ปัญกาครอบครัวแก้ไม่หายทำไงดีคะ

ครอบครัวหนู มีพ่อแม่ พี่สาวแล้วก็หนู พ่อกับแม่เป็นคนขยัน พ่อเป็นคนดีมาก ดูแลครอบครัว ทำงาน ทำกับข้าว ซักผ้า แม่ก็เป็นคนดีค่ะ แต่แม่จะอารมณ์ร้อนหงุดหงิดง่าย บางครั้งไม่ค่อยใช้เหตุผลเลยทะเลาะกับพ่อ พ่อหนูยอมแม่ตลอดเลยค่ะ พ่อบอกว่าเห็นแก่หนูแล้วก็พี่สาว แม่ใช้พ่อ แม่ว่า บางครั้งหนูก็อดโมโหไม่ได้ แต่ทำอะไรไม่ได้ค่ะ เพราะเขาเป็นแม่หนู  ทุกครั้งที่พ่อกับแม่ทะเลาะกันหนูก็แอบร้องไห้ทุกครั้ง ยิ่งทะเลาะกันหนักหนูก็ยืนร้องตรงนั้นเลย. ตอนพ่อกับแม่ทะเลาะกันที่ไร แม่จะออกจากบ้านทุกที พ่อเห็นหนูร้องไห้ พ่อก็จะคอยบอกเสมอว่า 'ไม่เป็นไรนะลูก พ่อไม่ทิ้งแม่หรอก'  ทำให้พ่อต้องยอมแม่ตลอดค่ะ เพื่อลูก เพื่ออนาคตของลูก เพราะพวกเขาทั้งคู่ต้องทำงานหนักส่งหนูเรียน ภาระก็มีมากมาย บางครั้งที่ท่านทะเลาะกันเพราะพวกหนู แม่ก็จะว่าพ่อว่า 'ดูแลลูกไม่ดี เข้าข้างมัน มันเลยเป็นแบบนี้ ' พ่อถามหนูว่า 'พ่อเป็นแบบนั้นจริงหรอลูก ' พ่อหนูเป็นคนดีมากค่ะ เขาเป็นแม่บ้านได้ดีมาก ขยัน เก่ง หนูรู้ดีว่าพ่อของหนูเป็นครยังไงซึ่งหนูเป็นคนเดียวที่เคยเห็นน้ำตาของท่า ทำให้หนูเข้าใจความรู้สึกท่านเป็นอย่างดี  หนูตั้งกระทู้นี้เพื่อจะขอคำปรึกษาว่า พ่อหนูคอยบอกตลอดว่า' เพื่อลูกพ่อถึงยังไม่ไปใหน'ทุกครั้งที่ พ่อทะเลาะกับแม่เพราะความอารมณ์ร้อนของแม่ หนูควรนั่งร้องไห้ดูอยู่เฉยๆ หรือ หนูควรต้องให้พ่อยอมแม่แล้วต้องคอยขอโทษแม่ฝ่ายเดียว หรือ หนูควรให้พ่อหยุดทำเพื่อหนูแล้วให้พ่อทำตามใจตัวเอง หรือ ให้แม่ไป แบบทุกครั้งที่แม่ทะเลาะกันแล้วแม่จะไป (พวกเราจะรั้งไว้ตลอด) ซึ่งหนูทำไม่ได้ค่ะ หนูปล่อยให้แม่ไปที่ใหนๆ ลำบากไม่ได้ เราทิ้งเขาไม่ได้ และหนูก็ไม่อยากบังคับจิตใจพ่อแบบนี้ด้วยค่ะ  เพราะทุกคนความอดทนมีขีดจำกัด แต่พ่อของหนูถึงจะเกินขีดจำกัด เขาก็ทำเพื่อหนู หนูรักพ่อกับแม่มากค่ะ แต่หนูทำอะไรไม่ได้เลย