เรื่องมันมีอยู่ว่า เราคุยกับผู้ชายคนหนึ่งได้ประมาณสองเดือนกว่า รู้จักกันผ่านทางโลกออนไลน์ แรกๆทุกอย่างก็ดูโอเค ทุกอย่างแฮปปี้ ดีด๊า
เรียกได้ว่า หวานมากๆ เป็นช่วงเวลาที่มีควาสุข ใหม่ๆก็งี้แหระนะ เราโทรหากันเกือบทุกวัน วีดีโอคลอบ้าง แต่เราก็ยังไม่เคยได้เจอหน้ากันจริงๆสักครั้ง
เราก็เลยเอยปากชวนไปเที่ยวกัน ประมาณว่า ขอนัดเจอกันสักครั้งเถอะน่าถ้าจะคบกันเป็นแฟนจริงๆแล้ว อย่างน้อยมันก็ต้องได้เจอหน้ากันบ้างจะได้รู้ว่าอีกคนเป็นยังไง เราก็เลยโทรวีดีโอคลอไปหาเค้าแต่ก็นั้นแหระคะ ทุกครั้งที่ชวนเค้าก็จะมีข้ออ้างโน้น นี้ นั้น มีเรียนบ้างละ มีสอบบ้างละ ไปทำธุระบ้างละ ยุ่งเข้าไปทุกวัน (ชีวิตนายมีวันหยุดบ้างปะ)

เราโมโหก็เลยพูดไปตรงๆว่า นี้เราจะคบกันในโลกออนไลน์ใช่ไหม ไม่ต้องได้เจอกันหรอกในโลกความเป็นจริง คุยไปแบบนี้วันๆ มันก็ไม่ต่างอะไรกันกับคนไม่มีตัวตน หลังจากพูดจบประโยคปุ๊บ เอาแล้วไงฉัน รู้สึกว่าความเงียบและความซวยกำลังมาเยือน เงียบกันอยู่ซักพัก เค้าก็พูดขึ้นมาว่า ขอโทษนะ และขอคุณสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา นั้นไง ว่าแล้ว ไม่น่าพูดเลยฉัน


ได้รู้จักกันแล้วแต่คบกันไม่ได้ เน้อ เราก็เลยถามไปว่า อ้าวทำไมพูดแบบนี้อะ เค้าบอกว่า เราคบกันไม่ได้หรอก เค้าอยากใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน อยากไปไหนด้วยกัน อยากจับมือ อยากอ้อน อยากกอด อยากง้อเวลาที่เราง้อแง้เช็ดน้ำตาให้ แต่ก็ทำไม่ได้ มันรู้สึกแย่นะที่เวลาคนอื่นทำให้คนที่เรารักยิ้มได้ แต่เค้ากลับทำอะไรไม่ได้เลย ***คิดในใจนะว่า มันคงจะดีกว่านี้ถ้าเธอจะมาเจอฉัน เค้าพูดมาอีกว่า เราเป็นเพื่อนกันได้ไหม เรานี้แบบอารมณ์ตอนนั้นคือ เงิบแปบ

