เวลาฟังบรีฟคอนเซปท์มาแล้วต้องนำมาคิดต่อ จะไม่เสนออะไรขึ้นมาก่อน แต่พอเราพูดขึ้นว่ามา "งานนี้ควรจะมี A,B,C นะ"
ก็จะแย้งขึ้นมาทันทีว่า "A B C ไม่โอเคหรอก ต้องเป็น D E F ต่างหาก"
พอเราแย้งกลับว่า D มันมีข้อเสียอย่างงี้ ก็ยังดึงดันจะเอา D E F ให้ได้ ขนาดเพื่อนในทีมเห็นด้วยว่า A B C ดีกว่า ก็ยังเถียง ยังไฟท์จะเอา D E F ให้ได้ พอสุดท้ายไม่ได้ใช้ไอเดียตัวเองจริงๆ ก็จะลงว่า "แล้วแต่ละกันนะ เรายังไงก็ได้ (อ้าวบอกยังไงก็ได้แล้วแย้งทำไม?)"
ยิ่งเวลาประชุมกับผู้บริหารนะ พอถามว่ามีใครจะเสริมอะไรมั้ย ห้องประชุมเงียบ แต่พอผมเสนอขึ้นมา "ผมคิดว่าในงานนี้ควรจะเพิ่ม X ด้วยครับเพราะจะช่วยให้งานเด่น ดูมีสีสันขึ้น"
ก็จะมีเสียงลอยมาแทบจะทันทีว่า "โอ๊ย X น่ะไม่ดีหรอก เราว่าไม่ต้องมีก็ได้"
คือหลายอย่างที่สวนกลับมาแทบจะทันทีแบบไม่ค่อยผ่านสมอง เหมือนเมิงพูดมาเถอะ กรุจะแย้งอย่างเดียว
เผอิญเป็นคนค่อนข้างประนีประนอม เถียงไม่ทัน เลยไม่รู้จะทำไงดี
เคยเจอมั้ยเพื่อนร่วมงานที่ไม่เคยเสนอไอเดียอะไรเลย แต่พอเราเสนอไปกลับแย้งทุกอย่าง
ก็จะแย้งขึ้นมาทันทีว่า "A B C ไม่โอเคหรอก ต้องเป็น D E F ต่างหาก"
พอเราแย้งกลับว่า D มันมีข้อเสียอย่างงี้ ก็ยังดึงดันจะเอา D E F ให้ได้ ขนาดเพื่อนในทีมเห็นด้วยว่า A B C ดีกว่า ก็ยังเถียง ยังไฟท์จะเอา D E F ให้ได้ พอสุดท้ายไม่ได้ใช้ไอเดียตัวเองจริงๆ ก็จะลงว่า "แล้วแต่ละกันนะ เรายังไงก็ได้ (อ้าวบอกยังไงก็ได้แล้วแย้งทำไม?)"
ยิ่งเวลาประชุมกับผู้บริหารนะ พอถามว่ามีใครจะเสริมอะไรมั้ย ห้องประชุมเงียบ แต่พอผมเสนอขึ้นมา "ผมคิดว่าในงานนี้ควรจะเพิ่ม X ด้วยครับเพราะจะช่วยให้งานเด่น ดูมีสีสันขึ้น"
ก็จะมีเสียงลอยมาแทบจะทันทีว่า "โอ๊ย X น่ะไม่ดีหรอก เราว่าไม่ต้องมีก็ได้"
คือหลายอย่างที่สวนกลับมาแทบจะทันทีแบบไม่ค่อยผ่านสมอง เหมือนเมิงพูดมาเถอะ กรุจะแย้งอย่างเดียว
เผอิญเป็นคนค่อนข้างประนีประนอม เถียงไม่ทัน เลยไม่รู้จะทำไงดี