-ความรักและความรู้สึกที่ไม่มีวันจางหาย-

ผมได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่งในช่วงโควิด ผ่านแอปหาคู่แห่งหนึ่ง ผมยอมรับว่ามันเป็นความผิดของผมเองที่ไปคุยกับคนอื่นทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็มีแฟนอยู่แล้ว หลังจากเราคุยกันประมาณ 6 เดือน ก็มีคนไม่ระบุตัวตนส่งข้อความมาบอกให้ผมไปติดตามอินสตาแกรมของเธอ พอผมตามไปดูก็พบว่าเธอกำลังคบอยู่กับผู้หญิงอีกคน ซึ่งก็คือคนที่ผมคุยด้วยทุกวันนั่นเอง ตอนนั้นผมรู้สึกใจสลาย และก็เข้าใจว่า เธอรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าผมมีแฟนอยู่ จึงอาจตั้งใจทำให้ผมเจ็บ โดยการมีคนรักของเธอเองเช่นกัน

สุดท้ายเราตัดสินใจหยุดคุยและไม่ติดต่อกันอีก เมื่อเวลาผ่านไป ผมกลับรู้สึกว่าผมลืมเธอไม่ได้ และยังรักเธออยู่ ผมพยายามหาวิธีติดต่อกลับไป และสุดท้ายเราก็กลับมาคุยกันอีก ในตอนนั้นเหมือนเราทั้งคู่ยอมรับความสัมพันธ์แบบนี้ ที่ต่างฝ่ายต่างก็มีคู่ของตัวเอง แต่ก็รักกันไปด้วย

ยกตัวอย่างช่วงที่คุยกันเรื่อย ๆ ประมาณ 1-2 ปี ทุกครั้งที่เธอไปค้างกับแฟน เราจะหยุดคุยกันจนกว่าเธอกลับมา และในตอนนั้นเรายังไม่เคยเจอกันจริงเลย เพราะอยู่กันคนละประเทศ

หลังจากคุยกันมานาน ผมตัดสินใจเลิกกับแฟนของผม เพราะผมไม่อยากทำร้ายเขาต่อไป และไม่อยากเสียเวลาของเขาอีก และหลังจากนั้นความสัมพันธ์ของเราก็กลายเป็น ผมไม่มีคู่แล้ว แต่เธอยังคงอยู่กับแฟนของเธอ แต่ก็คบกับผมไปด้วย เราได้เจอกันจริงไม่กี่ครั้งที่ประเทศของเธอ ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขและน่าจดจำมาก

ระหว่างความสัมพันธ์ก็มีหลายอย่างเกิดขึ้น แฟนของเธอเคยจับได้ว่าเธอยังคุยกับผม และตอนนั้นเราหยุดติดต่อกันประมาณ 3 เดือน แต่สุดท้ายก็กลับมาอยู่ในวงเดิมอีกครั้ง

เราเป็นแบบนี้มาเกือบ 3 ปี จนถึงวันที่ต้องแยกจากกัน เมื่อก่อนหลังเลิกงานเธอใช้เวลาส่วนใหญ่โทรหาและคุยกับผม แต่ช่วงหลังเธอต้องให้เวลากับแฟนมากกว่า และผมก็เป็นคนที่โดนทิ้งไว้ข้างหลัง จำนวนข้อความจากวันละเป็นร้อย เหลือแค่ 10 ข้อความ ซึ่งมันเจ็บมาก สำหรับคนที่กำลังรอคำตอบ

สุดท้ายเราต่างรู้ว่าความสัมพันธ์นี้ไปต่อไม่ได้ เพราะมันทำร้ายทุกคน และต่างก็รู้ว่าจุดจบกำลังจะมาถึง คืนหนึ่งเธอเลือกที่จะไม่ตอบข้อความของผมอีก และผมก็เลือกที่จะไม่รบกวนเธอเช่นกัน ในคืนนั้นเราจบเรื่องราวทุกอย่าง โดยไม่มีคำลา และเงียบหายไปกว่า 1 ปี

ใครจะคิดว่า วันหนึ่งเธอส่งข้อความมาหาผมอีก หลังหายไปกว่า 1 ปี เธอถามว่าผมเป็นยังไงบ้าง ผมตอบกลับด้วยความเป็นเป็นมิตร เพราะผมคิดว่า แม้เราไม่กลับไปเป็นแบบเดิม อย่างน้อยก็ยังเป็นเพื่อนได้ แต่สุดท้ายเธอบอกว่า เธอจะไม่ส่งข้อความมาอีก และนี่เป็นครั้งสุดท้าย เธอแค่มาบอกลา มันเจ็บมากจริง ๆ

ผมเขียนเรื่องความรักครั้งนี้ และหวังว่าเธอจะได้อ่าน

แม้ความสัมพันธ์ของเราจะไม่สมบูรณ์ และเราไม่ควรไปเจอกันตั้งแต่แรก แต่ผมมีความสุขมากในวันที่ได้พบเธอครั้งแรก มันเป็นความทรงจำที่ดีมาก แม้ว่าวันนี้เธอจะไม่อยู่ในความสัมพันธ์กับผม ไม่ว่าจะในฐานะอะไรก็ตาม ผมก็โอเค และเธอจะอยู่ในความทรงจำผมเสมอ เพราะผมลบมันไม่ออก

ขอให้เธอมีชีวิตที่ดีและมีความสุขเสมอ


*นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเขียนอะไรแบบนี้ลงที่นี่ หากมีข้อผิดพลาดใด ๆ ขอโปรดให้อภัยด้วย*🙏🏻