ประเทศเมียนมาเป็นประเทศที่ทานข้าวเจ้าเหมือนกับประเทศไทย ดังนั้นในประเทศที่ทานข้าวเจ้าทั้งหลายก็จะต้องมีข้าวเจ้าประจำชาติ  ทางเมียนมาจะเป็น ข้าว Paw San บ้านเราก็เป็นข้าวหอมมะลิ

พอดีไปประเทศเมียนมาไปเดินตามตลาดเห็นข้าวสารเม็ดสั้นแต่มีราคาแพงที่สุด ก็ถ่ายภาพมาถามเพื่อนเมียนมาดูว่าเป็นข้าวอะไร เพื่อนก็ได้ให้ข้อมูลว่าเป็นข้าว Paw San ข้าวที่ดีที่สุด ชนะเลิศการประกวดข้าวโลกประจำปี 2011 ใน World Rice Conference 2011 (ปี 2012 ข้าวหอมมะลิไทยชนะเลิศ  ปี 2013 ข้าวหอมมะลิเขมร ชนะเลิศ ปี 2014 ข้าวหอมมะลิจากไทยและเขมร ชนะเลิศร่วมกัน)

ในเมื่อเป็นข้าวเจ้าที่มีชื่อเสียง ก็อยากจะลิ้มรสดูว่าอร่อยยังไง ก็ไปซื้อข้าว Paw San มาจากซูเปอร์ 1 กก. บรรจุในกล่องอย่างดี ราคาประมาณ 70 บาท/กก. (ใกล้เคียงกับข้าวหอมนิล)


ข้าวบรรจุในห่อศูนย์อากาศ  เป็นข้าวเมล็ดสั้น อ้วน


ภาพข้าวสาร Paw San (ซ้าย) เทียบกับข้าวหอมมะลิ (ขวา)


นำไปหุงแบบเดียวกับข้าาวหอมมะลิ  ข้าวสารเมล็ดสั้นพอเป็นข้าวสุก จะขยายตัวยาวถึง 1 ซ.ม.
ข้าวมีกลิ่นหอม ร่วน นิ่ม ไม่มียาง น่าจะคล้ายๆ กับ ข้าวหอมมะลิเก่า




จัดการเอาข้าว Paw San ไปทำข้าวกั้นจิ้นทานดู อร่อยดี


หุงข้าว Paw San เก็บไว้ในตู้เย็น 1 คืน นำมาทำ ข้าวผัดหมูยอผักกาดดอง


โดยสรุป ข้าว Paw San ก็รสชาติอร่อยใช้ได้ แต่ในตลาดโลก คงจะแข่งกับข้าวหอมมะลิลำบาก  
ในอนาคตก็ไม่มีใครรู้ เพราะเมื่อก่อน เมียนมาเป็นประเทศที่ส่งข้าวออกมากที่สุดในโลกมาแล้ว

ก็ถือเป็นการชิมรสข้าวจากประเทศเพื่อนบ้าน ครั้งหน้าจะมีข้าวเมล็ดสั้นจากเวียดนาม  ข้าวเหนียวของลาว  
ส่วนประเทศกัมพูชานั้น  ข้าวที่มีชื่อเสียงคือข้าวหอมมะลิ จะลองซื้อมาชิมดูว่าต่างกับของไทยหรือไม่

สวัสดี