บทที่3 SOS Lats Shcool ฝันร้าย ของ ยัยน่ารัก (นิยายแต่งเอง ฝากอ่านด้วยค่ะ ^^ )

เพียงบทกวีเขียนจากใจให้ใครอ่าน ฝากสื่อสารความเหงาเศร้าความฝัน ถ้อยคำกลอนอ่อนละมุนอบอุ่นนั้น หวังสักวันแตะหัวใจผู้พบเจอ มิได้หวังชื่อเสียงหรือเกียรติใหญ่ เพียงตั้งใจเรียงคำข้ามค่ำเผลอ ให้บทกวีปลอบใจยา

ชอบงานคนเขียนคนนี้ (คราม) ตั้งแต่ใจขังเจ้า ชอบเคมีเทศน์อุ้มตั้งแต่ใจพิสุทธิ์ จนอ่านนิยายทรวงทรามกี่รอบๆ บทพระเอกก็มีแต่หน้าเทศน์เท่านั้น ไม่รู้จะพูดอะไรมากไปกว่า อยากให้เทศน์เล่นเป็นแดนไตร มหานาคเหลื