เราถามว่าทำไมพูดแบบนี้ คราวนี้ต่างคนต่างเงียบ ตอนนั้นรู้สึกมีคำถามเต็มหัวไปหมดว่าทำไม ทำไม ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้ ทั้งที่ทุกอย่างมันก็ดูโอเค ที่ผ่านมามันก็ดี ไม่ใช่หรอ จนในที่สุด เราก็บอกออกไปว่า เพื่อนงั้นหรอ หึหึ เพื่อน ดีเน้อ ที่ผ่านมาเหมือนเพื่อนกันมากเลยนะ ความรู้สึกดีดี คำพูด ถ้าคิดจะเป็นเพื่อนตั้งแต่แรก จะมาบอกรัก มาขอเป็นแฟนทำไม ทำแบบนี้มันก็ไม่ต่างอะไรกับการให้ความหวังกันชัดๆเค้าก็บอกว่า ขอโทษนะ เราไม่อยากทำให้เธอเสียใจ เราเลยบอกไปว่า โอเค เข้าใจละ โชคดีนะ แล้วก็ตัดสายไป ทั้งๆที่จริงๆแล้วเราไม่เข้าใจเลยว่าทำไม แต่ในใจเราคิดว่า ที่เค้าอยากเลิกกับเราเพราะว่า เค้ามีแฟนอยู่แล้ว หลังจากที่ไม่ได้คุยกันมาวันนั้น วันที่เราเอยปากพูดไปว่าโชคดีนะ วันต่อมาเค้าก็ไลน์มาคุยเหมือนเดิม ทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น จนเราทนไม่ไหวเราก็เลยบอกไปว่าจะทำแบบนี้ทำไม จะทักมาให้มันได้อะไร อยากไปก็ไป ไม่อยากเป้นเพื่อนเข้าใขไหม ลองไปชอบใครดูนะนะ คิดไปแล้วมันเปลี่ยนความรู้สึกมาเป็นเพื่อนอะไม่ได้หรอก ไหนๆก้อตัดสินใจไปแล้ว เราก็เลิกคุยกันเถอะ เค้าตอบไลน์กลับมาว่า มีไรก็ปรึกษาเราได้นะ ไม่เคยทิ้งคนที่เคยเดินร่วมทาง พ่องงง ทำไปละ

ดด เราก็เลยบล๊อคไลน์ บล๊อคเบอร์ไปเลย ขออภัยนะคะ คำพูดที่ไม่สุภาพ
ปล.อยากรู้เหตุผลจริงว่าทำไม หรือว่าเธอมีแฟนอยู่แล้ว หรือว่า มันเป็นตามที่เธอบอก หรือว่ามันยังไงกันแน่..... ( เรื่องเก่าเล่าใหม่)
คิดว่าไง.....ทำไมต้องเลิก
เรียกได้ว่า หวานมากๆ เป็นช่วงเวลาที่มีควาสุข ใหม่ๆก็งี้แหระนะ เราโทรหากันเกือบทุกวัน วีดีโอคลอบ้าง แต่เราก็ยังไม่เคยได้เจอหน้ากันจริงๆสักครั้ง
เราก็เลยเอยปากชวนไปเที่ยวกัน ประมาณว่า ขอนัดเจอกันสักครั้งเถอะน่าถ้าจะคบกันเป็นแฟนจริงๆแล้ว อย่างน้อยมันก็ต้องได้เจอหน้ากันบ้างจะได้รู้ว่าอีกคนเป็นยังไง เราก็เลยโทรวีดีโอคลอไปหาเค้าแต่ก็นั้นแหระคะ ทุกครั้งที่ชวนเค้าก็จะมีข้ออ้างโน้น นี้ นั้น มีเรียนบ้างละ มีสอบบ้างละ ไปทำธุระบ้างละ ยุ่งเข้าไปทุกวัน (ชีวิตนายมีวันหยุดบ้างปะ)
ได้รู้จักกันแล้วแต่คบกันไม่ได้ เน้อ เราก็เลยถามไปว่า อ้าวทำไมพูดแบบนี้อะ เค้าบอกว่า เราคบกันไม่ได้หรอก เค้าอยากใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน อยากไปไหนด้วยกัน อยากจับมือ อยากอ้อน อยากกอด อยากง้อเวลาที่เราง้อแง้เช็ดน้ำตาให้ แต่ก็ทำไม่ได้ มันรู้สึกแย่นะที่เวลาคนอื่นทำให้คนที่เรารักยิ้มได้ แต่เค้ากลับทำอะไรไม่ได้เลย ***คิดในใจนะว่า มันคงจะดีกว่านี้ถ้าเธอจะมาเจอฉัน เค้าพูดมาอีกว่า เราเป็นเพื่อนกันได้ไหม เรานี้แบบอารมณ์ตอนนั้นคือ เงิบแปบ
ปล.อยากรู้เหตุผลจริงว่าทำไม หรือว่าเธอมีแฟนอยู่แล้ว หรือว่า มันเป็นตามที่เธอบอก หรือว่ามันยังไงกันแน่..... ( เรื่องเก่าเล่าใหม่)