ม.6 | ทริปจบ | ลี้ลับ

กระทู้สนทนา
ช่วงนี้เป็นช่วงที่ปิดเทอม น้องม.6 ก็จบการศึกษาพร้อมเข้ามหาวิทยาลัย พร้อมจะโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่
ก็ตามธรรมเนียมครับ ก็ต้องมีการไปเที่ยวทะเลฉลองกันหน่อย พอดีวันนี้เห็นน้องเอารูปถ่ายลงเฟชบุ๊ค
แล้วเป็นที่ที่เดียวกันกับที่เกิดเรื่องนี้ขึ้นมา .. ภาพเหตุการณ์วันนั้นจึงย้อนกลับเข้ามา
เริ่มกันเลยดีกว่า

**คำพูดใดไม่เหมาะสม เอ่ยถึงใคร สถานที่ใด ต้องขออภัยมา ณ ทีนี้ **


ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เราปิดเทอม ม.6 พวกเราก็คิดกันว่า จะไปเที่ยวที่ไหน แล้วพวกเราก็เลือก ปราณบุรี
ก็มีเพื่อนคนนึงเป็นคนจัดการจัดทริปว่าจะเที่ยวไหนบ้าง พักที่ไหน ชื่อว่า ลูกหิน
(ซึ่งมันก็ยังไม่บอกว่า มันจัดที่ไหนบ้าง แต่เพื่อนๆรู้แค่ว่าจะไปปราณบุรี)
ลูกหินก็จองได้ที่พักที่หนึ่งที่ติดกับทะเลเลย จากนั้นพวกเราก็ชวนเพื่อนๆ ว่าใครจะไปบ้าง ก็ชวนกันไป
มี .. ผม  กุ้ย หิน เต๋า เบส เกด กูล โม หนิม ที่ตกลงกันไว้แน่ๆว่ายังไงก็ต้องจัดสักหนึ่งเมา
พอใกล้ๆ วันจะไปเพื่อนที่ชื่อ ต้นไม้ ก็มาบอกว่า เห้ยไปด้วยดิ
พวกเราก็ไม่ได้อะไร ก็ไปกันเยอะๆสนุกดี

เมื่อถึงวันเดินทาง พวกเราก็มากันพร้อมหน้า ขึ้นรถแต่เช้ามืด ก็ไม่รู้จะทำอะไรกัน ก็เล่าเรื่องพี่กันตามภาษา
เล่าไปเล่ามา ก็มีเรื่องเกี่ยวกับการทักมั่วซั่ว ผมก็ถามต้นไม้ว่า
"เห้ย ถ้าสมมติเราทักมั่วๆ แบบตรงต้นไม้เงี้ยะ ทั้งๆที่เราไม่ได้เห็น แต่เรามโนว่าเราเห็น เราจะเป็นอะไรไหม"
ต้นไม้ก็บอกมาว่า " ถ้าเขาอยู๋ตรงนั้น เขาคิดว่าเห็น เขาก็ตามดิ"
จากนั้นทุกคนก็ปิดม่านรถตู้กันหมดด้วยความกลัวอย่างรวดเร็วพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย
และดูเหมือนว่าเต๋าจะกลัวที่สุด รีบชิ่งหลับไปก่อนตาปี๋ เพื่อนๆก็เอาหูฟังใส่ที่หูฟังเพลงแล้วก็ทะยอยหลับ
แล้วผมก็จำไม่ได้ว่าหลับไปตอนไหน

เมื่อแสงแดดส่องเข้ามาที่ตา พวกเราก็รู้ว่าใกล้จะถึงแล้วที่พัก .. เมื่อนั่งไปสักพัก รถก็ขับมาถึงบ้านพัก
ต้องบอกว่า บ้านพักอยู่ติดทะเลจริงๆ คือเดินแค่ไม่กี่เมตรก็จ๋อมลงน้ำแล้ว
บ้านมีทั้งหมด 3 หลังชื่อ บ้านหาดทราย(สมมติ) บ้านไข่มุก(สมมติ) และ บ้านพิม(สมมติ) ที่พวกเราพัก อยู่ในสุด ชื่อ บ้านพิม(สมมติ)
บ้านข้างหน้าเราก็มีเด็ก น่าจะรุ่นเดียวกันมาพักเหมือนกัน
บ้านมีลักษณะ มี ห้องนอนสองห้องซ้ายขวา มีโถงตรงกลางบ้าน ไว้นอนดูทีวี มีตู้เย็น และห้องน้ำ
หน้าบ้านมี ระเบียง มีที่นั่งหินอ่อน และมีเตาย่างให้ ห้องครัวหน้าบ้าน มีลานหญ้ากว้างๆ ให้สำหรับสังสรรค์
พอพวกเรามาถึง ก็ขนของเข้าไป ผมก็เดินตามเพื่อนเข้าไปในห้องนอนทางซ้ายมือ ผมยังไม่ทันถึงประตู เพื่อนก็เดินสวนออกมาอย่างไว
นั่งที่โถงกลางห้อง รีบเปิดแอร์แล้วนอนบนพื้นหินอ่อน ผมก็เดินตามไป แล้วก็โยนกระเป๋า แล้วก็ออกมา
เพื่อนๆบางส่วนเก็บของห้องทางขวา แล้วก็มานั่งที่โถงกลาง เพื่อนผ่อนคลายจากการเดินทาง

