คือ บางทีเรากำลังยุ่ง บางทีเพิ่งทะเลาะกับคนในบ้าน บางทีไม่สบายง่วงมากกำลังจะไปนอนอยู่ละ บางทีกำลังกินข้าวอยู่ก็มาเร่งเราบอกให้กินเร็วๆ จะได้ช่วยอุ้ม
เป็นเพื่อนบ้านที่มีลูกเล็กประมาณ 7 เดือน จะชอบพาลูกมาหาเหมือนมาเที่ยวแต่จริงๆ คือ เนียน เอามาให้ช่วยเลี้ยง แล้วตัวก็ไม่ใช่เบาๆ งอแงก็เป็นที่หนึ่ง แถมถ้าเป็นอะไรขึ้นมาเราก็จะพลอยซวยไปด้วยนะเนี่ย วันนึงมาก็บ่อยมาก และนานมาก ย้ำว่านานจริงๆ บางทีครึ่งวัน ทั้งวันก็เคยมาละ จนบางทีคนที่บ้านต้องมาตามกลับไป ไม่เกรงใจกันเลย
คือ เราจะหนีไปเลยจริงๆ ก็ไม่ได้ เพราะเรามีหน้าร้านต้องเฝ้าร้าน บริการลูกค้าไปด้วย เลี้ยงลูกคนอื่นไปด้วย มันใช่เหรอ แค่หน้าร้านก็เหนื่อยจะตายละ งงมากเอาลูกมาทิ้งไว้แล้วไปตาย....ที่ไหนก็ไม่รู้ ทำไมเป็นคนแบบนี้วะ ทุเรศมาก
คือ แรกๆ เราก็ไม่อะไร ช่วยๆ กันไป คิดซะว่าเด็กมันคงไม่อยากอยู่ที่บ้านมันมั้ง มันคงงอแงจะมาเที่ยว แต่เอาเข้าจริงๆ ไม่รู้แม่หรือเด็กกันแน่ที่อยากมา
เบื่ออ่ะ ไม่รู้จะทำไงดี เราเคยเดินหนี ไม่พูด ไม่คุย หนีไปนอนข้างบนเลย ชีก็จะมาโกรธไม่คุยกะเรา อีกวันก็เป็นเหมือนเดิม ไม่ได้มีความสำนึกอะไรเลย
นี่เป็นแบบนี้มาหลายเดือนแล้วนะ ยอมรับว่าเหนื่อยมาก ถึงขั้นต้องทำตัวหลบๆ ซ่อนๆ ถ้าเขามา คนในบ้านเราจะชิงวิ่งหนีขึ้นชั้นบนกันเลยนะ เพราะขี้เกียจเลี้ยง ใครหนีไม่ทันก็ต้องอยู่หน้าร้าน เลี้ยงลูกคนอื่นไปด้วย
ถ้าเรามีลูกเราจะเลี้ยงกันเอง ไม่เอาไปลำบากคนอื่นแบบนี้หรอก กล้ามีก็ต้องกล้าเลี้ยง กล้ารับผิดชอบดิ
ทำไงดีกับเพื่อนบ้านที่ชอบเนียนเอาลูกมาให้เลี้ยง
เป็นเพื่อนบ้านที่มีลูกเล็กประมาณ 7 เดือน จะชอบพาลูกมาหาเหมือนมาเที่ยวแต่จริงๆ คือ เนียน เอามาให้ช่วยเลี้ยง แล้วตัวก็ไม่ใช่เบาๆ งอแงก็เป็นที่หนึ่ง แถมถ้าเป็นอะไรขึ้นมาเราก็จะพลอยซวยไปด้วยนะเนี่ย วันนึงมาก็บ่อยมาก และนานมาก ย้ำว่านานจริงๆ บางทีครึ่งวัน ทั้งวันก็เคยมาละ จนบางทีคนที่บ้านต้องมาตามกลับไป ไม่เกรงใจกันเลย
คือ เราจะหนีไปเลยจริงๆ ก็ไม่ได้ เพราะเรามีหน้าร้านต้องเฝ้าร้าน บริการลูกค้าไปด้วย เลี้ยงลูกคนอื่นไปด้วย มันใช่เหรอ แค่หน้าร้านก็เหนื่อยจะตายละ งงมากเอาลูกมาทิ้งไว้แล้วไปตาย....ที่ไหนก็ไม่รู้ ทำไมเป็นคนแบบนี้วะ ทุเรศมาก
คือ แรกๆ เราก็ไม่อะไร ช่วยๆ กันไป คิดซะว่าเด็กมันคงไม่อยากอยู่ที่บ้านมันมั้ง มันคงงอแงจะมาเที่ยว แต่เอาเข้าจริงๆ ไม่รู้แม่หรือเด็กกันแน่ที่อยากมา
เบื่ออ่ะ ไม่รู้จะทำไงดี เราเคยเดินหนี ไม่พูด ไม่คุย หนีไปนอนข้างบนเลย ชีก็จะมาโกรธไม่คุยกะเรา อีกวันก็เป็นเหมือนเดิม ไม่ได้มีความสำนึกอะไรเลย
นี่เป็นแบบนี้มาหลายเดือนแล้วนะ ยอมรับว่าเหนื่อยมาก ถึงขั้นต้องทำตัวหลบๆ ซ่อนๆ ถ้าเขามา คนในบ้านเราจะชิงวิ่งหนีขึ้นชั้นบนกันเลยนะ เพราะขี้เกียจเลี้ยง ใครหนีไม่ทันก็ต้องอยู่หน้าร้าน เลี้ยงลูกคนอื่นไปด้วย
ถ้าเรามีลูกเราจะเลี้ยงกันเอง ไม่เอาไปลำบากคนอื่นแบบนี้หรอก กล้ามีก็ต้องกล้าเลี้ยง กล้ารับผิดชอบดิ