สวัสดีคะวันนี้เราก็จะขอมาเล่าให้เพื่อนแล้วก็อยากขอความคิดเห็นจากเพื่อนทุกคนๆๆเลยนะคะว่าเราควรจะทำยังไงเริ่มเล่าเลยแล้วกันนะคะ
คือเราคบกันผู้ชายคนนึงมา3ปี4เดือน แฟนเป็นคนทีมีเพื่อนเยอะมากๆๆๆคะคือจะไปไหน ทำอะไรเพื่อนเขาก็จะคอยเข้ามามีบทบาทในชีวิตทุกๆอย่าง เราก็เหมือนกันมีเพื่อนเยอะมาก แต่เรื่องมันเกิดที่ว่า เขาติดเพื่อนจนไม่มีเวลาให้เรา ไม่ได้เจอ ไม่ได้โทรคุย ไม่มีแม้แต่เสียงเฟสหรือไลน์จนวันนี้ก่อนวันครบรอบ3ปี4เดือนแค่1วัน เราตัดสินใจบอกเลิกเขานี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราบอกเลิกเขาหลายครั้งมากที่เราพูด(แต่ไม่เคยทำได้อย่างที่ปากพูดเลยสักครั้งแค่อยากให้เขาแคร์ความรู้สึกเราบ้างแค่นั้นเองถึงพูดคำว่า" เลิก " ออกไป) ต่อนะคะเราบอกเลิกเขาต่อหน้าเขาขี่รถออกไปส่วนเราเดินหันหลังกลับไม่หันไปมองเขาเลยผ่านไปหลายชั่วโมงเขาก็ไม่โทรมา เราโพสอะไรเขาออนแต่ไม่ไลค์(ซึ่งปกติเขาไลค์กระหน่ำซัมเมอร์เซลเลยคะ)ผ่านไป1วัน(วันครบรอบ)เขาก็หายไปจนอีกวันนึงเพื่อนเราเห็นเราร้องไห้เลยโทรไปถามเขาว่า สรุปพี่จะเอายังไงจะหายไปแบบนี้แล้วปล่อยให้เราเป็นอย่างนี้หรอทำไม่ไม่เคลียร์กัน (คือเพือนเราโหดมากคะ) เขาตอบมาว่า อืมเดี๋ยวเขาจะโทรมาเองถ้าเขาโอเค พอตกเย็นเราทนไม่ไหวเพราะรู้สึกค้างคามากกับการที่เราบอกเลิกแต่เขาไม่ได้พุดอะไร เราเลยถามว่าจะเลิกกันแบบนี้จริงๆใช่ไหม? เขาตอบว่า ไม่รู้แล้วแต่ เราเลยบอกว่า มันเป็นเรื่องของเรา2คนจะให้คนใดคนนึงตัดสินได้ยังไง เราก็เลยบอกอีกว่าต้องการคำตอบ (เขาเป็นคนใจเย็นมากคะ) แต่คำตอบที่เราได้กลับมาคือถ้าอยากได้คำตอบได้จะบอก มีแค่2คำคะ โชค ดี เรานี่ช็อกไปเลยคะพูดไม่ออกน้ำตาไหล เราได้แต่นึกย้อนไปเมื่อวันที่ตัวเองเอะอะอะไรก็บอกเลิกเขาเขาฟังกี่ครั้ง เจ็บกี่ครั้ง ร้องไห้กี่ครั้ง เราไม่เคยเห็นความรู้สึกเขาเลยจนวันนี้ที่เขาพูดแค่2คำมันทำให้เรารู้เลยว่ามันเจ็บแค่ไหน ภาพที่เขาดูแลเราในวันที่ไม่สบาย ภาพที่เขาไปร้านเหล้ากับเราเพราะเราไปกินกับเพื่อน ภาพที่เขาจับมือเราตอนเราเมาแล้วเขาพาเรากลับบ้าน(เราไม่เคยจับมือกันเดินสักครั้งตั้งแต่คบกันมาคะ) ภาพที่เขานั่งลูบหลังให้เราเพราะอาเจียน ภาพที่เขาซักเสื้อผ้าให้เรา ภาพที่เขามาหาเราแค่ได้ยินเราร้องไห้ผ่านโทรศัพท์ ภาพที่เขากอดเราในวันที่เราต้องการกำลังใจจากใครสักคน ทุกๆอย่างมันแสดงให้เราเห็น เราเลยตัดสินใจถามเขาเลยว่า จะเลิกจริงๆใช่ไหม?