เวลาที่ผม ทำการบ้านและไม่เข้าใจจริงๆ ผมจึงต้องไปถามพี่สาวเพราะคุณแม่ไม่ค่อยว่างผมเลยไม่อยากกวน พอถามทีไรพี่สาวผมก็ไม่ตอบ พี่สาวติดโทรศัพท์มาก คุยกับเพื่อนทั้งวัน ข้าวก็แทบไม่กิน มากินตอนกลางคืน นอนตอนเช้า พี่สาวผมเค้ารำคาญผมตลอด ไม่ว่าผมจะทำอะไรก็ตาม แค่เรียกนิดหน่อยเค้าก็โวยวายใส่ การบ้านก็ยากแล้วก้ไม่มีใครสอน คนในบ้านก็ไม่เข้าใจ การศึกษาก้าวหน้าไปไกลมาก พ่อแม่อธิบายไม่ได้ เลยต้องถามพี่ แต่พี่เค้าไม่ช่วยสอนผมเลย รู้สึกแย่มาก ทุกอย่างๆก็ให้ผมทำหมด ไม่ว่าจะ ล้างจาน กวาดบ้านเก็บข้าวของ บ้านผมอยู่ชั้น4 แต่พวกอาหารอยู่ชั้นล่าง ผมก็ต้องยกขึ้นมาให้ เอาแต่เล่นโทรศัพท์ ติดโซเชียล ชอบแกล้ง มีอะไรก็โทษผมตลอด รู้สึกเศร้าครับ ผมกับพี่ก็แทบจะไม่ได้คุยกันเลย แถมชอบตรผมหนักๆ เจอญาติผู้ใหญ่ผมก็สวัสดีครับ พี่ผมก็ตีเลย บอกว่าพูดให้เพราะๆ ทั้งที่ผมพูดครับแล้ว เวลาปอดประตูพี่ชอบใส่แรง ประตูจะดังมากแล้วผมจะขี้ตกใจเลยเผลอร้องออกมา พี่ผมก็ว่า ตะโกนทำไม ถ้าอยู่ไม่ได้ก็ไปตายซะ ใครให้อยู่ อยู่ไปก็รกโลก เวลาผมถามนู้นนี่ ก็ชอบว่า ไอโง่ เรื่องแค่นี้ก็ทำไม่ได้ เพราะที่ทำไม่ได้ก็คือโครตโง่มำี่เค้าเกลียดผม รำคาญผมใช่มั้ยครับ เป็นมาหลายปีแล้ว