเล่ายังไงดี 55555555555
แล้วมีใครที่เคยเป็นแบบเราบ้าง มาแชร์ประสบการณ์หน่อยนะ
จะเป็นไปได้มั้ย ถ้าเราจะรักใครสักคนโดยที่เราไม่เคยคุยกับเขาเลย
ทั้ง ๆ ที่เราไม่เคยคุยกับพี่เขา และพี่เขาก็ไม่รู้จักเรา คือเป็นการแอบชอบที่แอบจริง ๆ อ่ะ พี่เขาไม่รู้ตัวเลย
เพราะเวลาท่ี่เราเดินผ่าน เราก็ทำเฉยเหมือนไม่มีอะไร แต่ในใจนั้นเบิกบานเหลือพรรณนา 55555555555
เพื่อนเราชอบบอกว่า เราทำได้ยังไง ใจแข็งมากเลย ทำตัวว่าไม่รู้สึก ทั้ง ๆ ที่ใจรู้สึก ถ้าเป็นเขาคงทำไม่ได้
เราชอบแอบฝากขนมไปให้ บางครั้งก็เป็นข้าวเช้า เพราะเราคิดว่าพี่เขามาโรงเรียนสายเป็นประจำน่าจะไม่ได้กินอะไรมาเลย
พอวันเกิดพี่เขาเราก็แอบฝากของขวัญวันเกิดไปให้ หรือวันอะไรต่าง ๆ เราก็จะฝากของไปให้
โดยที่เราเปลี่ยนคนฝากไปให้เรื่อย ๆ ไม่ซ้ำกัน แล้วก็ฝากหลาย ๆ ต่ออ่ะ เขาจะได้จำบุคคลิกของเราไม่ได้
และจะได้บอกพี่เขาไม่ถูก 5555555555555 เวลาพี่เขาอัพสเตตัสหรือเปลี่ยนรูปโปรไฟล์เราไม่เคยกดไลค์เลย
เราทำทุกอย่างแบบว่าเราไม่มีตัวตน เราได้แค่แอบมอง และแอบส่อง แต่พอเรามารู้ตัวอีกที เราก็รักพี่เขามากไปแล้วล่ะ
ในคอมเรามีรูปพี่เขาและคลิปหลุด ๆ พี่เขาไว้เยอะเลย แม้จะเป็นรูปที่มีแค่ส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายพี่เขาเราก็มี
ตอนนี้พี่เขาก็จบ ม.6 แล้วเป็นวันสุดท้ายที่เราจะได้เจอพี่เขา คือวันปัจฉิม..เราทำไดอารี่เล่มหนึ่ง(ทำมากนานมากก)
เกี่ยวกับพี่เขาทั้งหมดเลยไม่ว่าจะเป็นของที่เราฝากไปให้ หรือรูปแอบถ่าย แล้วก็เขียนบรรยาย นิดหน่อยใต้ภาพ
มีหลาย ๆ อย่างรวมอยู่ในไดอารี่เล่มนั้นและเราก็พับหัวใจ 100 ดวง พร้อมกับจดหมายบอกความรู้สึกของเรา
(แต่เราก็ไม่ได้บอกว่าเราเป็นใครอยู่ดี ) และของที่เราอยากจะให้พี่เขาเป็นชิ้นสุดท้าย รวมไปถึง..ความรักของเราด้วย
ลงในกล่องใบใหญ่ เราทำทั้งคืนไม่ได้นอนเลย และแน่นอนเราฝากคนอื่นไปให้พี่เขาในวันปัจฉิม ส่วนเราก็แอบมองห่าง ๆ
เราไม่กล้าที่จะเอาไปให้เอง เราได้แต่เดินวนไปวนมาแถว ๆ ที่พี่เขาอยู่ เดินอยู่อย่างนั้นทั้งวัน 555555555555 รู้สึกมีความสุข
แต่กลับบ้านมา ปวดข้อเท้ามากกกก 5555555555 ปีหน้าเราก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไง เราจะแอบมองใคร
เราจะมีกำลังใจไปโรงเรียนมั้ย เราเหมือนหมดสิ้นกำลังใจ ทุกคนคิดว่าจะเป็นไปได้มั้ย ที่เราจะรักพี่เขามากขนาดนี้
ความจริงมีอะไรอีกหลายอย่างมากมาย แต่เราไม่รู้จะเล่ายังไงดี 55555555555
แล้วมีใครที่เคยเป็นแบบเราบ้าง มาแชร์ประสบการณ์หน่อยนะ