ตัดสินใจดีแล้วใช่ไหม เขาตอบเราแค่ว่าไม่รู้พรุ่งนี้ค่อยฟังคำตอบแล้วกันใจเราสั่นไปหมดพอเขาจะไปกับมายื้อเขารั้งเขา พอเช้าของอีกวัน(วันที่เราจะรอฟังคำตอบ)เราตัดสินใจหาเบอร์ร้านดอกไม้รีบจัดการโทรไปสั่งดอกกุหลาบสีชมพู100ดอก ให้ไปส่งให้ที่หอเขาการ์ดที่เราเขียนไปมันสั้นมากคะมันเป็นคำพูดที่ออกมาจากความรู้สึกผิดมากๆๆของผู้หญิงคนนึงเราเขียนไปว่า ดีกันนะ ขอโทษ จาก...... เราได้แค่โทรไปบอกเขาว่าเดี๋ยวจะมีคนโทรไปนะรับด้วยเขาถามว่าใครเลยบอกว่า เดี๋ยวก็รู้เอง พอของไปส่งถึงมือเขาๆโทรกลับมาหาเราแล้วพูดว่าอืม เราบอกขอโทษนะที่พูดออกไปโดยไม่คิดเพราะอารมณ์แท้ๆทีทำให้เกิดเรื่องราวแบบนี้ขึ้น เราเลยถามเขาว่าจะเป็นเหมือนเดิมได้ไหมเขาตอบว่า รอเที่ยงคืนแล้วค่อยคุยกัน เรารอถึงเที่ยงคืนเขาทักเรามาเราเลยถามว่าแล้วเรื่องของเราจะเอายังไง เขาให้คำตอบที่เราลุ้นมาตลอดทั้งคืน เขาพูดว่า ตกลง เราก็ถามว่าตกลงอะไรไม่เข้าใจ เขาบอกก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม เรานี่ดีใจสุดๆที่จะไม่ต้องเสียคนที่เรารักคนนี้ไป(แหมก็ลงทุนซะขนาดนี้ไม่ใจอ่อนเราก็หมดทางแล้วล่ะ)สุดท้ายตอนนี้เราก็กลับมาคบกัน รักกันเหมือนเดิมคะ
ขอบคุณมากๆๆๆนะคะที่ทุกคนเข้ามาอ่านมันอาจจะงงไปสักนิดแต่เราก็อยากมาเล่าให้ทุกคนฟัง อยากได้ความคิดเห็นจากเพื่อนๆแล้วก็มาเป็นประสบการณ์ให้เพื่อนว่าคำว่า "เลิก"มันไม่ใช่คำตอบของชีวิตคู่นะคะอะไรที่ปรับเข้าหากันได้ก็ลองคุยกันดูให้เข้าใจนะคะ
ปล.ขอบคุณที่อ่านและแสดงความคิดเห็นคะ
ของมีค่า ที่เกือบทำหล่นหายไป
คือเราคบกันผู้ชายคนนึงมา3ปี4เดือน แฟนเป็นคนทีมีเพื่อนเยอะมากๆๆๆคะคือจะไปไหน ทำอะไรเพื่อนเขาก็จะคอยเข้ามามีบทบาทในชีวิตทุกๆอย่าง เราก็เหมือนกันมีเพื่อนเยอะมาก แต่เรื่องมันเกิดที่ว่า เขาติดเพื่อนจนไม่มีเวลาให้เรา ไม่ได้เจอ ไม่ได้โทรคุย ไม่มีแม้แต่เสียงเฟสหรือไลน์จนวันนี้ก่อนวันครบรอบ3ปี4เดือนแค่1วัน เราตัดสินใจบอกเลิกเขานี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราบอกเลิกเขาหลายครั้งมากที่เราพูด(แต่ไม่เคยทำได้อย่างที่ปากพูดเลยสักครั้งแค่อยากให้เขาแคร์ความรู้สึกเราบ้างแค่นั้นเองถึงพูดคำว่า" เลิก " ออกไป) ต่อนะคะเราบอกเลิกเขาต่อหน้าเขาขี่รถออกไปส่วนเราเดินหันหลังกลับไม่หันไปมองเขาเลยผ่านไปหลายชั่วโมงเขาก็ไม่โทรมา เราโพสอะไรเขาออนแต่ไม่ไลค์(ซึ่งปกติเขาไลค์กระหน่ำซัมเมอร์เซลเลยคะ)ผ่านไป1วัน(วันครบรอบ)เขาก็หายไปจนอีกวันนึงเพื่อนเราเห็นเราร้องไห้เลยโทรไปถามเขาว่า สรุปพี่จะเอายังไงจะหายไปแบบนี้แล้วปล่อยให้เราเป็นอย่างนี้หรอทำไม่ไม่เคลียร์กัน (คือเพือนเราโหดมากคะ) เขาตอบมาว่า อืมเดี๋ยวเขาจะโทรมาเองถ้าเขาโอเค พอตกเย็นเราทนไม่ไหวเพราะรู้สึกค้างคามากกับการที่เราบอกเลิกแต่เขาไม่ได้พุดอะไร