ยอมบอกเลิกทั้งที่ยังรัก ใครเคยบ้างช่วยบางที ??? ว่ามันเจ็บแค่ไหน

ผมเชื่อว่าบางคนคงเคยผ่านประสบการณ์นี้มาแล้ว ผมอยากรู้ว่าคุณรู้สึกอย่างไร??? เมื่อบอกเลิกไปแล้ว ส่วนตัวผมนั้น รู้สึกเสียใจกับการกระทำของตัวเองมากคับ เพราะผมยังคงรักแฟนผมอยู่นะคับ ถึงแม้ผมจะเป็นคนบอกเลิกเขาก็ตาม  แต่ที่บอกเลิกไปเพราะอะไร จะมาเล่าสู่กันฟัง ผมไม่เคยบอกว่านะคับว่า แฟนผมเป็นคนผิด หรือ ตัวผมเองนั่นแระที่เป็นคนผิดนะคับ (ต้องขอบอกไว้ก่อนนะคับ เพื่อจะได้ให้คุณเป็นคนช่วยตัดสินว่าใครถูกใครผิด)
............. ผมกับแฟน ต่างเป็นนักศึกษาทั้งคู่เรียนที่มหาวิทยาลัย????ปัจจุบันอยู่ปีสี่ละคับ  ผมเป็นคนใต้ แฟนผมเป็นคนเหนือ (แนะนำตัวนิดนึงนะคับ)
ครั้งแรกที่เราทั้งสองคนได้สนิทกัน เพราะเราสองคนต่างไม่มีคู่เต้นวิชาลีลาศคับ เราจึงได้คุยเฟสบุ๊คกันครั้งแรก และนี่ก้อคือจุดเริ่มต้นเล็กๆคับ ผมเป็นคนที่เต้นไม่เก่ง แฟนก้อเช่นกันคับ ทำให้ผมกับแฟนต้องฝึกซ้อมเต้นอยู่บ่อยครั้ง หลังเลิกเรียน ตอนแรกผมก้อไม่ได้คิดอะไรหรอกคับ แค่เราเปนเพื่อนซ้อมเต้นให้สามารถเรียนผ่านไปด้วยกันเฉยๆ หลังจากนั้นนอกจากวิชาลีลาศแล้ว บางครั้งผมก้อยังถามวิชาต่างๆกับแฟนผม ต้องยอมรับว่าผมเรียนไม่ค่อยเก่งหรอกคับ ผมจบจาก รร.อำเภอ แฟนผมจบจาก รร.ประจำจังหวัด เกรดเฉลี่ยก้อดีกว่าผม 555+ โชว์ความโง่ของตัวเองสักนิด ต่อนะคับ หลังจากนั้นเราก้อได้คุยกันในเฟสบ่อยมากขึ้น จนถึงวันนึงต้องสอบลีลาศแฟนผมซึ่งเป็นคู่สอบมาสอบด้วยไม่ได้ เนื่องจากพ่อเขาเสีย ผมก้อได้แค่ปลอบแฟนและให้กำลังใจเขาคับ แต่ก้อได้แค่ปลอบใจในฐานะเพื่อนคนนึง ตอนนั้นก้อยังไม่ได้คิดอะไรนะคับ ผ่านไป 1 ปี จนจบปีหนึ่งเราก้อยังคุยกันแค่ในแชทในเฟสอยู่เรื่อยไปนะคับ  บางครั้งก้อมีไปเที่ยวกันแต่ก้อไปกับเพื่อนหลายๆคนนะคับ    (คืนนี้หลับก่อน เดี๋ยวค่อยมาเล่าต่อนะคับ) ฝันดีนะคับ