เอาที่บ้านก่อนเลยนะครับ ที่บ้านผมก็มีเพื่อนแถวบ้านที่โตมาตั้งแต่เด็กๆ สมัยเด็กๆก็รักกันดีพอโตมา ต่างคนต่างต้องมาภาระทำงาน บางคนก็ติดตะราง บางคนก็ไม่มีงานทำ
แล้วเพื่อนๆก็หายไป ไม่ค่อยชวนผมไปไหนมาไหนแบบเมื่อก่อน ไม่ค่อยมีเพื่อนมาหา อาจจะเพราะว่าบางทีชวนผม ผมก็ไม่ไปเพราะต้องทำงาน แต่บางทีผมหยุดผมก็ไปนะ 😂 แต่เวลามีปัญหา ยืมเงิน รถเสียตอนตี2 มีเรื่องมีราว อันนี้จะโทรมาหาผมก่อนตลอด เซ็ง แต่ยังไงก็เพื่อน
แต่ที่ทำงานนิสิ ผมเด็กสุดที่ทำงานเลย อายุที่ห่างน้อยสุดก็ 4ปี แรกๆเข้าไปทำงานทุกคนดูรักกัน สนุกเฮฮา พอคนเริ่มเข้ามาเยอะขึ้นเริ่มมีคนจับคู่ที่จะรักกันถูกคอกันแยกๆไป ซึ่งผมเป็นคนที่ไม่มีคนสนใจเลย 555 ทั้งๆที่ผมรักทุกคนเหมือนพี่ เหมือนเพื่อนเลยนะ
ไปกินข้าวผมก็รอทุกคน แต่ทุกคนไม่เคยรอผม
ผมรู้ตัวผมดีนะว่าผมเป็นคนรักเพื่อนมาก แต่ทำไมกลับไม่มีเพื่อนที่มารักผมมากๆบ้างเลย
บ้านผมมีต้นมะม่วง เวลาพวกเพื่อนเขาอยากกินผมจะเก็ยไปให้นะ ซื้อน้ำปลาหวานไปให้เสร็จสับ พอกินกันเสร็จก็เหมือนไม่รู้จักเราล่ะเห้อ...
ชั่งมันเถอะทุกวันนี้ผมมีคนที่รักผมล่ะ แฟนผมไปกะผมทุกที่พึ่งได้ทุกเรื่อง ^^
ใครเป็นเหมือนผมบ้าง หาเพื่อนแท้ไม่ได้
แล้วเพื่อนๆก็หายไป ไม่ค่อยชวนผมไปไหนมาไหนแบบเมื่อก่อน ไม่ค่อยมีเพื่อนมาหา อาจจะเพราะว่าบางทีชวนผม ผมก็ไม่ไปเพราะต้องทำงาน แต่บางทีผมหยุดผมก็ไปนะ 😂 แต่เวลามีปัญหา ยืมเงิน รถเสียตอนตี2 มีเรื่องมีราว อันนี้จะโทรมาหาผมก่อนตลอด เซ็ง แต่ยังไงก็เพื่อน
แต่ที่ทำงานนิสิ ผมเด็กสุดที่ทำงานเลย อายุที่ห่างน้อยสุดก็ 4ปี แรกๆเข้าไปทำงานทุกคนดูรักกัน สนุกเฮฮา พอคนเริ่มเข้ามาเยอะขึ้นเริ่มมีคนจับคู่ที่จะรักกันถูกคอกันแยกๆไป ซึ่งผมเป็นคนที่ไม่มีคนสนใจเลย 555 ทั้งๆที่ผมรักทุกคนเหมือนพี่ เหมือนเพื่อนเลยนะ
ไปกินข้าวผมก็รอทุกคน แต่ทุกคนไม่เคยรอผม
ผมรู้ตัวผมดีนะว่าผมเป็นคนรักเพื่อนมาก แต่ทำไมกลับไม่มีเพื่อนที่มารักผมมากๆบ้างเลย
บ้านผมมีต้นมะม่วง เวลาพวกเพื่อนเขาอยากกินผมจะเก็ยไปให้นะ ซื้อน้ำปลาหวานไปให้เสร็จสับ พอกินกันเสร็จก็เหมือนไม่รู้จักเราล่ะเห้อ...
ชั่งมันเถอะทุกวันนี้ผมมีคนที่รักผมล่ะ แฟนผมไปกะผมทุกที่พึ่งได้ทุกเรื่อง ^^