...ขอเปิดอีกกระทู้นึงน๊ๅ..ก่อนที่จะเดินทางกลับบ้านที่กรุงเทพ ซึ่งหลังจากนี้คงจะกลับสู่ช่วงเวลาแห่งความยุ่งเหยิง...
...รีวิวนี้เป็นการไปเกาหลีครั้งที่ 3 กับทัวร์ จนหลายคนคิดว่าเป็นหน้าม้าทัวร์ไปแล้ว....จริงๆก็อยากจะลองแบคแพ็คเที่ยวเองนะ แต่ก็เลยวัยที่จะสมบุกสมบันแล้ว เพราะครั้งนึงที่ไปเที่ยวญี่ปุ่น วันที่ฟรีทริป ต้องเดินทางเอง วางแผนเที่ยวเอง กลับมาเหนื่อยมาก ทั้งๆที่ไม่ได้ขนกระเป่าเดินทางไป...ไปกับทัวร์ก็เป็นทางเลือกที่สะดวกดีค่ะสำหรับคนไม่มีเวลาวางแผนการเดินทางแบบฟ้า...
...อีกอย่างทริปนี้คือทริปที่พาคุณพ่อคุณแม่เดินทางไปเที่ยวต่างแดนครั้งแรก ซึ่งก็คงเลือกที่สะดวกและที่พักดี..จะพาพ่อแม่เที่ยวทั้งทีต้องเลือกช่วงเวลาที่เขาจะต้องประทับใจด้วย เลยเลือกช่วงเวลาใบไม้เปลี่ยนสี ซึ่งก็หาข้อมูลอยู่ว่าควรไปปลายเดือนตุลาคมดีหรือต้นเดือนพฤศจิกายนดี ถามเซลที่ขายทัวร์ก็ไม่ได้คำตอบชัดเจนที่ฟันธงได้ว่าช่วงไหนสวย...อ่านรีวิวใน Pantip มาก็หลายกระทู้ บางช่วงก็ตุลาคมสวย ไปต้นพฤจิกายนใบไม้ร่วงหมด บางช่วงปลายตุลาคมยังเปลี่ยนสีไปไม่มาก..เหมือนวัดดวงกับธรรมชาติดู...สรุปเลยได้วันที่ 21-24 ตุลาคม 2557 เพราะเด็กๆยังปิดเทอมกันอยู๋...
...ทริปนี้ไปกับแอร์เอเชีย เอ็กซ์ ซึ่งเพิ่งเปิดตลาดบินตรงสู่อินชอนได้ไม่นาน ราคาเปิดตัวของทัวร์จึงไม่สูงมาก...ที่เลือกเดินทางทริปนี้เพราะการเดินทางเป็นไฟลท์เช้า บินกลางวันซึ่งจะได้ไม่เป็นการทรมานคนแก่มากเกินไปในการที่ต้องหลับบนเครื่องบิน...แม้ใจจริงจะไม่ค่อยชอบการเดินทางไปดอนเมืองเลย เพราะเคยเกือบขึ้นเครื่องไม่ทันเพราะรถติดแต่เช้าตรู่...
...เราต้องไปเช็คอินประมาณ ตี 5 จึงต้องออกเดินทางกันตั้งแต่ตี 3 ฟ้าเอารถไปหนึ่งคันเพื่อสะดวกขนกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ซึ่งไม่สะดวกในการขนขึ้นรถแทกซี่ ส่วนคุณพ่อคุณแม่นั่งแทกซี่ตามไปอีกคัน....แต่วันนี้เราเจออุปสรรคแต่เช้า เพราะไม่สามารถเอารถออกจากบ้านได้เนื่องจากคุณบ้านตรงข้ามจอดรถ 2 คันขวางบ้านเราไว้พอดี
...งานนี้เลยต้องมีการกดกริ่งเรียกกันตอนตี 3 ล่ะนะ พี่เค๊าก็งัวๆเงียๆมาเลื่อนรถให้...