พอหายเหนื่อย ลูกหิน ก็บอกว่า มีโปรแกรมเที่ยวไปเที่ยวกันเถอะ เย็นๆค่อยมาเล่นน้ำทะเล พวกเราก็ตอบตกลง
แลก็ขึ้นไปนั่งบนรถตู้อีกครั้ง แล้วผมก็ถามเพื่อนที่ชื่อต้นไม้ว่า "ทำไมมาได้วะ นึกว่าจะไม่มาซะละ"
มันก็ตอบกลับมาว่า "พญานาคบอกว่า ให้มาหา กูเลยมา" ผมก็งงๆ และก็ได้แต่เงียบไป
ผ่านไปแล้วเต๋า ก็ถามลูกหินว่า "เราจะไปที่ไหนกันวะ?"

ลูกหินก็ตอบกลับมาว่า "วัดพระยานคร" พวกผมก็อือออห่อหมกไป ไม่รู้อ้อกว่าคือที่ไหน มีอะไรดี
แต่ผมนึกในใจ จะไปทำไมวะ จากนั้นรถก็ผ่าน ภูเขาที่สวยงาม น้ำทะเลที่ใสๆเขียวๆ มีต้นไม้แสมๆโขดหิน
จนรถมาจอดที่หน้าวัด

พวกผมก็ลงมากัน เปิดประตูรถตู้ลงมา สิ่งแรกที่ผมเห้นเลยคือ "รูปปั้นพระยานาค" ผมก็คิดในใจ
( เห้ย หรือนี่จะ เป็นที่ที่ต้นไม้บอก อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น ) แต่ผมก็ไม่ได้พูดอะไร
ทางเข้าไป มีสองทาง คือขึ้นเรือซึ่งแพงอยู่ กับ เดินอ้อมเขาไป
พวกเราเลือกเดินอ้อมเขาไป และก็ถึง ถ่ายรูปกันเสร็จสรรพ ก็กลับกันมา

ระหว่างทางกลับก็ แวะไปที่ตลาดในเมือง เตรียมที่จะซื้อเหล้ายา หมู หมึก น้ำแข็ง โซดา ปลา ไปสังสรรค์คืนนี้
เมื่อได้ของตามต้องการพวกเราก็กลับมาที่พัก และหลังจากกลับมาถึงที่พัก ก็เก็บของ
เตรียมไปเล่นทะเล ก็แต่งตัวกันออกไป เล่นทะเลเสร็จก็กลับมา

เตรียมอาหารการกิน เริ่มจากการเปิดเหล้า ป๊อก ริน ชนแก้วแรกกันก่อนเลย ตรงที่ลานหน้าบ้าน
เสียงดังโว้กแหวกโวยวาย(ตามธรรมเนียมของพวกเรา คือต้องหมดพร้อมกันแก้วแรก) ทุกอย่างเริ่มสนุก
หมูเริ่มได้ที่ กลิ่นปลาเริ่มหอมคุ้ง จนกระทั่ง ลูกหินขอตัวเข้าไปคุยโทรศัพท์ในโถงใหญ่กลางบ้าน
สักพักพอมันออกมา มันก็ถามว่า อีเกดไปเข้าห้องน้ำหรอ เพื่อนๆก็มองหน้ากัน
เพราะ อีเกดแมร่งนั่งอยู่กับพวกผมตลอด และก็ยั่งไม่ได้ลุกไปไหน เพราะกำลังย่างปลา ทอดเฟรนฟรานกันอยู่
(เกด เป็นผู้หญิงคนเดียวในทริปนี้ ซึ่งรุมล้อมด้วยชายโฉดนับสิบชีวิต)
คำพูดของลูกหินตอนนั้น จุดประกายความบันเทิงให้ทริปนี้อย่างมาก
และเมื่อกินไปได้สักพัก ..


---------
ไม่รู้ว่ามีคนอ่านไหม แต่ถ้ามี จะบอกว่า เดี๋ยวมา อาบน้ำแปป
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่