ย้อนหลังไปเมื่อประมาณ 6-7 ปี ที่แล้ว ตอนนั้นเป็นช่วงที่ผมลาออกจากที่ทำงานเก่าเพื่อหางานใหม่ ผมจึงตัดสินใจที่จะบวชพระเพื่ิอทดแทนคุณบิดามารดา โดยเลือกที่จะไปบวชที่วัดแห่งหนึ่งทางภาคอีสานตอนล่างซึ่งลุงของผมนับถือศรัทธามาก แต่บังเอิญว่าช่วงนั้นเป็นช่วงใกล้เข้าพรรษาพอดี เมื่ิอไปปรึกษาพระครูเจ้าอาวาสวัดดังกล่าวท่านก็บอกผมว่าถ้าคิดจะบวชช่วงนี้ต้องอยู่ให้ครบพรรษานะ (อยู่วัด 3 เดือน) ด้วยความที่ใกล้ชิดและศรัทธาในพระพุทธศาสนาเพราะที่บ้านปลูกฝังและพาเข้าวัดตั้งแต่แบเบาะประกอบกับไม่มีภาระอะไรให้ห่วง ผมจึงตกลงใจที่จะบวชและอยู่ให้ครบพรรษา ซึ่งเริ่มแรกผมต้องย้ายมาอยู่ที่วัดในฐานะผ้าขาวก่อนเพื่อปรับตัว (นุ่งขาวถือศีล 8) ประมาณ 3 วัน ซึ่งในคืนสุดท้ายก่อนจะบวชนาค คืนนั้นผมได้ฝันเห็นงูยักษ์สีดำตัวใหญ่มากประมาณครึ่งหนึ่งของแม่น้ำเจ้าพระยาแหวกว่ายอยู่ในแม่น้ำซึ่งในฝันนั้นผมรู้สึกอัศจรรย์ใจมาก ในความฝันนั้นผมจำได้ว่าอยากเห็นชัดๆ จึงได้เดินเข้าไปใกล้ๆ แม่น้ำ แต่ปรากฏว่าเมื่อผมเดินไปถึงริมตลิ่งได้เกิดเหตุแผ่นดินไหวสั่นสะเทือนและตัวผมก็โซซัดโซเซเสียการทรงตัวและเกิดหวาดกลัวรีบวิ่งหนีออกจากริมตลิ่งแผ่นดินที่ไหวจึงค่อยๆ เบาลง ผมจึงจ้องมองไปที่แม่น้ำสิ่งที่ผมเห็นก็คือสิ่งมีชีวิตที่คล้ายกับพญานาคดังเช่นสถาปัตยกรรมที่ปรากฏในวัดต่างๆ ขนาดใหญ่กว่างูยักษ์สีดำหนึ่งเท่าตัวเท่าที่จำได้ลำตัวเป็นสีเขียวออกเหลืองและมีขลิปเหลืองเป็นเส้นๆ ตามลำตัว กำลังกลืนงูยักษ์สีดำเข้าไปในตัวกระทั่งเหลือแต่หัวแล้วก็ดำหายไปในแม่น้ำ...
เช้าวันรุ่งขึ้นผมจึงได้นำเรื่องฝันดังกล่าวไปเล่าให้ท่านพระครูฟัง ท่านก็บอกว่าไม่มีอะไร ให้ตั้งใจทำพิธีบวชไปให้เรียบร้อย...
