ตามหัวข้อเลยนะคะ...ตอนนี้เราประสบปัญหานี้อยู่คะ...บอกตามตรงว่าสงสารสามีเหมือนกันแต่เราก็ไม่อยากผืนตัวเอง
นับตั้งแต่ตั้งครรภ์จนกะทั้งคลอด เรากับสามีไม่ได้มีอะไรกันเลย...ด้วยเพราะตัวเราเองหลังคลอดน้ิงจนถึงตอนนี้
เกือบ 3 เดือนแล้ว มีอะไรไปกับสามี 1 ครั้ง แต่เราไม่มีอารมณ์เลย เขาทั้งเล้าโลมทุกอย่าง เราก็ไม่ได้มรอารมณ์เลย
ให้เขาทำไปให้เสร็จๆ เพราะคิดว่าเขาคงิยากระบายบ้าง สงสารเขาเหมือนกันคะ แต่เราไม่เจ้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรา
เราผ่าคลอดนะคะ ไม่ได้คลอดธรรมชาติ ซึ่งก่อนหน้านี้ขณะที่คั้งครรภ์ เรากลับรู้สึกมีความรู้สึกกับเรื่องนั้นทุกวัน สะกิดสามีบ่อย
ได้บ้างไม่ได้บ้างเพราะเขาห่วงลูกเลยไม่ค่อยอยากทำอะไร แต่รบเร้าบ่อยๆเขาก็ทำด้วยความระมัดระวังเพราะเราอยากได้
แต่มาตอนนี้เขาอยากได้บ้างแต่เราปฏิเสธเขา เรารู้สึกสงสารเจามากคะ
   **** เราเลยมาตั้งกระทู้ถามทั้งคุณผู้ชายว่าคุณจะรู้สึกอย่างไรถ้าตกอยู่ในสถานะและสถาณการณ์แบบนี้????
    ****ส่วนคุณภรรยา เคยมีอาการแบบนี้มั้ย ถ้าไม่เราจะได้รู้ว่าเราผิดปรกติและจะได้หาวิธีรักษาต่อไป
    แต่ถ้าเป็นแล้วนานมั้ยกว่าจะหายเป็นปรกติ???