<< กระทู้ชีวิต >> เรื่องเล่าเคล้าดราม่า (ตรงไหนออกจะฮา)

วันนี้เรานึกครึ้ม เลยอยากจะมาขอแชร์การใช้ชีวิตและเส้นทางการทำงานของเรา
เพื่อว่าอาจจะเป็นกำลังใจ หรืออาจเป็นเรื่องที่อ่านไปเพลินๆ เรื่องนึงของใครสักคนก็ได้

เราเป็นผู้หญิงตัวเล็ก (หรือไม่เล็กนะ) อายุ 28 ปีค่ะ
เราเกิดมาในครอบครัวฐานะกลางๆ ไม่รวย แต่ก็ไม่ได้ถึงกับอดมื้อกินมื้อ
มีพี่น้องทั้งหมด 3 คน พ่อกับแม่เราเลิกกันตอนเราอยู่ ม.1 และเราทั้ง 3 พี่น้อง อยู่กับพ่อ
พ่อเราเลี้ยงลูกตามลำพัง ทำงานหาเงิน รวมถึงดูแลเรื่องต่างๆ ภายในบ้าน ซักผ้า ถูบ้าน หุงข้าว
พ่อทำทุกอย่างให้เราอย่างดีที่สุด เราสนุกมาก เวลาพ่อรีดเสื้อนักเรียนให้เราเป็นจีบลายต่างๆ 555+
แต่เรา 3 คนก็เริ่มหัดทำงานบ้านเอง ผลัดกันทำนู่นนี่นั่น เพื่อให้พ่อไม่ลำบากต้องมาวุ่นวายกับงานบ้านอีก

พอเราเข้ามหาวิทยาลัย พ่อเราก็เลิกทำงาน ด้วยปัจจัยหลายๆ อย่าง
พี่ชายเราก็เริ่มทำงานเพื่อจ่ายค่าเทอมให้เรา (พี่ชายเราทำงานด้วยเรียนด้วย)
เราเองก็ทำงานพาร์ทไทม์ ทำมาหลายอย่างค่ะ พนักงานต้อนรับ พนักงานขาย
รับพรีออเดอร์สินค้า ทำงานแฮนด์เมดขาย รับงานเขียนเว็บ เดินสายแลน ฯลฯ
คือ ทำทุกอย่างที่ได้เงินเพื่อเป็นค่าใช้จ่ายในการใช้ชีวิตและการเรียนนั่นแหล่ะค่ะ
ตอนนั้น ไม่รู้สึกว่าตัวเองลำบากนะ เราชอบทำงาน เลิกเรียนก็ไปทำงาน เลิกงาน พ่อก็มารับกลับบ้าน
เราคิดว่าเป็นช่วงเวลาที่สนุกช่วงนึงเลยนะ