หลังจากผมบรรพชาบวชเป็นพระนวกะผมก็ไม่เคยฝันถึงงูยักษ์หรือพญานาคอีกเลยจนกระทั่งครบพรรษา เมื่อบวชจนครบพรรษาแล้วผมก็ได้ไปขอฤกษ์สึกกับท่านพระครู เมื่ิอผมได้บอกความประสงค์กับท่านพระครูไปแล้ว ท่านก็บอกผมว่าไหนๆ ผมก็จำวัดอยู่มาตั้งพรรษานึงแล้ว ก่อนสึกท่านอยากให้ผมตามลูกศิษย์ท่านไปปฏิบัติที่เขาหินแห่งหนึ่งที่จังหวัดชัยภูมิ ตอนนั้นผมก็ไม่ได้เอะใจอะไรคิดแต่ว่า อืม!!! ก็ดีนะก่อนสึกได้มีโอกาสไปเที่ยวและได้ไปปฏิบัติธรรมพร้อมๆ กัน ผมจึงตกลงติดตามคณะลูกศิษย์ของพระครูเพื่อไปปฏิบัติธรรมบนยอดเขาดังกล่าวด้วย ทั้งนี้เขาที่ว่านี้ผมจำไม่ได้แล้วว่ามีชื่อว่าอะไรแต่เท่าที่จำได้คืออยู่ไม่ไกลกันกับอุทยานทุ่งดอกกระเจียว ราวๆ 15-20 กิโลเมตร เพราะก่อนขึ้นเขาคณะได้แวะชมทุ่งดอกกระเจียวกันก่อน เขาที่ผมและคณะไปพักอาศัยนั้นมีบ้านพักประมาณ 3-4 หลัง บรรยากาศดีและหนาวมาก แต่ที่น่าแปลกคือเวลาสวดมนต์ทำวัตรเย็นทีไร หมาแถวนั้นต้องสามัคคีเห่าหอนกันทุกครั้งร่ำไป ซึ่งที่เขาลูกนี้นี่แหละครับที่ทำให้ผมได้ประสบกับเหตุการณ์ประหลาดและยังไม่สามารถหาคำตอบได้.....เหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นก่อนหน้าที่ผมจะลงจากเขาได้ประมาณ 1-2 วัน ผมจำได้ว่าบ่ายวันนั้นเป็นวันที่อากาศร้อนมาก หลังจากเสร็จกิจต่างๆ แล้ว ผมได้เดินสำรวจเขาไปเรื่อยๆ เพื่อหาที่เหมาะๆ นั่งสมาธิ ซึ่งลักษณะของเขาลูกนี้พื้นที่ส่วนใหญ่จะเป็นหินใหญ่มีต้นไม้ใหญ่ปกคลุมและทางเดินส่วนใหญ่จะเป็นทรายคล้ายทรายตามชายหาด ผมก็เดินลัดเลาะสำรวจไปเรื่อยเปื่อยจนมาเจอตาน้ำคล้ายลำธารบรรยากาศร่มรื่นเย็นสบายมาก ผมจึงปลงใจว่าจะนั่งสมาธิตรงนี้ละอากาศร่มรื่นใกล้ธารน้ำด้วย ปรากฏว่าพอผมนั่งขัดสมาธิหลับตาภาวนาพุทโธได้สักพักผมกลับรู้สึกอึดอัดแน่นหน้าอกหายใจติดขัดไม่โล่งโปร่งเหมือนตอนมาถึงใหม่ ตอนนั้นก็คิดว่าอากาศคงร้อนมากทำให้หายใจลำบากพอคิดได้สักพักก็ปรากฏว่ามีแมลงอะไรก็ไม่รู้มาบินหึ่งๆ ที่ข้างหู พอลืมตาขึ้นก็แอบตกใจเพราะแมลงที่เห็นบินเฉี่ยวไปเฉี่ยวมามันมีสีเหลืองคาดดำถ้าไม่ใช่ผึ้งก็ตัวต่อละ ตอนนั้นก็คิดในใจว่าเดี๋ยวแผ่เมตตาให้เค้าก็คงบินหนีไปเองแหละ ก็เลยไม่ได้ลุกหนี แต่ครั้งนี้พอหลับตาปุ๊บแทบจะในทันทีทันใด ผมมองเห็นสภาพแวดล้อมทุกอย่างรอบตัวของผมชัดเจนมากเหมือนตอนที่ผมกำลังลืมตาดูแมลงบินไปมา