เราเลยถามว่าจะเลิกกันแบบนี้จริงๆใช่ไหม? เขาตอบว่า ไม่รู้แล้วแต่ เราเลยบอกว่า มันเป็นเรื่องของเรา2คนจะให้คนใดคนนึงตัดสินได้ยังไง เราก็เลยบอกอีกว่าต้องการคำตอบ (เขาเป็นคนใจเย็นมากคะ) แต่คำตอบที่เราได้กลับมาคือถ้าอยากได้คำตอบได้จะบอก มีแค่2คำคะ โชค ดี เรานี่ช็อกไปเลยคะพูดไม่ออกน้ำตาไหล เราได้แต่นึกย้อนไปเมื่อวันที่ตัวเองเอะอะอะไรก็บอกเลิกเขาเขาฟังกี่ครั้ง เจ็บกี่ครั้ง ร้องไห้กี่ครั้ง เราไม่เคยเห็นความรู้สึกเขาเลยจนวันนี้ที่เขาพูดแค่2คำมันทำให้เรารู้เลยว่ามันเจ็บแค่ไหน ภาพที่เขาดูแลเราในวันที่ไม่สบาย ภาพที่เขาไปร้านเหล้ากับเราเพราะเราไปกินกับเพื่อน ภาพที่เขาจับมือเราตอนเราเมาแล้วเขาพาเรากลับบ้าน(เราไม่เคยจับมือกันเดินสักครั้งตั้งแต่คบกันมาคะ) ภาพที่เขานั่งลูบหลังให้เราเพราะอาเจียน ภาพที่เขาซักเสื้อผ้าให้เรา ภาพที่เขามาหาเราแค่ได้ยินเราร้องไห้ผ่านโทรศัพท์ ภาพที่เขากอดเราในวันที่เราต้องการกำลังใจจากใครสักคน ทุกๆอย่างมันแสดงให้เราเห็น เราเลยตัดสินใจถามเขาเลยว่า จะเลิกจริงๆใช่ไหม?ตัดสินใจดีแล้วใช่ไหม เขาตอบเราแค่ว่าไม่รู้พรุ่งนี้ค่อยฟังคำตอบแล้วกันใจเราสั่นไปหมดพอเขาจะไปกับมายื้อเขารั้งเขา พอเช้าของอีกวัน(วันที่เราจะรอฟังคำตอบ)เราตัดสินใจหาเบอร์ร้านดอกไม้รีบจัดการโทรไปสั่งดอกกุหลาบสีชมพู100ดอก ให้ไปส่งให้ที่หอเขาการ์ดที่เราเขียนไปมันสั้นมากคะมันเป็นคำพูดที่ออกมาจากความรู้สึกผิดมากๆๆของผู้หญิงคนนึงเราเขียนไปว่า ดีกันนะ ขอโทษ จาก...... เราได้แค่โทรไปบอกเขาว่าเดี๋ยวจะมีคนโทรไปนะรับด้วยเขาถามว่าใครเลยบอกว่า เดี๋ยวก็รู้เอง พอของไปส่งถึงมือเขาๆโทรกลับมาหาเราแล้วพูดว่าอืม เราบอกขอโทษนะที่พูดออกไปโดยไม่คิดเพราะอารมณ์แท้ๆทีทำให้เกิดเรื่องราวแบบนี้ขึ้น เราเลยถามเขาว่าจะเป็นเหมือนเดิมได้ไหมเขาตอบว่า รอเที่ยงคืนแล้วค่อยคุยกัน เรารอถึงเที่ยงคืนเขาทักเรามาเราเลยถามว่าแล้วเรื่องของเราจะเอายังไง เขาให้คำตอบที่เราลุ้นมาตลอดทั้งคืน เขาพูดว่า ตกลง เราก็ถามว่าตกลงอะไรไม่เข้าใจ เขาบอกก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม เรานี่ดีใจสุดๆที่จะไม่ต้องเสียคนที่เรารักคนนี้ไป(แหมก็ลงทุนซะขนาดนี้ไม่ใจอ่อนเราก็หมดทางแล้วล่ะ)สุดท้ายตอนนี้เราก็กลับมาคบกัน รักกันเหมือนเดิมคะ
ขอบคุณมากๆๆๆนะคะที่ทุกคนเข้ามาอ่านมันอาจจะงงไปสักนิดแต่เราก็อยากมาเล่าให้ทุกคนฟัง อยากได้ความคิดเห็นจากเพื่อนๆแล้วก็มาเป็นประสบการณ์ให้เพื่อนว่าคำว่า "เลิก"มันไม่ใช่คำตอบของชีวิตคู่นะคะอะไรที่ปรับเข้าหากันได้ก็ลองคุยกันดูให้เข้าใจนะคะ
ปล.ขอบคุณที่อ่านและแสดงความคิดเห็นคะ