...ขับรถมาบ้านแม่ ขนกระเป๋าที่เหลือขึ้น คุณพ่อคุณแม่ก็เตรียมขึ้นแท็กซี่ไป ซึ่งเป็นแท็กซี่ของคนรู้จัก...เราก็ขับคู่กันไป แต่แล้วก็เหลือบเห็นคันของคุณพ่อเลี้ยวไปอีกทางก็ให้สงสัยว่าเขาจะไปทางไหนในเมื่อทางนั้นไม่ใช่ทางไปดอนเมือง...หรือว่า.......เขาจะไปสุวรรณภูมิกัน!!!...ว๊าย++ แย่แน่ ลองโทรหาพ่อ ..โทรศัพท์ปิดเครื่อง เพราะโทรศัพท์เครื่องนี้เป็นเครื่องรุ่นเก่าที่ถ่ายภาพไม่ชัด พ่อปิดเครื่องทิ้งเอาไว้ที่บ้าน...เอาไงดี จำเบอร์เครื่องสมาร์ทโฟนที่เราซื้อให้ไม่ได้ด้วย...ค้นๆๆๆหาในโทรศัพท์ ไม่แน่ใจว่าเมมไว้ไหม..เบอร์คุณอาแท็กซี่ก็ไม่มี (อยากจะร้องไห้ ณ ตอนนั้นมากๆ...เพราะคันนั้นเขายังไม่รู้ตัวว่าเขาไปผิดทาง ทั้งที่เราย้ำแล้วว่าเราต้องไปขึ้นเครื่องดอนเมือง)...ค้นไปค้นมาโชคดีที่เมมเบอร์คุณพ่ออีกเบอร์ไว้ เลยรีบโทรไปแจ้งว่า เราต้องไปดอนเมืองนะไม่ใช่สุวรรณภูมิ..ตอนที่เขารับสายนั้น เกือบจะถึงสุวรรณภูมิแล้วด้วย...ก็คุณอาแท็กซี่แกบอกว่า ปกติไปส่งคนไปต่างประเทศก็ไปสุวรรณภูมินี่นา เพราะแกไปส่งแม่แกไปอเมริกาที่สุวรรณภูมิประจำ...โธ่!!!นี่มันแอร์เอเชียค่ะ บินต่างประเทศ แต่ไปขึ้นดอนเมือง...
...ไปเช็คอินกันแบบเฉียดฉิว ก็ผ่าน ตม. ออกไปรอเครื่องขึ้นกัน...จริงๆแล้ว ดอนเมืองก็สะดวกดีนะคะ คนน้อยดี..
เครื่องมารอแล้ว ตอนนี้รอเวลาขึ้นเครื่องนั่งชมพระอาทิตย์ขึ้น...แอบคิดในใจคุณพ่อคุณแม่ต้องตื่นเต้นแน่ๆ
[CR] รีวิวเกาหลี..ใบไม้เปลี่ยนสี Autumn in My Heart.. ปลายเดือนตุลาคม 57
...รีวิวนี้เป็นการไปเกาหลีครั้งที่ 3 กับทัวร์ จนหลายคนคิดว่าเป็นหน้าม้าทัวร์ไปแล้ว....จริงๆก็อยากจะลองแบคแพ็คเที่ยวเองนะ แต่ก็เลยวัยที่จะสมบุกสมบันแล้ว เพราะครั้งนึงที่ไปเที่ยวญี่ปุ่น วันที่ฟรีทริป ต้องเดินทางเอง วางแผนเที่ยวเอง กลับมาเหนื่อยมาก ทั้งๆที่ไม่ได้ขนกระเป่าเดินทางไป...ไปกับทัวร์ก็เป็นทางเลือกที่สะดวกดีค่ะสำหรับคนไม่มีเวลาวางแผนการเดินทางแบบฟ้า...
...อีกอย่างทริปนี้คือทริปที่พาคุณพ่อคุณแม่เดินทางไปเที่ยวต่างแดนครั้งแรก ซึ่งก็คงเลือกที่สะดวกและที่พักดี..จะพาพ่อแม่เที่ยวทั้งทีต้องเลือกช่วงเวลาที่เขาจะต้องประทับใจด้วย เลยเลือกช่วงเวลาใบไม้เปลี่ยนสี ซึ่งก็หาข้อมูลอยู่ว่าควรไปปลายเดือนตุลาคมดีหรือต้นเดือนพฤศจิกายนดี ถามเซลที่ขายทัวร์ก็ไม่ได้คำตอบชัดเจนที่ฟันธงได้ว่าช่วงไหนสวย...อ่านรีวิวใน Pantip มาก็หลายกระทู้ บางช่วงก็ตุลาคมสวย ไปต้นพฤจิกายนใบไม้ร่วงหมด บางช่วงปลายตุลาคมยังเปลี่ยนสีไปไม่มาก..เหมือนวัดดวงกับธรรมชาติดู...สรุปเลยได้วันที่ 21-24 ตุลาคม 2557 เพราะเด็กๆยังปิดเทอมกันอยู๋...
