เราคบกับสามีรวมแล้วก็ 5 ปีกว่าค่ะ ผ่านทุกข์ผ่านสุขมาด้วยกันมากมาย แรกๆที่คบจนถึงแต่งงาน เค้าเป็นผู้ชายที่ดีคนนึงเลยทีเดียว ดูแล เอาใจใส่ เอาอกเอาใจ จนกระทั่งมีลูก เค้าก็เริ่มจะเปลี่ยนไป เราเข้าใจว่าเค้าทำงานด้วย ช่วยเราดูลูกด้วย อาจจะเหนื่อย แต่มันก็สร้างความร้าวฉานให้เราพอสมควร

จากคนที่เคยเอาใจใส่ ห่วงใยดูแล เค้าเริ่มที่จะเห็นแก่ตัวมากขึ้น ห่วงแต่ตัวเองมากขึ้น ทำผิดก็ปากหนัก ขอโทษไม่เป็น มิหน่ำซ้ำยังโยนความผิดมาให้เราอยู่บ่อยครั้ง หลายๆครั้งที่มีปากเสียงกับเราต่อหน้าคนอื่นโดยไม่เกรงใจ ว่าเราเสียงดังว่างี่เง้า ไร้สาระ และสารพัดคำพูดที่เค้าจะสรรหา

เราทะเลาะกับสามีแทบจะทุกวัน เรื่องเล็กๆน้อยๆก็กลายเป็นเรื่องใหญ่ๆ เราเหนื่อยใจมากเลยค่ะ ไม่รู้จะหันหน้าไปปรึกษาใคร เพื่อนฝูงก็ต่างทำการทำงาน ไม่ทีใครมาคบค้าสมาคมกับแม่ลูกอ่อนอย่างเราเลย อยู่บ้านคนเดียวกับลูก สามีก็ทำงานกลับค่ำ แทบไม่ค่อยเจอหน้ากัน คุยกันนับคำได้ แต่ก็มิวายต้องทะเลาะกัน จะทำยังไงดีคะ เราไม่อยากต้องร้องไห้ต่อไปเรื่อยๆแบบนี้ แต่ก็สงสารลูกเหลือเกิน ไม่อยากให้เค้ากำพร้าพ่อ บวกกับเราเองก็ไม่มีที่จะไป เพราะไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน ลูกก็ยังเล็กมากๆ พอจะมีวิธีไหนที่จะช่วยบรรเทาความทุกข์ใจให้เราไหมคะ ขอคำแนะนำด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