แต่ภาพที่เห็นตรงหน้าทำให้ผมสะดุ้งตกใจกลัวมากเพราะสิ่งที่ผมมองเห็นตรงหน้าของผมนั้นเป็นงูสีดำตัวใหญ่มากลำตัวประมาณหนึ่งคนโอบเกล็ดมันวาวเหมือนสีนิล ตาสีแดงก่ำเหมือนสัญญาณไฟจราจรเวลากลางคืน มีแผงหลังเป็นพู่สีแดงสด กำลังชูคอจ้องเขม็งมองมาที่ผมห่างออกไปประมาณสองช่วงแขน ตอนนั้นผมสัมผัสและรับรู้ได้ในจิตว่าเขาโกรธและไม่พอใจที่ผมไปทับที่เขาและตำหนิว่าผมเป็นพระทำไมไม่ไปอยู่วัด พอจบประโยคปั๊บผมตกใจผงะแทบหงายหลัง ลืมตาขึ้นมาสภาพแวดล้อมรอบตัวเหมือนเดิมเปี๊ยบแต่งูยักษ์อันตรธานหายไปแล้ว ส่วนผมมีอาการร้อนๆ หนาวๆ ขนลุกทั้งตัว ฝ่าเท้ารู้สึกเย็นยะเยือก พอตั้งสติได้ก็รีบจ้ำอ้าวกลับที่พักทันที กลับถึงที่พักก็เล่าเรื่องที่ประสบพบมาให้คณะฟัง คนในคณะจึงเล่าให้ผมฟังว่าก่อนหน้าผมเคยมีชาวบ้านไปหาเห็ดแถวนั้นบ้างนั่งเล่นนอนเล่นแถวนั้นบ้างก็พบงูลักษณะคล้ายกันกับที่ผมเจอหลายคนบางคนถึงกับจับไข้ไปหลายวัน บางคนไปหลับแถวนั้นก็ฝันเห็นงูตัวสีดำตาแดงหลายตัวมาโผล่ประจันหน้าในฝันต้องสะดุ้งตื่นย้ายหนีกันเป็นพัลวัน ซึ่งทุกวันนี้ผมก็ยังหาคำตอบไม่ได้ว่าสิ่งที่ผมประสบพบเจอมานั้นคืออะไร ???
แชร์ประสบการณ์!!! พญานาคใช่หรือไม่???
เช้าวันรุ่งขึ้นผมจึงได้นำเรื่องฝันดังกล่าวไปเล่าให้ท่านพระครูฟัง ท่านก็บอกว่าไม่มีอะไร ให้ตั้งใจทำพิธีบวชไปให้เรียบร้อย...
หลังจากผมบรรพชาบวชเป็นพระนวกะผมก็ไม่เคยฝันถึงงูยักษ์หรือพญานาคอีกเลยจนกระทั่งครบพรรษา เมื่อบวชจนครบพรรษาแล้วผมก็ได้ไปขอฤกษ์สึกกับท่านพระครู เมื่ิอผมได้บอกความประสงค์กับท่านพระครูไปแล้ว ท่านก็บอกผมว่าไหนๆ ผมก็จำวัดอยู่มาตั้งพรรษานึงแล้ว ก่อนสึกท่านอยากให้ผมตามลูกศิษย์ท่านไปปฏิบัติที่เขาหินแห่งหนึ่งที่จังหวัดชัยภูมิ ตอนนั้นผมก็ไม่ได้เอะใจอะไรคิดแต่ว่า อืม!!! ก็ดีนะก่อนสึกได้มีโอกาสไปเที่ยวและได้ไปปฏิบัติธรรมพร้อมๆ กัน ผมจึงตกลงติดตามคณะลูกศิษย์ของพระครูเพื่อไปปฏิบัติธรรมบนยอดเขาดังกล่าวด้วย ทั้งนี้เขาที่ว่านี้ผมจำไม่ได้แล้วว่ามีชื่อว่าอะไรแต่เท่าที่จำได้คืออยู่ไม่ไกลกันกับอุทยานทุ่งดอกกระเจียว ราวๆ 15-20 กิโลเมตร เพราะก่อนขึ้นเขาคณะได้แวะชมทุ่งดอกกระเจียวกันก่อน เขาที่ผมและคณะไปพักอาศัยนั้นมีบ้านพักประมาณ 3-4 หลัง บรรยากาศดีและหนาวมาก แต่ที่น่าแปลกคือเวลาสวดมนต์ทำวัตรเย็นทีไร หมาแถวนั้นต้องสามัคคีเห่าหอนกันทุกครั้งร่ำไป ซึ่งที่เขาลูกนี้นี่แหละครับที่ทำให้ผมได้ประสบกับเหตุการณ์ประหลาดและยังไม่สามารถหาคำตอบได้.....เหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นก่อนหน้าที่ผมจะลงจากเขาได้ประมาณ 1-2 วัน ผมจำได้ว่าบ่ายวันนั้นเป็นวันที่อากาศร้อนมาก หลังจากเสร็จกิจต่างๆ แล้ว ผมได้เดินสำรวจเขาไปเรื่อยๆ เพื่อหาที่เหมาะๆ นั่งสมาธิ ซึ่งลักษณะของเขาลูกนี้พื้นที่ส่วนใหญ่จะเป็นหินใหญ่มีต้นไม้ใหญ่ปกคลุมและทางเดินส่วนใหญ่จะเป็นทรายคล้ายทรายตามชายหาด ผมก็เดินลัดเลาะสำรวจไปเรื่อยเปื่อยจนมาเจอตาน้ำคล้ายลำธารบรรยากาศร่มรื่นเย็นสบายมาก ผมจึงปลงใจว่าจะนั่งสมาธิตรงนี้ละอากาศร่มรื่นใกล้ธารน้ำด้วย ปรากฏว่าพอผมนั่งขัดสมาธิหลับตาภาวนาพุทโธได้สักพักผมกลับรู้สึกอึดอัดแน่นหน้าอกหายใจติดขัดไม่โล่งโปร่งเหมือนตอนมาถึงใหม่ ตอนนั้นก็คิดว่าอากาศคงร้อนมากทำให้หายใจลำบากพอคิดได้สักพักก็ปรากฏว่ามีแมลงอะไรก็ไม่รู้มาบินหึ่งๆ ที่ข้างหู พอลืมตาขึ้นก็แอบตกใจเพราะแมลงที่เห็นบินเฉี่ยวไปเฉี่ยวมามันมีสีเหลืองคาดดำถ้าไม่ใช่ผึ้งก็ตัวต่อละ ตอนนั้นก็คิดในใจว่าเดี๋ยวแผ่เมตตาให้เค้าก็คงบินหนีไปเองแหละ ก็เลยไม่ได้ลุกหนี แต่ครั้งนี้พอหลับตาปุ๊บแทบจะในทันทีทันใด ผมมองเห็นสภาพแวดล้อมทุกอย่างรอบตัวของผมชัดเจนมากเหมือนตอนที่ผมกำลังลืมตาดูแมลงบินไปมา แต่ภาพที่เห็นตรงหน้าทำให้ผมสะดุ้งตกใจกลัวมากเพราะสิ่งที่ผมมองเห็นตรงหน้าของผมนั้นเป็นงูสีดำตัวใหญ่มากลำตัวประมาณหนึ่งคนโอบเกล็ดมันวาวเหมือนสีนิล ตาสีแดงก่ำเหมือนสัญญาณไฟจราจรเวลากลางคืน มีแผงหลังเป็นพู่สีแดงสด กำลังชูคอจ้องเขม็งมองมาที่ผมห่างออกไปประมาณสองช่วงแขน ตอนนั้นผมสัมผัสและรับรู้ได้ในจิตว่าเขาโกรธและไม่พอใจที่ผมไปทับที่เขาและตำหนิว่าผมเป็นพระทำไมไม่ไปอยู่วัด พอจบประโยคปั๊บผมตกใจผงะแทบหงายหลัง ลืมตาขึ้นมาสภาพแวดล้อมรอบตัวเหมือนเดิมเปี๊ยบแต่งูยักษ์อันตรธานหายไปแล้ว ส่วนผมมีอาการร้อนๆ หนาวๆ ขนลุกทั้งตัว ฝ่าเท้ารู้สึกเย็นยะเยือก พอตั้งสติได้ก็รีบจ้ำอ้าวกลับที่พักทันที กลับถึงที่พักก็เล่าเรื่องที่ประสบพบมาให้คณะฟัง คนในคณะจึงเล่าให้ผมฟังว่าก่อนหน้าผมเคยมีชาวบ้านไปหาเห็ดแถวนั้นบ้างนั่งเล่นนอนเล่นแถวนั้นบ้างก็พบงูลักษณะคล้ายกันกับที่ผมเจอหลายคนบางคนถึงกับจับไข้ไปหลายวัน บางคนไปหลับแถวนั้นก็ฝันเห็นงูตัวสีดำตาแดงหลายตัวมาโผล่ประจันหน้าในฝันต้องสะดุ้งตื่นย้ายหนีกันเป็นพัลวัน ซึ่งทุกวันนี้ผมก็ยังหาคำตอบไม่ได้ว่าสิ่งที่ผมประสบพบเจอมานั้นคืออะไร ???