...ทริปนี้ไปกับแอร์เอเชีย เอ็กซ์ ซึ่งเพิ่งเปิดตลาดบินตรงสู่อินชอนได้ไม่นาน ราคาเปิดตัวของทัวร์จึงไม่สูงมาก...ที่เลือกเดินทางทริปนี้เพราะการเดินทางเป็นไฟลท์เช้า บินกลางวันซึ่งจะได้ไม่เป็นการทรมานคนแก่มากเกินไปในการที่ต้องหลับบนเครื่องบิน...แม้ใจจริงจะไม่ค่อยชอบการเดินทางไปดอนเมืองเลย เพราะเคยเกือบขึ้นเครื่องไม่ทันเพราะรถติดแต่เช้าตรู่...
...เราต้องไปเช็คอินประมาณ ตี 5 จึงต้องออกเดินทางกันตั้งแต่ตี 3 ฟ้าเอารถไปหนึ่งคันเพื่อสะดวกขนกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ซึ่งไม่สะดวกในการขนขึ้นรถแทกซี่ ส่วนคุณพ่อคุณแม่นั่งแทกซี่ตามไปอีกคัน....แต่วันนี้เราเจออุปสรรคแต่เช้า เพราะไม่สามารถเอารถออกจากบ้านได้เนื่องจากคุณบ้านตรงข้ามจอดรถ 2 คันขวางบ้านเราไว้พอดี
...ขับรถมาบ้านแม่ ขนกระเป๋าที่เหลือขึ้น คุณพ่อคุณแม่ก็เตรียมขึ้นแท็กซี่ไป ซึ่งเป็นแท็กซี่ของคนรู้จัก...เราก็ขับคู่กันไป แต่แล้วก็เหลือบเห็นคันของคุณพ่อเลี้ยวไปอีกทางก็ให้สงสัยว่าเขาจะไปทางไหนในเมื่อทางนั้นไม่ใช่ทางไปดอนเมือง...หรือว่า.......เขาจะไปสุวรรณภูมิกัน!!!...ว๊าย++ แย่แน่ ลองโทรหาพ่อ ..โทรศัพท์ปิดเครื่อง เพราะโทรศัพท์เครื่องนี้เป็นเครื่องรุ่นเก่าที่ถ่ายภาพไม่ชัด พ่อปิดเครื่องทิ้งเอาไว้ที่บ้าน...เอาไงดี จำเบอร์เครื่องสมาร์ทโฟนที่เราซื้อให้ไม่ได้ด้วย...ค้นๆๆๆหาในโทรศัพท์ ไม่แน่ใจว่าเมมไว้ไหม..เบอร์คุณอาแท็กซี่ก็ไม่มี (อยากจะร้องไห้ ณ ตอนนั้นมากๆ...เพราะคันนั้นเขายังไม่รู้ตัวว่าเขาไปผิดทาง ทั้งที่เราย้ำแล้วว่าเราต้องไปขึ้นเครื่องดอนเมือง)...ค้นไปค้นมาโชคดีที่เมมเบอร์คุณพ่ออีกเบอร์ไว้ เลยรีบโทรไปแจ้งว่า เราต้องไปดอนเมืองนะไม่ใช่สุวรรณภูมิ..ตอนที่เขารับสายนั้น เกือบจะถึงสุวรรณภูมิแล้วด้วย...ก็คุณอาแท็กซี่แกบอกว่า ปกติไปส่งคนไปต่างประเทศก็ไปสุวรรณภูมินี่นา เพราะแกไปส่งแม่แกไปอเมริกาที่สุวรรณภูมิประจำ...โธ่!!!นี่มันแอร์เอเชียค่ะ บินต่างประเทศ แต่ไปขึ้นดอนเมือง...
...ไปเช็คอินกันแบบเฉียดฉิว ก็ผ่าน ตม. ออกไปรอเครื่องขึ้นกัน...จริงๆแล้ว ดอนเมืองก็สะดวกดีนะคะ คนน้อยดี..
เครื่องมารอแล้ว ตอนนี้รอเวลาขึ้นเครื่องนั่งชมพระอาทิตย์ขึ้น...แอบคิดในใจคุณพ่อคุณแม่ต้องตื่นเต้นแน่ๆ